Popień, par. Główno. Wś ma 17 dm. , 117 mk. , 299 mr. włośc; os. T. al. Maryanów 1 dm. , 16 mk. , 70 mr. dwors. W 1827 r. było 10 dm. , 64 mk. , par. Jeżów. Taurów wś, pow. brzeżański, 28 klm. na płnwsch. od Brzeżan, 6 klm, na płd. zach. od urz. pocz. w Kozłowie. Na płn. leżą Płaucza Mała i Płaucza Wielka, na płn. wsch. Kozłów, na wsch. Dmuchowiec i Słobódka, na płd. wsch. Horodyszcze, na płd. zach. Płotycza, na zach. Medowe. Granicę płd. zach. oblewa staw płotycki, utworzony przez Strypę. Na płn. powstaje mały potok, wpadający do stawu płotyckiego. W dolinie tego potoku leżą zabudowania wsi. Wzgórze Taurów się ga 387 mt. Źwierciadło stawu płotyckiego wzn. 329 mt. Własn. wiek. arcybisk, łacińskiego we Lwowie ma roli orn. 1119, łąk i ogr. 14, pastw. 18 mr. ; wł mn. roli or. 4538, łąk i ogr. 220, pastw. 51 mr. W r. 1880 było 352 dm. , 2137 mk w gm. , 3 dm. , 21 mk na obsz. dwor. 1189 rz. kat, 866 gr. kat, 103 izr. ; 1327 Polaków, 813 Rusinów, 17 Niemców. Par. rz. kat. w Kozłowie, gr. kat. w miejscu, dek. brzeżański, archidyec, lwow ska. We wsi jest cerkiew i szkoła etat; 2klas. We Lwowie d. 22 marca 1599 r. na daje Jan Dymitr Solikowski, arcyb. lwowski, wraz z kapitułą Józefowi Drozeńskiemu do żywocie na wsi Taurów Arch. kraj. we Lwo wie, i 39, str. 353. Lu. Dz. Taurupie al Taurupis, rzeczka, w gub. kowieńskiej, lewy dopływ Dubissy. Taurya al. Tawrya 1. wś włośc, nad rz. Wileńką, pow. wileński, w 6 okr. pol. , gm okr. wiejski Mickuny o 4 w. j, o 16 w. od Wilna, 2 dm. , 31 mk katol, w 1865 r. 5 dusz rewiz. i 8 osadników w. ross. ; należy do dóbr skarbowych Ławaryszki. 2. T. , zaśc, tamże o 12 w, od Wilna, 2 dm. , 26 mk. katol. Taurycka gubernia, należąca do gub. noworossyjskich, składa się z dwu głównych części północnej, stanowiącej przedłużenie stepu Nogajskiego i południowej, zwanej półwyspem Krymskim al. Tauryckim ob. Krym. Wcielona w 1779 r. do Rossyi, graniczy na płn. zach. z gub. chersońską, na północ i płn. wsch. z gub. ekaterynosławską, na wschód z m. Azowskiem i kanałem Kerczeńskim, na płd. i zach. z m. Czarnem i obejmuj bez wód wewnętrznych 1105, 76 mil al 58501, 9 w. kw. T. gubernia pod względem topograficznym dzieli się na stepową i górzystą. Pierwsza, czyli tak zwany step krymskonogaj ski, leży między rz. Salgirem z jednej a rz. Dnieprem, Końką i Barda z drugiej strony i przedstawia przeważnie step równy, bezleśny, poprzecinany przez niewielką liczbę rzek i pokryty bujną trawą i salinami. Górzysta przestrzeń gubernii zaczyna się na płd. od rz. Salgiru i dzieli się na dwie części, z których pierwsza od Salgiru aż do podnóża gór Tauryckich poprzecinana jest stromemi, głębokiemi padołami; na płn. zach. łączy się ze stepem Krymskim, odróżniając się od niego łagodniejszym klimatom oraz większą rozmaitością i bogactwem roślinności. Druga część, idąca od gór nadbrzeżnych, od Bałakławy do Teodozyi, przedstawia miejscowość nadzwyczaj malowniczą, poprzecinaną pagórkami, dolinami i parowami, po których płynie mnóstwo rzeczek i strumieni. Z rzek znaczniejsze są Dniepr na granicy zachodniej, Salgir, Bujuk Karasu, Alma, Kacza i Balbek. Jezior jest wielka liczba, najważniejsze z nich Mleczne Mołoczne, w pobliżu brzegów m. Azowskiego, 17 jezior słonych perekopskich, 4 jeziora słone gieniczeskie, 70 jezior słonych dnieprowskich. Z całej powierzchni gubernii grunta orne zajmują 17 1 2, łąki i pastwiska 50, lasy 5 1 2, nieużytki 27. Klimat łagodny i przyjemny i chociaż zmiany temperatury są często gwałtowne i ostre, powietrze w ogóle jest zdrowem. W 1872 r. było w gub. 709900 mk. 589269 prawosł, 16596 katol. , 3730 orm. gregor. , 8421 rozkolników, 51280 ewang. , 16975 żydów, 5613 karaimów, 188190 mahomet. . Pod względem etnograficznym przeważną część ludności lądu stałego stanowią Wielko, Małoi Białorusini, półwyspu zaś Tatarzy. Dalej idą Niemcy, Bułgarzy, Żydzi, Grecy, Ormianie. Podług danych z 1864 r. ludność zamieszkiwała 2006 nomenklatur 17 miast, 8 miasteczek, 170 kolonii, 63 siół, 1082 wsi, 275 chutorów, 176 willi i 215 in. drobnych osad. Mieszkańcy części na lądzie stałym zajmują się przeważnie rolnictwem i hodowlą bydła i wydobywaniem soli z jezior, na północnym stoku gór krymskich sadownictwem i uprawą wina, które przeważa na południowym skłonie gór. Nadto mieszkańcy osad nadbrzeżnych zajmują się rybołówstwem, w pow. jałtyńskim i symferopolskim przemysłem leśnym a w symferopolskim, teodozyjskim i jałtyńskim uprawą tytuniu. W 1872 r. było w gubernii bez miast 190572 sztuk koni, 390550 bydła rogatego, 1060742 owiec zwyczajnych, 2219856 rasy poprawnej, głównie merynosów, 108678 nierogacizny, 49176 kóz, 2221 wielbłądów, 191 osłów. Przemysł fabryczny nieznaczny. W 1872 r. było w guberni 415 zakładów przemysłowych, zatrudniających 2500 robotników i produkujących za 1850000 rs. Pod względem kościelnym znajdują się w gubernii 1110 świątyń różnych wyznań 1036 murow. , w tej liczbie 250 cerkwi i monasterów prawosł. 162 murow. , 62 kościołów innych wyznań chrześc. , 798 synagog i meczetów 644

Taurów

Taurów

Taurupie

Taurya

Taurycka