ku zeszł. stulecia wchodziła T. w skład klucza czempińskiego, własności Wiktora Szołdrskiego. W r. 1854 odkopano tu cmentarzysko z popielnicami. Po separacyi włościan rozdzielono T. na Nowe i Stare, czyli na wieś i dwór. Nowe T. ma 9 dm. , 83 mk. kat. i 91 ha 78 roli, 9 łąk; Stare T. czyli dwór ma 4 dm. , 128 mk. 117 kat. , 11 prot. i 359 ha 257 roli, 77 łąk, 6 past. , 4 lasu, 12 nieuż. , 1, 36 wody; czysty doch. grunt. 5159 mrk; piekarnia; owczarnia Negretti, chów bydła. 4. T. , dawniej Tarnowiec, wś, w pow. obornickim, o 7 klm. na północ od Rogoźna par. , poczta i st. dr. żel. ; z os. Karlsruhe 2 dm. , 29 mk. tworzy okr. wiejski, mający 29 dm. , 335 mk. 132 kat. , 203 prot. i 1166 ha 822 roli, 21 łąk, 200 lasu; czysty doch. z ha roli 8, 22, z ha łąk 11, 36, z ha lasu 1, 17 mrk. W tym obszarze są objęte dwa sołectwa, z których jedno ma 158, a drugie 273 ha. T. wchodziło w skład ststwa rogozińskiego; nie wiadomo kiedy przeszło na własność skarbu. Zdaje się, że już istniało przed r. 1390 i należało do Mikołaja Boglewicza Akta grodz. wielkp. , I. W r. 1580 trzymał tę wś Krzysztofor Sokołowski; było tam 14 śladów os. , 1 zagr. , kołodziej. 5. T. al. Tarnowa, wś kośc. i dwór, pow. poznański, dek. bukowski, o 16 klm. na płn. wschód od Buku, na trakcie poznańskoberlińskim, w okolicy wzn. 93 97 mi, szkoła i poczta w miejscu, st. dr. żel. w Rokitnicy o 8 klm. W r. 1288 składało się T. z dwóch części, które biskup pozn. Jan wcielił do par. Lusowo; jedna należała do Janka, druga do Arkembolda, brata jego. R. , 1293 synowie Janka Filip, archid. gnieźn. , Sędziwój, podkom. kaliski, Mikołaj, wojew. tczewski, i Michał, podczaszy kaliski, darowali cało T. kościołowi poznańskiemu. To nadanie zatwierdził Przemysław II w Poznaniu d. 10 lutego t. r. , dodawszy sąsiednie Kobylniki Kod. Wielkp. . Między r. 1383 i 1400 nie pisał się żaden szlachcic z Tarnowa tego Akta gr. wielkp. , mylnie objaśnione. i kanonik pozn. Piotr Kod. Wielkp. , n. 1809, 1811, 5 z innego może pochodził T. W r. 1580 miało T. biskupie 12 łan. os. , 3 8łanu karczm. , 3 zagr. , 3 rzemieśl. i 11 komorn. Po r. 1793 rząd pruski nadał wś generałowi v. ToenneLuettichau, który ją wkrótce potem sprzedał radcy y. Graevenitz. Kościół z cegły, p. w. WW. Św. , wystawiony i uposażony w roku 1464 przez biskupa pozn. Andrzeja, doczekał się z czasem wieży drewnianej. W kościele wiszą wizerunki dobroczyńców; Antoniego Okęckiego, biskupa 1793, Ludwika Józefa Mathy, sufragana, Antoniego Lipińskiego i Józefa Słupińskiego, kanoników pozn. , tudzież dwa portrety bez podpisu, z których jeden wyobraża biskupa, drugi kanonika. Przy schyłku zeszłego stulecia jezuita Trąmpczyński, spowiednik Maryi Leszczyńskiej, urodzony i zmarły w pobliskiej Górze, darował kościołowi robiony przez tę królowę ornat, który kanonik Lipiński, pleban, przenieść kazał do kościoła św. Wojciecha w Poznaniu. Księgi chrztów zaczynają się od r, 1669, ślubów od r. 1670, zmarłych od r. 1742. Parafię liczącą 1050 dusz, składają Bógdał, Góra, Karolewo, Kokoszczyn, Maryanowo i T. Dochody plebana wynosiły około 1850 r. 107 tal. czynszów, 80 tal. kompozyty, 71 wierteli żyta i 97 wiert. owsa; do probostwa należało 565 mr. Szkoła istniała w T. około r. 1695; pleban Wawrzyniec wystawił szpital około r. 1737. Nomenklatura miejscowości, jak np. Modła, Mokicie, Ostre Górki, Zdrój ki i t. p. , poszła w zapomnienie po separacyi włościan. Wś obecnie ma 58 dym. , 537 mk. 446 kat. , 54 prot. , 37 żyd. i 721 ha 610 roli, 35 łąk. Dwór z Karolewem 3 dm. , 69 mk. i Maryanowem 1 dm. , 26 mk. tworzy okr. dworski, mający 20 dm. , 414 mk. 374 kat. , 40 prot. i 811 ha 697 roli, 78 łąk, 9. 64 past. , 21 nieużyt. , 4, 88 wody; czysty doch, grunt. 12933 mrk. 6. T. , majętność, w pow. średzkim, o 2 klm. na płn. od Kostrzyna par. , pocz. i st. dr. żel. ; na drodze do Pobiedzisk; z Puszczykowem 7 dm. , 61 mk. i Zaborzem 1 dm. , 11 mk. tworzy okr. wiejski, mający 18 dm. , 219 mk. kat. i 571 ha 507 roli, 37 łąk, 16 lasu, 10, 30 nieuż. , 0, 26 wody; czysty doch. grunt. 4860 mrk; owczarnia Negretti i chów bydła. Właścicielem jest Bartłomiej Sokolnicki. Między r. 1386 i 1400 pisał się ztąd Piotr Kot i inni Tarnowscy Akta gr. Wielkp. ; r. 1580 Adam Tarnowski posiadał tu 10 łan. os. , 2 półłanki puste i 2 zagr. ; r. 1620 dziedziczył tę majętność Jan Kornatowski; z 10 kmieci zostało tylko 5; 7 łan. pustych wcielono do obszaru dwors. ; przy schyłku zeszłego wieku do nowszych czasów siedzieli tu Suchorzewscy, około r. 1870 z Suchorzewskich Moszczeńska. 7 T. , al. Tarnowa, wś kośc. , pow. wągrowiecki, dekan. łekneński, o 2 klm. ku płd. zach. od Łekna, na płn. wybrzeżu jez. Rgielska, wzn. 9 1, 3 mt. npm. ; par. i szkoła w miejscu, poczta w Łeknie, st. dr. żel. w Janówcu i na Domasławku Elsenau o 16 klm. ; 23 dm. , 223 mk. 194 kat. , 29 prot. i 498 ha 396 roli, 50 łąk; większą własn. 138 ha posiada P. Stubenrauch. Kościół p. w. św. Mikołaja istniał w T. już przed r. 1392; plebanem był Tomisław Kod. Wielkp. , n. 1924. Opat Krystyn udał się do Innocentego VII z prośbą, ażeby przy następującem osieroceniu parafii jeden z cystersów łekneńskich objął jej rządy, czyli, ażeby opatowi służyło prawo patronatu. Papież przychylił się do prośby w r. 1404. Po śmierci proboszcza Ma Tarnowo