między Rewucą a Korytnicą, szczyty Zwoleń Przedni 1373 mt. , Kończysty 1249 mt. , Magóra 1052 mt. , Czerna Hora 1332 mt. . Wody tutejsze spływają do Rewucy. Południowa okolica, przypadająca na ziemię zwoleńską, posuwa się do doliny Hronu. Okolica ta przedstawia niepospolite bogactwo metaliczne; znajdują się starożytne a bogate kopalnie Szpanej doliny Herzengrund, Starych Hor Altgebirge i Balaża. Tamte leżą na pokładach rozciągających się w konglomeracie talkowym, w ich bliskości zmieniającym się w łupek talkowy. Zarzucone teraz kopalnie Balaża były w gnejsie; w pobliskości jego wydźwignęła się masa granitu. Grzbiet T. N. składa się z granitu i gnejsu, występującego na płd. boku grzbietu tak samo jak w Tatrach głównych. Tak od Praszywy ponad Korytnicą aż po Dżumbir główny grzbiet tworzy granit, od Dźumbira na wschód gnejs. Od Mistrzyka, koło Donowału 988 mt. wś przez Korytnicę do Łużny i dalej na wschód popod Magórkę, na górnym końcu doliny Łupczanki, aż w dolinę Klaczanki i bocznego, wschodniego jej rozgałęzienia Łazistie Dubrawa, legł na granicie czerwony piaskowiec, który łączy się w namienionej dolinie z innym szerokim pasem takiegoż piaskowca, ciągnącego się od Czerwonej Magóry płd. wschod. stokiem Makowicy Salatyn, 1634 mt. do doliny Łazistie Dubrawa, a ztąd do doliny Demanowskiej. Między dolinami Demanowską i Iwanowską czyli Szczawnicką aż po wierch Ogniste Ohniste nie spostrzeżono tego piaakowca; odtąd wszakże rozwija się znakomicie w wschodniej połaci T. N. , t. j. w działach Czertowej Swadźby i Kralowej Hali. Ten piaskowiec składa się z kwarcytu, mianowicie południowy pas między Łużną a Łazistie. Z nim, a gdzie go nie ma z granitem, stykają się ciemnoszare, zwykle dolomitowe wapienie. Obok nich występują miejscami margle neokomskie. I tak z Osady do Korytnicy wydobywa się wnet po dolomicie neokomskim margiel neokomski z płaskiemi amonitami, po którym idzie wierzchni dolomit neokotnski, ciągnący się aż do Korytnicy. Pod nim leżą margiel neokomski, dalej czerwone i zielonawe jurasowe wapienie aptychowe z rogowcami; w samej Korytnicy widać czerwone wapienie odrzeckie i warstwy koesseńskie. W dolinie Łupczanki między dwoma pasami czerwonego piaskowca powyżej namienionemi, wydobywa się koło Magórki granit; poniżej Magórki leży na nim kwarcyt, dalej dołem pojawia się znowu granit ciągnący się od Łużny, potem gnejs, łupek łyszczykowy, wreszcie krystaliczny łupek iłowy. Do wierzchniego pasma piaskowca przypiera dolomit neokomski, dalej idą czerwone piaskowce, warstwy koesseńskie i margle plamiste. Te utwory jurasowe pokrywają margle neokomskie, ciągnące się aż do ujścia doliny, z pogniecionemi skamielinami, przeważnie amonitami. Schodząc z szczytu Dżumbira grzbietem w kierunku połudn. do siodła, napotyka się pod usypiskiem czerwony piaskowiec, zaś na przeciwnej stronie siodła cienkie warstwy wapieni marglowych, należących do pasu ciągnącego się na wschód po Wielki Róg, We wschodniej połaci T. N. główny grzbiet składa się z gnejsu, granit bowiem ciągnący się od stóp Dżumbira między obu Boczami wnet zupełnie ginie. Do skał krystalicznych przypiera znacznie rozwinięty czerwony piaskowiec, zawierający w wielkich rozmiarach melafiry i migdałowce, tudzież łupki werfeńskie. Tento piaskowiec, ciągnący się od wierzchu Ognistego na Małużynę, występuje coraz potężniej, tak że wreszcie we wschod. granicy Liptowa zajmuje milową przestrzeń między Tepliczką a Szuniawą. W nim ciągnie się od Wielkiego Rogu do Tepliczki pas marglów neokomskich, a od Hoszkowy do Szuniawy między obu Wagami pas dolomitu. Melafir występuje w namienionym piaskowcu w kilku miejscach, mianowicie dwoma znacznemi pasami, jednym od Małużyny aż do stóp Wielkiego Rogu, drugim od Hoszkowy przez dolną część dolin Ipoltycy, Benkowskiej i Tepliczki na Spiż do Hrabuszyc Kapsdorf i w górnej części doliny Ipoltycy przy połączenia się potoków Roztoki i Medwedzkiej, dwoma wąskiemi pasami na płd. i wsch od Szuniawy, wreszcie mniejszemi masami w kilku innych miejscach. Na płd. zachód od Szuniawy występują łupki werfeńskie ze skamielinami. Na płn. od namienionego piaskowca występuje dolomit neokomski z czarnemi łupkami. Schodząc z Hib w dolinę Wagu napotyka się pomieniony dolomit tuż przed Głęboką Hliboka, tudzież przy ujściu doliny Boczy, ciągnący się aż po Małużynę, Jako ciemny wapień dolomitowy. W Małużynie ku Boczy pojawia się melafir, spoczywający na czerwonych łupkach i piaskowcach. W Boczy Niźniej wydobywa się granit, pokryty koło Boczy Wyźniej gnejsem zapadającym ku południowi Przy spuście Roztoki zwanym, styka się gnejs z kwarcytem. Dalej idą szare łupki, na których spoczywa wąski pas marglów neokomskiego Wielkiego Rogu, a na tym szeroki pas czerwonych piaskowców, wśród których przy połączeniu się potoków Roztoki i Medwedzkiej zaczynają się pojawiać melafiry, występujące silniej niedaleko Hoszkowy, pokryte od płn. piaskowcem i kwarcytem, na którym wreszcie leży dolomit neokomski, ciągnący się aż do Waźca. Wreszcie na wschód od Szuniawy występuje pas czerwonego piaskow

Tatry