1865 własność Świdzińskich. 2. T. , zaśc. , pow. nowoaleksandrowski, w 3 okr. pol. , o 56 w. od Nowoaleksandrowska. Tatarsk, mczko nad rzką Horodnią, pow. mścisławski, na pograniczu pow. kraśnieńskiego gub. smoleńskiej, w 3 okr. pol. , o 28 w. od Mścisławia. Ma 121 dm. drewn. 16 należy do chrześcian a 105 do żydów, 633 mk. 66 praw. i 567 żyd. , dom modlitwy żydowski, 21 sklepów. Podług podania mko otrzymało nazwę od stoczonej tu niegdyś bitwy z Tatarami, co zdają się potwierdzać liczne w okolicy kurhany. W opisie statyst. gub. z 1784 r. T. nazwany był już mkiem. Obecnie należy w części do Hołyńskich, w części do Chrapowickich i Sobolewskich. Tatarska, białoruskie Tatarskoja, wś nad rzką Małyszówką, lewym dopł. Berezyny niemnowej, pow. miński, w 2 okr, pol. rakówskim, gm. Pierszaje, ma 16 osad; grunta szczerkowe, miejscowość falista. A. Jel. Tatarska góra, pod miastem Mik ob. i. II, 349. Tatarska Mogiła, w pow. mościskim, na obszarze wsi Stojańce. Tatarska Pokaż, wś, pow. oszmiański, ob. Pokaź 2. . Tatarska Słoboda, przedmieście mczka Śmiłowicz, w pow. ihumeńskim, zasiedlone przez Tatarów, ma 22 osad, meczet tatarski; ob. Słoboda 52. . A. Jel. Tatarska Struga, uroczysko na gruntach wsi Rużyna, w pow. kowelskim. Tatarska Studnia, uroczysko o 2 w. od mka Czarnobyl w pow. radomyskim, przy drodze do wsi Korohod. Podług podania miejscowego w studni tej Tatarzy, podczas jednego ze swych zagonów, ukryli znaczne skarby, których jednakże, pomimo poszukiwań dokonywanych od 1815 r. , nie odkryto. Tatarska Ulica, wś, pow. Ostrogski, położona na północ od Ostroga, z którym się łączy i dla tego uważana jest za jego przedmieście. Składa się z kilkunastu osad włościańskich, zbudowanych pod wyniosłą górą, z pod której wypływa źródło czystej wody, łączące się we wsi z większą rzeczką, płynącą od zachodu dnem głębokiego wąwozu. Część wsi zabudowana na górze nad wąwozem nosi nazwę Szaterniki, część zaś położona na prawo od drogi do Rozważa, pod górą ciągnącą się ku Horyniowi, zwie się Chiżniki. Na wyniosłej górze ku zachodowi znajduje się cmentarz grzebalny, zwany przez lud Tatarskiemi mogiłami. Ślady cmentarzy znajdują się również w części zwanej Szaterniki oraz na wyniosłej górze po prawej stronie drogi do Rozważa. Glebę stanowi czarnoziem 2 klasy, z pokładem białej kredy; wzgórza nad Horyniem, w części Chiżniki, obfitują Równik Geograficzny T. XII. Zeszyt 135. . w łomy kamienia granitowego. Wś ta wcho dziła w skład ordynacyi ks. Ostrogskich. In wentarz ekonomii ostrogskiej w 1622 r. na zywa wś T. U. nową osadą. Jako osadników wymienia Tatarów Halembaka, Asana, Burdaka, Kasima, Kuliba, KaziBeka, Murzę, Kutłuka, Arsała, Kadego i Achmata. Ród Halembeków wygasł tu dopiero w pierwszej po łowie b. wieku. Na mocy tranzakcyi kolbuszowskiej z 1753 r. wś darowaną została przez ostatniego ordynata ostrogskiego Ja nusza ks. Sanguszkę, Małachowskiemu, kan clerzowi w. kor. , przez którego dana w doży wocie Biegulskiemu, w 1796 r. zajęta na skarb i darowana Ferzenowi, w 1802 r. prze szła do Józefa Augusta hr. Ilińskiego, wnuk którego Aleksander Iliński sprzedał ją hr. Błudowowej. Z. Róż. Tatarska Wieś, wś, pow. miński, należy do dóbr Dubrowy. Tatarski Hrud, uroczysko, półwysep śród błot i lasów, na gruntach wsi Hubków, w pow. rówieńskim, ob. Tatarska. TatarskiKoniec, przedmieście mta gub. Mińska, zasiedlone przeważnie przez Tatarów od czasów Witolda; składa się z ulic WielkoTatarskiej, TatarskoLudamonckiej, Tatar skoGłuchej i zaułka Tatarskiego. Obejmuje 127 własności osiadłych. Tatarzy mają tu starożytny meczet i mołłę. Z powodu nizkiego położenia w czasie wezbrania Świsłoczy dzielnica ta podlega zalewom. Tatarzy tru dnią się garbowaniem skór i uprawą warzyw. W domowem życiu używają jęz. polskiego lub białoruskiego. A. Jel. Tatarskie góry, wyniosłości pod Woźnikami, w pow. sieradzkim; ob. Strońsko, Tatarskie Koniewiszcze al. Chandyba, uroczysko na gruntach mka Kahorlik, w pow. kijowskim. Często znajdowane są tu rozmaite części uzbrojenia, jak strzały, szable, strzemiona itp. TatarskieOsmołowo, fol. , pow. słucki, w 2 okr. pol. kleckim, gm. Łań, o 61 w. od Słuoka. A. Jel. Tatarskie Sieliszcze, wś nad rzką Hujwą, pow. berdyczowski, w 1 okr. pol. , gm. i par. praw. Białopole o 3 w. , o 24 w. od Berdyczowa, ma 502 mk. Podług Pochilewicza w 1863 r. było 362 mk. , 817 dzies. ziemi; należała do Edwarda hr. Tyszkiewicza. Tatarskie Szańce, uroczysko pod mkiem Kupiszki, pow. wiłkomierski. Tatarsko, wś, pow. stryjski, 8 klm. na płn. wsch. od sądu pow. , st. kol. , urz. pocz. i tel. w Stryju. Na płn. zach. leży Uhersko, pa płn. wsch. Chodowice, na płd. wsch. Komarów, na płd. Podhorce, na płd. zach. Wierczany. Płn. zach. krawędź obszaru przepływa Stryj. W jego dolinie leżą zabudowania Tatarsk Tatarsk Tatarska Tatarska Mogiła Tatarska Struga Tatarska Studnia Tatarski Tatarskie góry Tatarskie Koniewiszcze Tatarskie Tatarskie Szańce Tatarsko