wy siedzi jeszcze wielu Szreniawitów. W po łowie XV w. siedzą tu Mikołaj Pieniążek z Witowich. Jelita, dwaj Trzebieńscy h. Szreniawa i Jan Pieniążek z Iwanowic h. Odrowąż. Wś miała 25 łan. , 5 karczem z rolą, zagr. , karczmę proboszczowską, z których płacono czynszu po pół grzywny; zagrodnik na gruncie plebana odrabiał jeden dzień w ty godniu. Ze wszystkich ról i folw. jednego da wano dziesięcinę wartości 30 grzyw. , plebano wi w Szreniawie Długosz, L. B. , II, 35, 38. Według reg. pob. pow. krakowskiego z 1490 r. , płacono poradlne od 3 1 2 łan. W r. 1581 w części Adama Czernego było 4 półłanki, 2 zagr. bez roli, 1 kom. z bydł, 3 kom. bez by dła, 1 duda. Część Jana Mlecznego 1 2 łanu km. , 3 zagr. z rolą, 1 rzem. Pawińskł, Ma łop. , 26, 438. Kość. par. erygował r. 1314 Bartłomiej Ligięza, dziedzic. Parafią tutejszą wymienia akt erekcyi par. w Chodowie 1381 r. Kod. Małop. , III, 338. Kościół tutejszy był zawsze drewnianym i ztąd często ulegał zniszczeniu. Obecny kościół wystawiony r. 1727. Sz. par. , dek. miechowski dawniej skalski, 2888 dusz. Br. Ch. Szreniawa al. Śreniawa, potok, dopł. Stradomki dopł. Raby; uchodzi w Krzesławicach, pow. wielickim. Niekiedy nazwa ta bywa dawana górnemu biegowi Stradomki w powiecie limanowskim i bocheńskim. Prawdopodobnie ta druga nazwa jest w związku z dawnem osiedleniem się Szreniawitów nad brzegami tej rzeki. Nad nią mianowicie leży Lubomierz, gniazdo rodowe Lubomirskich. Szreniawa al. Śreniawa, dawna nazwa wsi Pyzówka, w pow. nowotarskim. Szreniawa al. Śreniawa, Srzemawa r. 1580 1793, urzęd. Schenawe, dawniej Schoenawe, ztąd mylnie Szenawa i Sieniawa, wś, pow. babimoski, o 13 klm. ku płd. od Kębłowa i 6 klm, ku płn. od Sławy szląskiej, przypiera do granic Szląska i pow, wschowskiego, graniczy z Smieszkowem, Spokojną i Ciosańcem; par. i poczta w Ciosańcu Schussenze, szkoła w miejscu, st dr żel, w Wolcztynie i na Drzewcach Wschowskich Driabitz o 21 klm. ; ma 26 dm. , 180 mk. , 171 kat. , 9 prot. i 525 ha 262 roli, 62 łąk, 141 lasu. Sz. była odwie czną własnością opatów przemęckich; z nich Mikołaj Żegocki przekazał ją klasztorowi oko ło r. 1689; zabrana przez rząd pruski, wcielo ną została do domeny Kaszczor. W r. 1580 było w Sz. 12 zagrodn. , 5 komor, z bydłem i 4 bez bydła. E. Cal. Szreńsk, dawniej Szreńsko, osada miejska, poprzednio miasto, nad rzką Mławką, w pobliżu ujścia Przylepnicy Szronfca. W stronie zach. płn. rozciąga się po Żuromin błotniste i lesiste płaskowzgórze część wyżyny pojezierza pruskiego. Sz. leży w punkcie zbiegu rzeczek uprowadzających wody tego obszaru, w pow. mławskim, gm. Mostowo, par. Szreńsk, odl. 23 w. od Mławy, przy trakcie z Sierpca na Bieżuń do Mławy. Posiada kościół par. mur. , synagogę, sąd gm. okr. II, urząd gm. , szkołę początk. , st. poczt, aptekę, browar, trzy młyny, 10 karczem, 203 dm. , 2476 mk. , 165 osad rol. i 2047 mr. ziemi należącej do mieszczan. Sam obszar osady wynosi 281 mr, 83 mr. nieuż. . Targi co czwartek; cztery jarmarki do roku. W 1827 r. było 126 dm. , 1666 mk. Dziś jest to cicha osada, zabudowana drewnianemi parterowemi domkami kilka ledwie murowanych. Dawny ratusz stał się dziś domem zajezdnym. Jedyna pamiątką przeszłości stary kościół z ciekawemi nagrobkami. Na miejscu starego zamku stanął dziś dom murowany. Dobra Sz. składały się w r. 1883 z fol Sz. al. Przychód, nomenkl Grabowo i Górka Zielińska, rozl. mr. 1236 gr. or. i ogr. mr. 378, łąk mr. 531, past. mr. 106, lasu mr. 148, w osad. mr. 5, wody mr. 17, nieuż. mr. 52; bud. mur. 10, drewn. 12; płodozm. 5 i 8pol, las urządzony. W skład dóbr wchodziły poprzednio miasto Szreńsk os. 165, mr. 2047; wś Przychód os. 25, mr. 48; wś Kupki os. 14, mr. 47; wś Mostowo os. 45, mr. 350; wś Krzywki Biźki os. 10, mr. 8; wś Krzywki Piaski os. 12, mr. 50. Sz. jestto stara osada. Gród tutejszy wymieniony już jest w dokum, uposażenia klasztoru w Mogile w połowie XII w. przez Bolesława Kędzierzawego. Ziemowit ks. mazowiecki, nadał ten gród z dobrami przyległemi niejakiemu Gradowi Grath z Kowalewa, w drugiej połowie XIV w. Syn tegoż księcia, także Ziemowit, potwierdza r. 1383 przywilej ojcowski i nadaje osadzie prawo chełmińskie w miejsce polskiego. W r. 1397 tenże Ziemowit potwierdza w Płocku Stanisławowi Grad z Kowalewa nadane przez ojca prawo pobierania cła w Sz. Furmani Mazowsza lub innych stron, przejeżdżający przez Sz. lub w odległości mili od miasta, muszą płacić cło pod karą konfiskaty towarów. Uwalnia dalej mieszczan od opłaty ceł w przejeździe przez posiadłości książęce. Zygmunt I potwierdza to nadanie r. 1526 w Gdańsku Lustr. , IV, 291 i Kod. Maz. , 121. Od nowej siedziby Gradowie przybierają nazwę Szreńskich. Wspomniany powyżej Stanisław Grad przedstawia ciekawy przykład długowieczności. Umiera on na początku XVI w, w 140 roku życia, doszedłszy godności wojewody mazowieckiego. Napis grobowy jego przytacza Paprocki a grobowiec opisuje Święcicki. Wnuk tego Stanisława Feliks zmarły r. 1554 w 52 r. życia jako wojew. płocki, ssta malborski, wizneński, łomżyński, wybudował na miejscu starego grodu, nowy, okazały zamek, odbu

Szreniawa

Szreniawa

Szreńsk