rzan. W późniejszych czasach był T. wcielony do ststwa drahimskiego i wraz z Drahimem r. 1075 zastawiony elektorowi brandenb. za sumę 12, 000 tal. R. 1725 miasto prawie do szczętu zgorzało; tak samo r. 1765. Wkrótce po objęciu tego starostwa przez elektorów, liczni protestanci w Czaplinku założyć chcieli kościół, że jednak kontrakt zastawny z elektorem brandenb. zawarty, zastrzegł utrzymanie stosunków religijnych, w stanie w jakim były pod rządem polskim, ponieważ ten kontrakt zapewniał królom polskim prawo prezenty plebana, zamiar ich nie przyszedł do skutku. Dopiero 1725 r. postawiono kościół ewang. W tymże czasie reformacya w tej okolicy tak dalece górę była wzięła, że w całem miasteczku liczono tylko 26 katolików. Przywileje nadane miastu przez królów i dotąd w archiwach zachowane, są te 1 Przywilej króla Aleksandra bez daty, pewnie z r. 1504, którym meto Czaplinek przenosi z prawa pols. na magdeburskie. 2. Przywilej Władysława IV z r. 1635, którym podatki z miasta do skarbu opłacać się mające, na złotych pols. 998 stanowi. Tenże przywilej wkłada na mieszkańców obowiązek przystawiania 200 ludzi pieszych na obronę zamku w Drahimiu. 3 Innym przywilejem z r. 1640 pozwala Władysław IV miastu wybie rać pewne daniny na własne jego potrzeby od waru piwa po zł. 2, od wypieczenia korca zboża na chleb po groszy 12, od zabitego wołu po gr. 15, od wyszynkowanej beczki wina po zł. 3, od beczki soli po gr. 9 str. 113. W mieście jest kościół paraf. murowany, tyt. Trójcy św. , pochodzący pewnie z XIII w. , bo już Władysław Jagiełło jogo erekcyę potwierdził i dotacyę powiększył. W czasie szerzenia się reformacyi za Zygmunta Augusta zajęli go protestanci, w których ręku zostawał aż do r. 1624. W tym dopiero roku Zygmunt III, jako kolator, przywrócił go katolikom. R. 1725 kościół zgorzał, lecz wnet znów naprawiony został, tylko wieża do dziś nie jest odbudowana. Patronat ma rząd pruski. Do parafii dek. wałecki należy tylko mato Czaplinek, w którem r. 1880 było 150 kat, O szkole, , tutejszej wspomina wizytacya Braneckiogo z r. 1641, że dom szkolny był zrujnowany. W par. znajdowały się w r. 1641 według wizyt. Braneckiego we wsi Worowie kościół drewn. bez ołtarzy i ambony; w Klaushagen kościół drewn. z wieżą; w Czekrach kośc. drewn. o 1 ołtarzu z posągiem św. Anny; w Swartęzach kościołek bez wieży; w Poehlen drewn. z dzwonnicą, stał jeszcze r. 1738; w Rakowie kapliczka drewn. ; w Lubnie drewn. z dzwonnicą; w Neblinach drewn. z dzwonnicą, stał jeszcze r. 1738; w Flokiesie kapliczka drewn. bez ołtarza r. 1738; w Małych Swartęzach drewn. z dzwonnicą i 2ma dzwonami; w Heinrichsdorf; w Skarpinorcie drewn. z piękną wieża. Wszystkie te kościo ły, dodaje wizyt. Braneckiego z r. 1641, wy stawili lutrzy swoim kosztem; w r. zaś 1625. jak powiadają, w poczet katolickich policzone zostały ob. ,, Opis histor. kośc. paraf. w da wnej dyecezyi pozn. , przez Łukaszewicza, I, 201. Kś. Fr. Tempelburger Wasser, rzeczka, ob. Szydlica. Tempelfeld, 1365 r. Thempilfeld, wś, pow. olawski, par. ew. Gros Peiskerau, kat. Terapelfeld. W r. 1885 miała 807 ha, 111 dm. , 640 mk, 21 ew. . Tempkowa góra 707 mt. npm. , wznosi się w pow, myślenickim, 8, 5 klm. na płd. zach, od Jordanowa, przedzielona tylko Si dziną al, Sidzianką, źródłowym pot. Bystrej al Bystrzanki dopł. Skawy od wsch. skrzy dła Babiej góry, U stóp jej rozłożyła się wś Sidzina nad pot. t. n. , do którego zdąża kilka dopływów z płn. stoków Tempkowej. Między T. a przytykającym do niej od płd. wschodu Wostojowem 741 mt. npm. wypływa Mała Głaza, dopł, Sidziny. Tad. Wiśn. Templewo, Templov w r, 1251, Templewald 1303, urzęd. Tempel, wś, dawniej w pow. i wojew. poznańskiem, obecnie w Brandenbur gii, o 13 klm. na zach, od Międzyrzecza, przy granicy w. ks. poznańskiego, ma 650 mk, T. było własnością templaryuszów, uposażonych przez Władysława Odonicza, im zawdzięcza swą nazwę, W r. 1251 układał się z nimi bisk. pozn. Boguchwał II o dziesięcinę z T. i innych włości należących do dyecezyi. Pod robiony dokument z datą r. 1251 wyłuszcza daniny i ciężary mieszkańców T. wobec zam ku międzyrzeckiego. T. graniczy dotąd z Maszkowem obecnie Nowa Wieś; przywilej Przemysława II z r. 1293, potwierdzający na danie tej włości na rzecz klasztoru zemskiego Bledzew, mieni T. wsią krzyżacką cruciferorum, Po zniesieniu templaryuszów prze szły ich posiadłości w ręcę kawalerów św. Jana Jerozolimskiego; w r. 1303 biskup pozn. Andrzej oznajmia, że od płacenia dziesięcin zwolni na lat 16 tych, którzy zechcą osadzać T. na prawie niemiackiem Kod, Wielkop. . Inwantarz dochodów bisk. z r. 1664 wymie nia Templewo quotannis solvere solebat per 20 ungaricales, facit flor. 34 gr. 20. W r. 1580 miało T. swój kościół paraf. i tworzyło parafię; było wówczas 12 1 2 łan. os. , 16 zagr. , 6 komor. , 1 rzemieśl, 100 owiec i 3 pasterzy A. Pawiński, Wielkp. , I, 37. Późniejsze lo sy T. nie są znane, E. Cal Tempoczów w XV w, Tampoczol, wś i folw, , pow, pińczowski, gm. Boszczynek, par. Skalmierz, odl 2 w, na zach. od Skalmierza,

Tempelburger Wasser

Tempelburger

Tempelfeld

Tempkowa

Templewo

Tempoczów