pow. poznański, dekanat bukowski, o 7 klm. na płn. zach. od Stęszewa, przy trakcie do Buku, na zach. wybrzeżu jeziora t. n. , wprost Lisówek. Graniczą z Jeziorkami i Mirosławkami; par. i szkoła w miejscu, poczta w Jeziorkach Seeheim, st. dr. żel. pod Bukiem o 7 klm. Zachodzące pod r. 1388 w aktach grodz. wielkop. I, 273 Thomicze są Tomaszowicami, które rozgraniczano wówczas od Gowarzewa, leżącego ku płd. od Swarzędza i Kostrzyna, o 5 mil na wschódpółnoc od T. stęszewskich. Z tych T. pisali się między r. 1391 i 1400 Paweł, Iwan i Eufemia Fama Tomiccy Akta gr. wielk. ; późniejszymi dziedzicami byli Mikołaj Łodzic Tomicki, chorąży poznański od r. 1450, tenutaryusz bydgoski w r. 1456, małżonek Anny z Szamotuł, ojciec Piotra, bisk. krakow, r. 1535 dnia 29 paźdz. Około 1557 znachodzimy na T. Jana, a w r. 1580 Piotra Tomickich; było ówczas 4 1 2 łanów os. , ćwierć karczm. , 5 zagr. , 5 komor. , 45 owiec i pasterz. Z tych T. pochodzą Jerzy, dziedzic Niechanowa przed r. 1519, ojciec Jana, podkom. kaliskiego w r. 1541, piszącego się także Iwińskim z Iwna kostrzyńskiego i Stanisław, wojew. kaliski r. 1530 dnia 9 lut. . T. weszły później w skład klucza Stęszewskiego, z którym przeszły w r. 1799 w ręce króla niderlandzkiego. Sprzedał je ks. Jabłonowski, kaszt. krakowski, mąż Doroty z Broniszów, primo voto Radomickiej. Kościół paraf. , stawiany z cegły p. w. św. Barbary i Maryi Magd. , powstał w r. 1463; założył go i uposażył dziedzic Mikołaj Tomicki, ojciec biskupa, któremu niektórzy mylnie przypisują tę fundacyą. T. i przyległe Mirosławki należały przedtem do parafii Słupia. Około r. 1560 Jan Tomicki oddał kościół różnowiercom, którzy przez pewien czas odprawiali tu nabożeństwo. Między innemi byli tu Szczęsny z Szczebrzeszyna i Franciszek Lismanin. Naprawa kościoła, podjęta około r. 1770 przez ówczesną dziedziczkę, Dorotę z Broniszów, zatarła pierwotne kształty ostrołukowe. Pod chórem znajduje się skromny z ciosu nagrobek założyciela z napisem Hic jacet Generosus Dominus Nicolaus Thomiczki Vexillifer posnaniensis Fundator hujus Ecclesiae. Biskup Tomicki, syn założyciela, wystawić kazał ojcu w r. 1524 w pobliżu ołtarza pomnik z spiżu w ramach kamiennych, wyobrażający rycerza z chorągwią w ręku. Trzeci nagrobek, z kamienia piaskowego, przedstawia przeszyte strzałą serce, a pod nim napis; Tu leży A. Wałdowski z swoją małżonką 1719 r. J. Łukaszewicz, Kośc. paroch. , I, 261. Parafię, liczącą 511 dusz, składają osady Mirosławki, Oranienhof, Tomico Stare, Nowe i młyn Tomicki. Podanie miejscowe mówi, że T. zwały się poprzednio Rybówkiem ob. E. Calliera Akta gr. pozn. , 150 2. Wś T. Stare z mły nem Tomickim 2 dm. , 14 mk. tworzy okrąg wiejski, mający 18 dm. , 181 mk. 171 kat. , 10 prot. i 168 ha 135 roli, 19 łąk, 9 lasu. Fol. T Nowe z 4 dm. i 94 mk. ; wchodzi w skład okr. dwor. Chmielniki; właścicielką jest Zofia księżna SachsenWeimar. 2. T. , ob. Tomnice. E. Cal. Tomicki młyn, w pow. poznańskim, pod Tomicami, nad strumykiem, wpadającym do jez. Tomickiego; 2 dm. i 14 mk. Tomickie jezioro, w pow. poznańskim, na płn. zach. od Stęszewa, długości 1, 50 klm. , szerok. około 0, 40 klm. , wznies. 69 mt. npm. , należy do sieci jezior, przez które płynie Sa mica, uchodząca w pobliżu Mosiny do Warty. Zasila się na północy strumykiem obracają cym młyn Tomicki. Na zach. wybrzeżu roz łożyły się Tomice, ,, na wsch, Lisówki, a na płd. Mirosławki; na wybrzeżu płd. wsch. wznosi się wzgórze, zwane Święconką 96, 5 mt. npm. . E. Cal. Tomiczka i Tomiczków, pow. wieluński, par. Cieszęcin. Podane w spisach z 1827 r. , pominięte w późniejszych. W 1827 r. Tomiczka miała 1 dm. , 8 mk. ; Tomiczków 3 dm. , 24 mk. Tomiczyzna, folw. pod Piotrkowem trybunalskim, między Obrytką a groblą dr. żel. warsz. wied. Niegdyś siedziba Piotra Tomickiego, podkancl. kor. , potem bisk. krakow. W samym Piotrkowie miał dworzec; miejsce gdzie istniał, nosi do dziś nazwę Biskupia. Tomidaj 1. pow. wieluński, gm. Wydrzyn, par. Czarnożyły. 2. T. , pow. kolski, gm. Kościelec, par. Dobrów. Były to zapewne folwarki lub drobne kolonie. W nowszych spisach urzęd. niepodane. Tomikowice, czes. Tomikovice, niem. Doms dorf, wś na Szląsku austr. , w pow. frywałdz kim, okr. sąd. widyniowski, na przedgórzu Sudetów, po obu brzegach pot. Widyniowa i gościńca do Friedebergu. W r. 1880 posia dały T. 112 dm. i 640 mk. rz. kat. , Niemców. Par. rz. kat. w Skoroszycach czes. Skoroszice, niem. Gurschdorf, o 6 klm. na płd. zach. We wsi szkoła ludwa. W liczbie mieszkańców było w r. 1885 24 osób zajmujących się handlem i przemysłem. Znajduje się tu fa bryka wyrobów z marmuru, granitu, piaskow ca, zatrudniająca 42 robotników ob Statist. Bericht der Handels u. Gewerbekamer fuer Schlesien, Troppau, 1885. W. H. Tomiłów al Tumiłowo, folw. , pow. dzisieński, w 3 okr. pol, gm. Miory, okr. wiejski Tomilów, własność Łopacińskich. Okrąg wiejski stanowi wś Goriaty, mająca 41 dusz rewiz, włośc. uwłaszczonych. Tomiłowicze al. Tumiłowicze, dobra i wś Tomicki młyn Tomicki młyn Tomickie jezioro Tomiczka Tomiczyzna Tomidaj Tomikowice Tomiłów Tomiłowicze