cze, mających 3557 mr. obszaru, z dochodem 12, 000 rs. J. Krz. Tarnupska Stroga, pow. maryampolski, ob. Stroga 2. . Tarnycznyk 1231 mt. , najbardziej na płn. wysunięta część grzbietu górskiego Jajco, nad ujściem pot. Prawicz do Świcy. Tarnyszory, ob. Ternyszory. Tarosiszki, zaśc. , pow. poniewieski, w 4 okr. pol. , o 60 w. od Poniewieźa. Tarowszczyszki, wś, pow. wileński, w I okr. pol. , gm. Giedrojcie o 4 w. , okr. wiejski i dobra, Komarów, Marciniszki, o 45 w. od Wilna, 5 dm. , 35 mk. kat. w 1865 r. 15 dusz rewiz. . Tarpen, 1310 Tarpenouo i Tapnow, dobra i wś, pow. stynawski, par. ew. Heinzendorf, kat. Seitsch. W r. 1885 dobra miały 278 ha, 3 dm. , 43 mk. 12 kat. ; wś 153 ha, 39 dm. , 202 mk. 81 kat. . Tarpienen, wś, pow. królewiecki, st. p. Troempau. Tarpno 1. niem. Tarpen, dok. Tarppin, Tarppen, Terpno, folw. , pow. grudziądzki, st. poczt. , tel. i kol. i par. kat. Grudziądz o 4 klm. , leży nad jeziorem, z którego wypływa Trynka; 354 ha 252 roli or. , 38 łąk, 18 lasu; 1885 r. 8 dm. , 21 dym. , 140 mk. , 66 kat. , 74 ew. ; hodowla owiec na tucz, sprzedaż mleka. 2. T. Małe, niem. Kl. Tarpen, wś, tamże, 39 ha 27 roli or. ; 1885 r. 86 dm. , 253 dym. , 929 mk. , 200 kai, 719 ew. , 7 dysyd. , 3 żyd. ; 1868 r. 834 mk. 3. T. Wielkie, niem. Gr. Tarpen, wś, tamże, 156 ha 138 roli or. , 7 łąk; 18 dm. , 30 dym. , 161 mk. , 57 kat. , 104 ew. ; 1868 r. 114 mk. Wś ta zachodzi po raz pierwszy w reg. szkodowych z r. 1414, gdzie szkodę obliczono na 200 grzyw. , które jednak przy spłaceniu zniżone zostały na 50. Regestra czynszowe z r. 1419 wymieniają w T. 12 radeł osiadłych i 9 pustych; od pierwszych płacono po 15 skojców, razem 7 grz. 12 skoj. do zamku grudziądzkiego. Lustracya z r. 1664 opiewa, że folwark po wojnie szwedzkiej był zrujnowany tak, że dziedzic, wojew. Potocki, musiał go odnowić. R. 1765 wynosił wysiew 4 łaszty à 100 fl. ; mieszkańców liczył 7 danników Instleute i 1 karczmarza, który r. 1761 otrzymał od starosty Augusta V. Golz 12 mr. roli. Po śmierci tegoż ststy otrzymała folw. , już za rządów pruskich, wdowa po nim w dożywocie, r. 1797 zaś nadał go Fryderyk Wilhelm II jako domenę prezesowi regencyi Schroetterowi wraz z jeziorem, dwoma laskami i łąkami nad Ossą. Czynsz wynosił 435 tal. 35 gr. a za rybitwę w jeziorze i w Trynce 27 tal. R. 1798 sprzedał Schroetter folw. za 13, 000 tal, Szczepanowi Klawittrowi, ten zaś wójtowi Marcinowi Sommerfeldt, Wś W. Tarpno obejmowała w 1825 r. 585 mr. roli w wieczystą wydanej dzierżawę. R. 1827 nastąpiło uwłaszczenie, za co posiedziciele zobowiązali się do dawania 102 kor. i 13 mac żyta, która to dań r. 1847 zamienioną została na rentę pieniężną. T. Małe powstało dopiero r. 1801 na obszarze odłączonym od folw, , na t. z. Piaskowych Górach, pod nowowiejską granicą. R. 1836 znajdowało się na roli folw. 46 chat, na karczemnej 17. Czynsz, który wioska płaciła dziedzicom folw. , został przez rentę umorzony ob. Gesch. des Graudenzer Kr. v. Froehlich, I, 329 330. Dawniej była w T. kaplica św. Krzyża, do fary grudziądzkiej należąca. Pobudował ją około r. 1620 Jakub Szczepański, podkomorzy chełmiński, ststa grudziądzki, którego nagrobek z napisem znajduje się w kościele paraf. w Grudziądzu. Kaplica miała 27 łokci długości, 15 szer. , ołtarz bogato wyzłocony i 3 konfesyonały. Dwa razy w roku odbywały się tu uroczyste odpusty. Z rana wychodziły cechy wszystkie i bractwa z fary grudziądzkiej w solennej procesy i, której ksiądz przewodniczył. R. 1769 d. 14 września, gdy jak zwykle obchodzono tu odpust i jarmark, wiele zgromadziło się ludu. Nadeszła jak zwykle procesy a z miasta. Po nabożeństwie nagle powstał zgiełk i krzyk przed karczmą; żołnierz nieznany, cudzego autoramentu, pochwycił rosłego parobczaka i gwałtem ciągnął go za sobą. Na krzyk napadniętego lud rzucił się i z łatwością odebrał chłopaka. Za chwilę drogą od tarpińskiego dworu nadjeżdża 6 dragonów z porucznikiem na czele. Wpadają oni, rąbiąc, kłując i strzelając, docierają aż w głąb kościoła. Lud ciśnie się do wielkiego ołarza i zakrystyi. Napastnicy docierają do ołtarza, rozrzucają hostye, rozbijają monstrancyę stojącą na ołtarzu. Byli to żołnierze z Prus książęcych, stojący załogą w Prabutach; generał V. Pomeyske wysłał ich werbować ludzi do wojska. Dowodził nimi porucznik Kuchmeister Sternberg. Ofiarą napaści padło kilku zabitych i wielu ciężko rannych. W kościele spustoszenie niezmierne. Biskup ówczesy doniósł o tem najprzód generałowi Pomeyske, a potem do Berlina. Królewskim rozkazem została z obu stron wyznaczona komisya, która zjechała do Tarpna 10 stycz. 1770 r. Kilka dni rzecz badano i przesłuchiwano świadków i na tem wszystko się skończyło. Biskup poświęcił sprofanowany kościołek. W r. 1808 wojsko nieprzyjacielskie po drugi raz go sprofanowało. W r. 1829 skutkiem ruiny, w jaką popadł, został rozebrany ob. Utrac. kość. p. kś. Fankidejskiego, str. 101 104. Kś. Fr. TarpszikinnenSeikwethen, wś, pow. nizinny, st. p. NeuArgeningken. Tarpucie 1. wś, pow, maryampolski, gm.

Tarnupska Stroga

Tarnycznyk

Tarnyszory

Tarosiszki

Tarowszczyszki

Tarpen

Tarpienen

Tarpno

Tarpszikinnen

Tarpucie