mk. w gm. , 3dm. 23 mk. na obsz. dwor. 427 gr. kat, 3 rz. kat. , 7 izr, ; 427 Rusinów, 3 Polaków, 7 Niemców. Par. rz. kat. w Rybotyczach, gr. kat. w miejscu, dek. dobromilski. Do par. należą Jamna Dolna i Górna. We wsi cerkiew p. w. św. Trójcy, tartak o je dnym gatrze i pile zwyczajnej produkujący rocznie do 186 mt. kub. desek, łat i brusów. 4. T. , wś, pow. śniatyński, 28 klm. na zach. od Śniatyna, 6 klm. na płd. zach. od Zabłotowa sąd pow. , urz. pocz. i tel. . Na płn. leżą Borszczów i Chlebiczyn Polny, nn wsch. Demycze i Illińce, na płd. wsch. Trościaniec, na płd. Chomczyn, na zach. Mykietyńce obie w pow. kossowskim, na płn. zach. Cuculin część Siemakowiec, w pow. kołomyjskim. Płn. krawędź obszaru przepływa Prut. Wo dy z płn. części zabiera jego prawy dopływ, pot. Horozna, z płd. części pot. Krewobrytki, tworzący wraz z Stefanówką pot. Cuculin praw. dopł. Prutu i pot. Dołhowiec, prawy dopł. Cuoulina. Średnie wzn. 300 mt, Na płd. zach. wznoszą się Gruszów 349 mt. , Rypa 374 mi i Płoska w Wielkim Lesie 450 mt. . Własn. wiek. ma roli or. 454, łąk i ogr. 111, past. 15, lasu 2115 mr. ; wł. mn. roli or. 1339, łąk i ogr. 797, past. 828, lasu 2 mr. W r. 1880 było 517 dm. , 2295 mk. w gm. , 5 dm. , 36 mk. na obsz. dwor. 1835 gr. kat. , 391 rz. kat. , 99 izr. , 6 innych wyzn. ; 1974 Rusinów, 267 Polaków, 90 Niemców. Par. rz. kat. w Zabłotowie, gr. kat. w miej scu, dek. kołomyjski. We wsi cerkiew p. w. św. Trójcy, kaplica, kasa poż. gm. z kapit. 2980 złr. i młyn. Lu. Dz. Trójca Św. , os. , pow. lubliniecki, ob. Kosięcin. Trójce 1. zaśc. szl. , pow. wileński, w 3 okr. pol. , o 50 w. od Wilna, 1 dm. , 10 mk. katol. 2. T. , zaśc, pow. orszański, gm. Staresioło, 1 dm. , 5 mk. Trójcy Św. , Okopy al. Trójca, przy ujściu Zbrucza do Dniestru, w pow. borszczowskim, ob. Okopy, Trojczani węg, Trocasny, wś, w hr. szaryskiera; kościół filial. katol. , 255 mk. TrojciańkaJuryzdyka, uroczysko, pow. słucki, o 7 w. od Słucka, należało do mona steru trojczańskiego. Al. Jel, Trojczany, jedno z przedmieść miasta powiat. Słucka, z południowej jego strony, nad rz. Słuczą położone, ma około 70 osad i monaster św. Trójcy, od którego wzięło nazwę. Losy T. ściśle się wiążą z losami Słucka. Niewiadomo kto był założycielem monasteru, przypuszczać jednak należy, iż fundowali go kn. Olelkowicze, skoro się chowali w grobach cerkwi trojczańskiej i liczne czynili jej zapisy. Lustracya z 1795 r. wykazuje, iż do monasteru należały następne folw. Trojczański w pobliżu Jamińsk, Puchowicze, Szypiło. wicze i Sienihów, z 458 poddanymi płci męz. Te wszystkie dobra w 1842 r. zostały wzięte na skarb, a monasterowi wyznaczono rocznie 3185 rub. , 24 ludzi do obsługi zakładu i 150 dzies. gruntu na potrzeby gospodarski monasteru. W 1655 r. , gdy Słuck od strony T. był oblegany przez zastępy Trubeckiogo, pogorzało do szczętu przedmieście, a z niem cerkiew z monasterem. Odtąd nie było świątynia aż nareszcie w 1786 r. zaczęto wznosić na starem miejscu wspaniałą cerkiew z muru i wykończono ją 1789 r. Z dawnych pamiątek mieści ona w sobie sarkofag ze szczątkami Zofii z Olelków Radziwiłłowej, ostatniej ks. słuckiej, którą lud czci jako błogosławioną; sarkofag dziecka Hawryłki, zamordowanego jakoby przez żydów w Zabłudowie w 1690 r. ; ewangielią przepisaną przez kn. Jurja Jurjewicza Olelkę z 1581 r. ; kielich srebrny z 1580 r. , dar tegoż kniazia, z nadpisem Jesus Christos; Ave Mariagratia plena, Dominus tecum; pomnik z marmuru i bronzu feld. marszałka Michała Nikitycza Kreozetnikowa, zmarłego 1793 r. w Międzybożu a tutaj pochowanego d. 5 sierpnia t. r. , wyobrażający popiersie jego, z nadpisami polskim, łacińskim i ruskim. Rysunek pomnika podany został w dziele Batiuszkowa o Podolu str. 174. Groby Olelków pod cerkwią są zamurowane w głębi, w lochach zaś górnych spoczywają w zaniedbaniu zwłoki Maryi Januszowej Radziwiłłowej. z domu Lupulli, hospodarówny mołdawskiej, a obok, najprawdopodobniej, jej syna. Wiadomość o zapisach różnych na monaster trojczański podaje archimandryta Mikołaj w historycznem opisaniu mińskiej eparchii str. 109 117. Do 1783 r. spisy wykażują 35 arcbimandrjtów, szesnastym był Michał Rahoza, a ostatnim Paweł Wołczańaki. W 1767 r. założył on w T. kolegium dla kształcenia synów duchowieństwa, któro się rozwijało i następnie w 1786 r. otrzymało aprobatę Stanisława Augusta, który jednocześnie wszystkie przywileje monasterowi zatwierdził. Po Pawle Wołczańskim został archimandrytą T. Wiktor Sadkowski, późniejszy episkop perejasławski. Monaster posiadał od dawien dawna bractwo stauropigialne i główny zarząd nad kościołem obrządku wschodniego w Rzpltej, złożony z 12 duchownych. Istniała tu też szkoła przepisywaczy ksiąg liturgicznych. Kolegium Wołczańskiego zostało zamienione później na seminaryum, które przeniesiono do Mińska w 1840 r. Obecnie archimandryta monasteru jest Roman Pasternacki, ojciec Jana, niedawno zmarłego profesora psychiatryi przy uniwersytecie warszawskim. W zakrystyi monasteru przechowują się portrety książąt Olelkowiczów i

Trójca św. 

Trójca

Trójce

Trójcy

Okopy

Trojczani

Trojciańka

Trojczany