Działyński Joannie Dominici castellani Culmensis ex Marianna Grudzińska in opinione sanctitatis 1682 Posnaniae mortua filius; 23 Piotr Żywiecki; 24 Stan. Główczyński, 1722 r. ; 25 Andrzej Smarzewski; 26 Andrzej Lewicz, 1713 r. ; 27 Jerzy Gengull, autor kilkunastu dziełek przeciwko Lutrowi, Zwingliuszowi i Kalwinowi; 28 Jan Cywiński, 1748 r; 29 Karol Sawicki; autor żywotu św. Aloizego p. t. Verum speculum innocentiae, był synem wojewody Melchiora, wojew. brzeskolitewskiego, f 1733 r. ; 30 Reinhold Gert, f 1730 r. ; 31 Józef Andrzejowicz; 32 Antoni Dobrski, był 2 razy rektorem 1733 i 1746 r. ; 33 Maciej Przanowski; 34 Bartłomiej Luder, orator et poeta celeberrimus, 1747 r. ; 35 Szczepan Świ narski, 1748 r. 36; Jan Mielkiewicz, Gdańszczanin, 1754 r; 37 Andrzej Wagner; 38 Kaspar Borowski; 39 Andrzej Kurowski; 40 Walenty Kierski do r. 1766 powołany do Krakowa, Między profesorami zasługuje na wzmiankę Gabryel Rzączyński, Plinius Polonus, jak go mianuje Borck w Echo sepulchralis str, 104, I; był dawniej rektorem kollegium ostrogskiego. Dalej Albert Poleski, qui in gratiam monialium Ord. 8. Benedicti Zarnovecensium rubricas generales breviarii Romani Polonica reddidit, typisque expressit Gadanensibus in 4. W r. 1748 umarł ks, Szczepan Prusiecki. R. 1754 zmarł Aleksander Odyniec. Wreszcie wymienią Borck cały szereg księży, którzy umarli obsługując dotkniętych zarazą peatiferorum ob. Echo sepulchralis, I, 77109. Dawniej był w Sz. kościół braci miłosiernych Fratrum de Misericordia, trudniących się pielęgnowaniem chorych po domach i szpitalach. Ufundował ich tu Jan Tesmer, wojew. malborski. Kościół i klasztor stanął jego nakładem około r. 1646; leżał nad drogą ze Sz. do miasta, przed bramą zwaną Legethor Kościół ten zaledwie 10 lat istniał, gdy go spalili Gdańszczanie z obawy przed Szwedami. Odbudowany dopiero w r. 1671 Drugi raz z podobnej przyczyny zburzyli go Gdańszczanie w wojnie z Rossyanami r. 1734, Nowy kościół zaczęto budować po 10 dopiero latach. Podczas oblężenia miasta przez Francuzów r. 1807 spalili go po trzeci raz Gdańszczanie wraz z całym Sz. Nie był odbudowany. Zakonnicy zarządzali dość liczną parafią, którą im powierzył r. 1718 bisk. Szaniawski ob. Utracone kościoły p. kś. Fankidejskiego, str. 190. Ich posiadłości składały się z kilku domów w Gdańsku w ulicy Hundegasse i z folw, Trzcinska ob. Borek Echo sepulchralis I, str. 138. W r. 1760 tworzył Sz. jedne z trzech juryzdyk biskupich. Było tu 106 domów. Sąd składał się z sędziego, pisarza, instygatora i 6 ławników oraz 2 sług, których opłacał skarb bi skupi i Szotland. Od tego sądu szła apellacya do starosty subkowskiego, od niego zaś do biskupa. Wszystkich sądowych mianował bi skup. Sz. miał kolektorów sześciu, z których co rok dwóch usuwano. Połowę ich stanowili katolicy, połowę lutrzy. Oni to wybierali po datki. Dochód Sz. z gruntu wynosił zł. 1333 gr. 10. Inne podatki się zmieniały. Piwowarowie od beczki piwa płacili gr. 15, od łasztu słodu sprzedanego za juryzdykę zł. 3. Pieka rze od zmielonego łasztu zboża dawali zł. 3; dystylatorzy i szynkarze od beczki kupionej gorzałki zł. 1 gr. 15. Lecz nie podług tej usta wy, ale podług dawnego zwyczaju opłacali się, to jest; piwowarowie od łasztu jęczm. wyro bionego na słód zł. 4, od beczki przywoźnego piwa gr. 21, piekarze i gorzelni od łasztu zł. 1. Rzeźnicy zaś oprócz wstępnego do cechu zł. 40 żadnej skarbowi rocznej daniny nie pła cili, tylko staroście z sądem łącznie dawali zł. 200. Inni rzemieślnicy nic nie płacili. Ku pujący dom płacił biskupowi dziesiąty grosz ceny, biorący sukcesyę z juryzdyki, jeżeli był z innego miejsca, także dziesiąty grosz opła cał. W r. 1751 Sz. przyniósł dochodu zł. 8366, r. 1750 tylko 6302, r. 1758 zł. 2776 ob. Ma jątki biskupie przez ks. Kujota. str. 60. . Po kilka razy został Sz. zniszczony, mianowicie w latach 1464, 1520, 1576, 1656, 1734, 1807, ostatni raz zaś r. 1813 w którym kościół je zuitów podczas oblężenia utracił wieże. R. 1772 dostał się Sz. pod panowanie pruskie i został połączony z Stolcenbergiem, Szydlicami i Św. Wojciechem i do rzędu miast wy niesiony. Lecz po wcieleniu Gdańska do Prus od r. 1793 i znów od r. 1807 stanowi prze dmieście gdańskie ob. Land. u. Leute des Landkr. Danzig von Brandstaeter, str. 186. 2. Sz. Nowy niem. Neu Schottland, os. do Brentowa, pow. gdański górny, st. poczt. Wrzeszcz, paraf. kat. Oliwa; 1885 r. 1 dm. , 10 mk. Dawniej były to dobra szl, należące do cystersów w Oliwie, którym je zapisali Wejherowie. R. 1772 nabył je Fryderyk Wielki za 36, 000 tal. i złączył z Wrzeszczem do jednego obwodu Intendanturbezirk. 3. Sz. Nowy niem. Neu Schottland, wś, pow. miejski gdański, gm. i st. p. Wrzeszcz Lang fuhr, paraf. kat. Oliwa; loży nad Strzyżą; 1885 r. 39 dm. , 1056 mk. 4 Sz. , niem. Schottland, os. do Przebrna, pow. gdański ni zinny 1885 r. 27 dm. , 177 mk. ; loży nad za toką Świeżą, na Nierzei Świeżej. 5. Sz. , os. do Mikołajek, pow. sztumski; 1885 r. 29 dm. , 241 mk. Kś. Fr. Szotniki, zaśc, pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol, o 84 w. od Nowoaleksandrowska. Szoty al. Na Szotach, część Olszanicy, pow. jaworowski.

Szotniki

Szotniki

Szoty