w hr. spiskim, pow. lewockim, na płn. wsch. od Lewoczy, w wąskiej dolinie, zamkniętej na płn. szczytem Obszar 1107 mt. , na zach. Sadov Verch 913 mt. a na wschód Grib czów. Ku płd. wsch. rozszerza się dolina i i przechodzi w kierunek płn. wsch. , tu się roz łożyła wioska Repaszy Niźnie. Podług sze mat. dyec. spiskiej z r. 1891 miała 1180 mk. 1100 gr. kat. , 70 rz. kat. , 1 prot. , 9 żyd. . Par. kat. we wsi Repaszy Wyżnie Felso Repás, Vizne Repasze. Mieszkańcy obrz. gr. katol. mają kościół paraf. w miejscu. Urząd pocztowy w Repaszach Niżnych Alsó Répás. W. H. Torzewo, wś i fol. , pow. nieszawski, gm. Czamanin, par. Witowo, ma 130 mk. , 633 mr. dwor. , 114 mr. włośc. W 1827 r. było 12 dm. , 130 mk. Według reg. pob. pow. brzeskiego z r. 1557 było tu 9 łan. , 4 zagr. , 2 kom. , 2 puste Pawiński, Wielkp. , II, 11. Torzyniec al. Tchórzyniec, Thorzynyecz w r. 1518, Tchorzynyecz 1553, Torzeniec po r. 1884, wś i dwór, pow. ostrzeszowski Kępno, o 13 klm. na płn. wsch. od Kępna, 4 klm. od Prosny i granicy królestwa polskiego; paraf. i poczta w Wyszanowie, szkoła w miejscu, st. dr. żel. w Podzamczu o 8 klm. Między r. 1518 i 1553 było 6 łan. os. na T. ; około r. 1843 posiadał tę majętność Marceli Olszowski, Wieś ma 69 dm. , 475 mk. 436 kat. , 39 prot. i 450 ha 358 roli, 48 łąk. Dwór ma 10 dm. , 188 mk. 175 kat. , 13 prot. i 1189 ha 633 roli, 58 łąk, 58 pastw. , 407 lasu, 31 nieuż. , 0, 42 wody; czysty dochód z ziemi 6277 mrk; właścicielem jest Wacław Szołdrski. E. Cal. Torżok, mto pow. gub. twerskiej, pod 57 2 płn. szer. a 52 38 wsch. dług. , po obu brzegach rz. Twercy, odl. o 57 w. na płn. wsch. od Tweru, połączone jest linią dr. żel. nowotorskiej ze st. Ostaszkowo dr. źel. nikołajewskiej. W 1870 r. było 2105 dm. 422 murow. , 12910 mk. 26 katol, 682 jedynowierców, 175 rozko. , 18 protest. , 6 żydów, 8 mahomet. , 2 monastery męzki i żeński, 29 cerkwi 26 murow. prawosł. , 2 jedynowierców, dom modlitwy rozkoln. , dwór gościnny z 277 sklepami, szpital miejski, dom sierot, przytułek przy monasterze żeńskim, szkoła powiat. i miejska, dwie szkoły duchowne, szkoła dla dziewcząt, bank miejski od 1863 r. , st. poczt. , telegr. i dr. żel. Własność miasta stanowi 2536 dzies. ziemi; dochody w 1873 r. wynosiły 23025 rs. Mieszkańcy zajmują się haftowaniem złotem, srebrem i jedwabiem na safianie, aksamicie i zamszu, oraz wyrobem materaców i walizek skórzanych a także pracą w cegielniach. W 1873 r. było w mieście 1108 rzemieśln. 85 krawców, 234 szewców, 118 kowali. Przemysł fabryczny niezbyt rozwinięty. W 1873 r. było 29 fabryk, zatrudniających 208 robotników i produkujących za 212719 rs. Handel dość ożywiony. St. T. , dr. żel. nowotorskiej, wychodzącej ze st. dr. żel. nikołajewskiej Ostaszkowo i przechodzącej przez Torżok, Rżew do Wiaźmy, długiej 244 w. , położona pomiędzy st. Tereszkino o 14 w. a Ilino o 15 w. , odległą jest o 32 w. od Ostaszkowa a 212 w. od Wiaźmy. Jest to stara osada, istniejąca już na począiku XI w. , w latopisach wspominana od r. 1134 r. Pierwotnie T. wchodził w skład posiadłości Nowogrodu niejednokrotnie ulegał zniszczeniu, zarówno podczas walk z książętami sąsiedniemi jakoteż napadu Mongołów pod Batym 1238, Litwinów 1245 i 1248 i chana Uzbeka 1327. W 1478 r. przyłączony do w. ks. moskiewskiego, został jeszcze raz zajęty i zniszczony podczas zamieszek za czasów samozwańców w 1609 r. . W 1708 r. zaliczony do gub. ingiermanlandzkiej, od 1719 w prowincyi twerskiej gub. petersburskiej, w 1727 przyłączony do gub. nowogrodzkiej, został w 1775 r. mtem powiat. namiestnictwa a od 1796 r. gub. twerskiej. Torski zwykle nowotorskim zwany powiat leży w zachodniej części gubernii i zajmuje 95, 08 mil al. 4600, 6 w. kw. W zachodniej części powiatu znajduje się płaskowzgórze, mało zaludnione, pokryte lasami i wielkiemi błotami, z których wypływają Cna, Osuga, Kosza i ich dopływy. Od tego płaskowzgórza wybiega na wschód wąskie pasmo pagórków, zwane Świńskiemi górami, porosłe gęstym lasem. Inne pasmo wyniosłości oddziela się na płn. wsch. i przechodzi do pow. wyszniewołockiego. Pod względem geognostycznym powierzchnię powiatu zalegają wapienie górne i gliny należące do formacyi węglowej. Powiat zroszony jest dopływami Wołgi, z których najważniejsza Twerca, jedyna spławna rzeka powiatu, dalej Wielka Kosza, Tma, Cna i in. Jezior, w ogóle nieznacznych, niewiele. Błota koncentrują się w płn. wsch. części powiatu, po lewym brzegu Twercy a także w części zachodniej, u wierzchowin rz. Osugi, Cny i W. Koszy. W 1370 r. było w powiecie bez miasta 118019 mk. 56 katol. , 154 jednowierców, 810 rozkoln. , 53 protest. , żydów, zamieszkujących 784 nomenklatur 1. słoboda, 10 pogostów, 46 siół, 539 wsi, 182 drobniejszych osad. Mieszkańcy zajmują się rolnictwem, które zresztą nie wystarcza na miejscowe potrzeby, przemy słem leśnym, zarobkiem na stacyach dr. żel. i furmaństwem. Chów bydła nieznaczny, równie jak i przemysł fabryczny. W 1872 r. było 7 fabryk, zatrudniających 185 robotników i produkujących za 236640 rs. Torżowski al. Torzkowski ostrów, uroczy

Torzewo

Torzewo

Torzyniec

Torżok

Torżowski