w roku poprzednim przywieziono tu znów koronę państwa. W 1641 r. posiadał zamek hr. Drugeth, 1647 Jerzy Rakoczy I, 1683 zdobył go Tököly, w dwa lata później cesarski wódz Eneasz Caprava, 1697 wziął go szturmem dowódca rokoszanów Fr. Tokaj, lecz w krótkim czasie odebrał cesarski generał Vandemont Wreszcie 1703 dowódca wojsk Franciszka Rakoczego II, Miki Berehenyi zdobył go znów a Rakoczy rozkazał zrównać go z ziemią i zwaliska wrzucić do obu rzek. Później cały ten majątek został królewszczyzną. Tokajik al. OroszTokay, wś, w hr. ziemneńskiem Zemplin, kościół filial. gr. kat. , 54 mk. Tokarczyzna, os. , pow. ropczycki, ob. Moraskowa. Tokareńska Bardziłówka, wś, pow. ihumeński, w gm. Pereżyry, o 30 w. od Mińska, należała niegdyś do domin. Tokarnia, ma 18 osad. Miejscowość falista, grunta urodzajne, szczerkowogliniaste. A. Jel. Tokarewka, st. dr. żel. griazicaryoyń skiej, w pow. i gub. tambowskiej, pomiędzy st. Mordowo o 26 w. a Burnak o 28 w. , odl. o 99 w. od st. Griazi a 466 w. od Carycyna. Tokarewo, wś, pow. połocki. Tokarewszczyzna, wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol. , gm. Gródek ai. Horodek o 9 w. , okr. wiejski Piotrowszczyzna gdzie mylnie podano pod nazwą Tokarzewicze, o 37 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt. z Mołodeczna do gr. pow. mińskiego, ma 7 dm. , 48 mk. w 1865 r. 19 dusz rewiz. ; należała do dóbr Ja nowo, Michajłowskich. J. Krz. Tokarki, wś, pow. słupecki, gm. i paraf. Kazimierz. W nowszych spisach urzędow. nie pomieszczona. Być może, iż zmieniła na zwę przy rozkolonizowaniu. W 1827 r. było 7 dm. , 80 mk. Na początku XVI w. należały T. do par. nie istniejącej obecnie w Kozarzewie dziś Kozarzewek; łany kmiece i soł tysie dawały pleb. meszne po 3 kor. żyta i tyleż owsa Łaski, L. B. , I, 285. Tokarki i poblizkie Bochlewo należały do kolegium je zuickiego w Poznaniu. Nadane były przez bisk. poznańskiego Adama Konarskiego We dług reg. pob. pow. pyzdreńskiego z r. 1578 we wsi Tokarki, w par. Chotunią ki Jan Wróblewski, jezuita, płacił od 1 2 śl. os. Pawiński, Wielkp. , I, 199. Br. Ch. Tokarnia, wś i fol. nad Czarną Nidą, pow. kielecki, gm. Korzecko, par. Sobków, odl. 18 w, od Kielc. Posiada piec wapienny i pokłady źółtawobiałego kamienia litograficznego. W 1827 r. było 19 dm. , 189 mk W r. 1873 fol. T. rozl. mr. 1402 gr. or. i ogr. mr. 376, łąk mr. 100, past, mr. 239, lasu mr. 585, nieuż. mr. 103; bud. mur. 13 z drzewa 10; las nieurządzony. Wś T. os. 45, mr. 363. Według reg. pob. pow. chęcińskiego z r. 1508 Andrzej Tokarski płacił ztąd gr. 28. W r. 1540 T. , w par. Mokrsko, własność Szcygniewskiego, miała 8 łan. kra. osiadłych i 2 łany puste. Były lasy, łąk nad Nidą, zagajniki. Oceniono wsi Mokrsko, Wolicę, Kawę czyn i Tokarnią na 1000 grzyw. W r. 1573 płacono w T. od 5 1 2 łan. Pawiński, Małop. 272, 484, 558. Br. Ch. Tokarnia 1. stacya poczt. na dawnym trakcie brzeskomoskiewskim, w pow. bo brujskim, pierwsza na wschód od Bobrujska O 18 w. , w pobliżu rzki Dworanki i dóbr Rynia, dziedzictwa Pruszanowskich. 2. T. , wś i dobra na pr. brzegu Świsłoczy, pow. ihu meński, w 2 okr. poL śmiłowickim, gm. i par. praw. Pereżyry, par, katol. Koraliszczewo dawniej Dukora, o 47 w. od Mińska a 14 w. od st. dr. że, lipaworomeńskiej Budzieńsk. Wś ma 14 osad, dobra 2403 dzies. Piękna re zydencya, obok dworu cerkiewka z grobami Iskryckich, duża gorzelnia, sady owocowe, młyny, propinacye, grunta urodzajne, łąki obfite. Za czasów Rzpltej T. było własnością biskupów wileńskich i należała do klucza lesznickiego ob. Lesznica. W 1796 r. nadana przez cesarzowę Katarzynę gien. porucz. Po pow, następnie drogą spadku przeszła w dom Iskryckich. Gien. Aleksander Iskrycki miał z Antoniny Mężyńskiej syna Andrzeja, córka którego z Żylińskiej, Olimpia, wniosła T. dro gą wiana J. Bungemu. A. Jel. Tokarnia 1. szczyt górski lesisty na obszarze wsi Hemie, w pow. doliniańskim. Wzn. 809 mt. 2. T. , szczyt w dziale Bukowicy, pow. sanockim, na obszarze wsi Karlikowa. Wzn. 777 mt. 3. T. , szczyt w dziale górskim zawartym między Popradem a Białą Dunajcową, w pow. nowosądeckim, na lew. brz. Kamienicy, na granicy Łabowy 828 mt. , 4. T. , szczyt w granicznym grzbiecie Karpat wschodnich, między Zyndranową a Lipowcem, w pow. sanockim. Wzn. 695 mt. Tokarnia, szczyt górski w hr. spiskiem, na obszarze wsi Leśnicy, nad doliną pot. Leśnickiego dopł. Dunajca. Wzn. 752 mt. Tokarnia, czesk. Tokarna, wś na Szląsku austr. , w pow. bielskim, na stokach gór Obory 642 mt. i Bukowy 714 mi, u źródeł potoku Dobka, dopł. Wisły w górnym biegu, uchodzącego na obszarze sąsiedniej gm. Ustroń. W r. 1880 wś T. miała 15 dm. i 96 mk. 36 kat. i 60 prot. , wyłącznie narodowości polskiej. T. tworzy z wsią Wisła jedną gminę administracyjną. Tokarnia 1. wś, pow. myślenicki, u ujścia pot. Wieczorki do Krzeczonówki lew. dopł. Raby. Wś górska, zbudowana nad potokami, łączy się z gościńcem od Myślenic do Nowego Targu za pomocą drogi powiatowej,

Tokajik

Tokajik

Tokarczyzna

Tokareńska

Tokarewka

Tokarewo

Tokarewszczyzna

Tokarki

Tokarnia