ma 6 dm. , 48 mk, katol w 1865 r. 31 dusz rewiz. ; własność Szykierów. Taumlitz wś, pow. głupczycki, par. kat, i ew. Głupczyce. W r. 1885 wś miała 233 ha, 34 dm. , 268 mk U ew. . Taunaga, łotew. Kausińs, u Hermana Wartberga Chronicon Livoniae z r. 1358 rivus Kauschen, rzka, w gub. witebskiej, dopływ Wiskuły, wytryska ze źródło wiek około wsi Czeszli, w pow. rzeżyckim i zaraz przepływa jeziorko Czeszli. Wypłynąwszy z jeziora biegnie 1 1 2 w. w kierunku wschod. , później przepływa śród żyżnych łąk i wzgórkowatych pól majętności Drycan i Taunag, poczem zwraca się nagle w kierunku północnym, przepływa błota Strużańskie pow. lucyński, wpada do spławnej rz. Wiskuły, stanowiącej jeden z głównych dopływów Ewikszty. Pęd wody bystry, koryto w górnym biegu kręte, dno kamieniste i nierówne, w dolnym zaś biegu błotniste. U wypływu z jez. Czeszli brzegi są zrazu niskie śród łąk, w pobliżu Drycan strome i umajone zaroślami, następnie około Taunag zamieniają się w piękny parów, bogato drzewami ocieniony, tworzący jakby park dziki, poczem brzegi nagle się zniżają i aż do samego ujścia już się nic podnoszą. Tporusza tylko jeden młyn włościański we wsi Nowikach. Na rzece są trzy mosty, największy w. Taunagach. J M. Taunagi, łotew. Taunagys, wś i dobra nad rzką Taunagą, pow. rzeżycki, okr, pol. w Rzeżycy, gm. i par. Drycany, o 22 w. na zach. płn. od Rzeżycy, przy trakcie z Wielon do Berzygału. Właśność spadkobierców Ryszarda br. Manteuffla. Nadane przez Zygmunta Augusta w r. 1568 Ernestowi de Rueck ob. Drycany. Do r. 1828 T. stanowiły atyn. Drycan, poczem przeniosła tu swą rezydencyę podkomorzyna Anna z Manteufflów Rylcowa, stryjenka dziedziczki Drycan Maryi z Ryków Manteufflowej; po zgonie tej ostatniej T. 1874 r. przeszły na jej starszego syna Ryszarda br. Manteuffla. Dwór T. na wzgórzu, po nad malowniczym parowem rzki Taunagi, ma rozległy widok Na całym obszarze dóbr rozsiane są w wielkiej ilości głazy granitowe, z których jeden, nieopodal dworu, na wzgórku, ma przeszło 40 stóp obwodu i przez uczonych, jak dra A. Bilensteina, prof. Stieda w Dorpacie, prof Bezzenberger w Królewcu i w. in. za jedyny w swoim rodzaju został uznany. Dokładno dane kroniki Hermana Wartberga pozwalaja uważać T. za widownią boju, który sprowadził ostateczny pogrom pogańskich Łotyszów przez inflanckich rycerzy, w końcu XIII w. około r. 1285. Wykopywane w T. r. 1849, przy zakładaniu fundamentów pod prawe skrzydło dworu, berdysze, toporki kamienne, młotki, miecze i ostrza włóczni różnego kształtu stwierdzają, iż bitwa nad rz. Kauschen rivus Kauschen, o której wspomina kronikarz, miała tu miejsce. Dwór w T. posiada bibliotekę, liczącą parę tysięcy dzieł, pomiędzy któremi wielo rzadkich druków z XVI i XVII w. , kilka rękopismów i zbiór map do historyi dóbr lennych krzyżackorycerskich, dawnych dóbr kościelnych, oraz posiadłości nadanych za czasów Rzpltej osiadającej tu szlachcie z dalszych stron kraju. Gleba w T. składa się przeważnie z gliniastego szarego piasku, a gdzieniegdzie z piaszczystej gliny, sprzyja uprawie żyta i jęczmienia. Gospodarstwo płodozmienne, dostatek lasu i łąk, ogrody rozle głe. Obszar ogólny wynosi 1472 1 2 dzies. 436 dz. lasu, 132 dz. gruntów ornych, 3 1 2 dz. sadów i ogr. , 58 dz. sianożęć i 843 dz. nieużytków. J. M. Tauniuny, dwór, pow. nowoaleksandrowski, w 5 okr. pol, o 110 w. od Nowoaleksandrowska. Taupiszyrka 1507 mt. npm. , jeden z wysuniętych ku płd. szczytów lesistego pasma Gorganu w Karpatach wschod, między zródłowiskami Czarnej Bystrzycy i Łomnicy pow. nadworniański. Tworzą go, jak cały Gorgan, piaskowce i łupki górnooligoceńskie, które na płn. wsch. graniczą, z pasem łupków menilitowych. Z płd. stoków T. wypływa pot. Rafaiłów, płn. stoki zasilają pot. Salatruk. Oba są dopł Bystrzycy. Tad. Wiśn. Taupry, wś, pow. poniewieski, w 4 okr. pol, o 64 w. od Poniewieża. Taura, jezioro, w pow. trockim, pod zaśc Miedynki i Taura. Taura, zaśc. nad jez. t. nazwy, pow. trocki, w 2 okr. pol. , o 40 w. od Trok, 1 dm. , 12 mk. katol. Tauragaj al. Taurages, ob. Taurogi TaureggenBendig, dobra, pow. kłajpedzki, st. p. Memel. Taurele Tawreli, wś nad Żyżmą, pow. lidzki, w 2 okr. pol. , gm. Bieniakonie o 10 w. , okr. wiejski Sokoleńszczyzna, o 54 w. od Lidy a 39 w. od Ejszyszek, ma 7 dm. , 63 mk. katol; w 1865 r. własność Reszkowej. Taurkaln, leśnictwo i dwa podleśnictwa, w okr, zelburskim, pow. frydrychsztacki, par. zelburskiej. Miejscowość wzgórzysta. Taurogen, ob. Turogi. Taurogi 1. niem. Taurogen, żmujdz. Taurages al Tauragaj, mko nad rz. Jurą, pow. rossieński, gm. Taurogi, o 62 w. na płn. zach. od Rossień, o 42 w. od Jurborga, przy trakcie z Rygi do Tylży, niedaleko granicy pruskiej, ma 284 dm. , 4722 mk. , cerkiew, kościół katol, kościół ewang. , szkołę, szpital miejski i wojskowy, st. pocz. , komorę celną 1 kl, sztab okr. celnego jurborskiego, cegiel

Taumlitz

Taumlitz wś

Taunaga

Taunagi

Tauniuny

Taupiszyrka

Taupry

Taura

Tauragaj

Taureggen

Taurele

Taurkaln

Taurogen

Taurogi