Cymbały, Hołynczyn Stawek, Ferowały, Rydki, Tereszkowa Grobla, Szczerbaków Stawek. Terasino 1. folw. , pow. lidzki, w 4 okr. pol, o 38 w. od Lidy a 3 w. od Wasiliszek, ma, 1 dm. , 3 mk. katol. ; w 1866 r. własność Makarewiczów. 2. T. , folw. , pow. wołkowyski, w 5 okr. pol. , gm. Pieski, o 16 w. od Wołkowyska. Teratyn, wś i fol, pow. hrubieszowski, gm, Moniatycze, par. Uchanie, posiada cer kiew par. , szkołę początk. i st. poczt. w pun kcie krzyżowania się traktów z Lublina na Chełm do Hrubieszowa i Krasnegostawu do Horodła nad Bugiem. W 1827 r. było 59 dm. , 376 mk. W r. 1866 fol T. rozl mr. 1743 gr. or. i ogr. mr. 546, łąk mr. 171, lasu mr. 858, nieuż. mr. 168. Wś T. os, 96, mr. 990; wś Miedniki os. 25, mr. 498; wś Mojsławice os. 23, mr. 396. Cerkiew paraf. nie znane erekcyi, w r. 1845 odnowiona przez Tad. Turkułła. Br. Ch. Teratyn, w dokum. z 1570 r. Terattim, mylnie za Piratyn ob. , w dokum. z 1583 r. Pieratin, wś nad dopł. Ikwy, pow. dubieński. Podług reg. pobor. pow. krzemienieckiego w 1570 r. i 1583 r. wś należy do Antoniego Jałowickiego, sędziego ziemskiego krzemienieckiego. Pobór oddzielnie niewykazany ob. Jabłonowski, Wołyń, 28, 137. Terbachuny, dobra, pow. suraski, w 3 okr. pok. do spraw. włośc. , w 1863 r. 60 dusz rewiz. Terbin al Telbin, rzka i jezioro, w pow. osterskim gub. czernihowskiej, w pobliżu lewego brzegu Dniepru, w pobliżu sioła Poźniaki. Rzka T. przybiera strugę Pozniakówkę. Terbuda, niem. Theerbude, leśnictwo, pow. olecki, st. p. Duneyken. Terchińce i Terchińska Wola folwarki, leżały w okolicy miasta Hrubieszowa. Dziś pod tą nazwą nie istnieją ob. t. III, 180. Terczat, struga, prawy dopł. Bystrego pot. lew. dopł. Wetliny, w pow. liskim. Terczyn, fol. , pow. pińczowski, gm. Góry, par, Michałów. Terebejki, wś, pow. włodzimierski, leży przy linii dr. żel nadwislańskiej, o 10 w. od Dorohuska ku Lubomli. Terebejna, wś włośc. nad rzką Terebinką, pow. oszmiański, w 4 okr. pol. , gm. Naliboki o 3 w. , okr. wiejski Prudy, o 101 w. od Oszmiany, ma 31 dm. , 347 mk. , w tej liczbie 339 katol. i 8 żydów w 1865 r. 175 dusz rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Bakszty. Terebela, Terebelka, białoruskie Ciarabiela, wś nad rzką Terebelką, dopł. Jez. Mucha, pow. ihumeński, przy gościńcu z mka Dudzicz do mka Szacka, w 1 okr. pol uździeńskim, gm. i par. praw. Dudzicze o 8 w. , par. katol niegdyś Błonie, z kolei Dukona i Annopol a od 1883 r. Kalwarya, odl o 13 w. od Szacka, 47 w. od Mińska, 5 1 2 w. od Ihume. nia. Nazwa wsi powstała prawdopodobnie od białoruskiego słowa ciarabić trzebić, t. j. osada powstała na miejscu wytrzebionem. O dawności osady świadczy znajdywana w pobliżu wsi i jeziora często broń kamienna, a niedalekie uroczysko nad jeziorem zwane Karaczowo, wskazuje, że tu niegdyś zamieszkiwało plemię Słowian Karaczowców. W XVI w. T. należała do dom. Tołkuczewicze, a później do dom. Dudzicze, z kolei Bychowców, Zaranków i wreszcie Jelskich. Za poddaństwa włościanie odbywali rocznie z każdej chaty po 104 dni uprzężno, po tyleż dni pieszych kobiecych, po 12 gwałtów z duszy w czasie robót letnich i do łowienia ryb po 3 dni męzkie, nadto dawali kolejką stróżów nocnych do dworu; z chaty po wianku grzybów, 15 jaj, 5 kur i 15 funtów chmielu leśnego. W 1857 r. przy podziale dom. Dudzicze na dwie schedy pomiędzy braćmi Michałem i Aleksandrem Jelskimi, wieś T. dostała się temu ostatniemu do nowozałożonego dom. Zamość, w liczbie 27 osad, z obszarem około 567 dzies. gruntów wiejskich i arendowanych przez pięciu wolnych dzierżawców. W 1862 r. podczas reformy włościańskiej było w T. 100 włościan płci męzkiej i 25 gospodarzy, którym wydzielono 500 dzies. , z opłatą po 30 rs. 83 1 4 kop. rocznie na rzecz dziedzica za każdy grunt włóczny, obliczając w bardzo niskim stosunku dawną robociznę i daniny. I tak liczono dzień uprzężny i męzki po 15 kop. , dzień pieszy kobiecy 10 kop. , kurę po 7 1 2 kop. , 15 jaj 3 3 4 kop. , funt chmielu po 1 1 4 kop. W 1866 r. komisya weryfikacyjna wydzieliła 31 osadnikom 535 dzies. i następnie w 1868 r. dodano 30 dzies. ziemi 565 dzies. razem, naznaczy wszy sumę wykupu na rzecz dziedzica w ilości 1988 rs. 99 1 4 kop. Akt wykupu nie załatwił stosunków agrarnych, pozostały bowiem liczne szachownice wzajemne i prawo pastwiska włościan na obszarze dworskim. Wskutek czego w 1876 r. dziedzic Zamościa Aleksander Jelski zawarł z włościanami ostateczną urzędową umowę co do rozgraniczenia gruntów i wzajemnych stosunków dworu z włościanami. Na mocy tej umowy włościanie otrzymali dodatkowo 60 dzies. dziedzicowi zaś niezależnie od dominium obejmującego przeszło 50 włók, wydzielono obręb w ilości 8 włók pod jez. Mucha, zwany Karaczewo, a nadto włościanie zrzekli się całkiem prawa serwitutu pastwiskowego. Terasino Terasino Teratyn Terbachuny Terbin Terbuda Terchińce Terczat Terczyn Terebejki Terebejna Terebela