n. 1640. Między r. 1390 i 1400 dziedziczyli tę Górkę Boguchwał Bogusław, Dobiesław i Bodzęta Akta gr. wielkop. , II, synowie, jak wnioskujemy, Jana Poraja z Bierzglina i Jankona, kaszt. kaliskiego. W r. 1397 prawuje się mieszczanka Stachna z Wincentym z Nowego Bierzglina, a w r. 1400 występuje Małgorzata, wójtowa miejscowa Akta, II, 609, 613, 921. W r. 1458 dostawiła G. Mileszyna Myeyska 4 żołnierzy na wyprawę malborską. Górka Mileszyna obejmowała Małą Wieś i Wielką. W r. 1506 Barbara Górecka wyszedłszy za Jana Spławskiego, sędzię kaliskiego, wniosła mu część majętności góreckiej; w r. 1559 siedzą tu Spławscy i Góreccy, których Paprocki liczy do herbu Dryja. Z tych Góreckich miał po chodzić Leonard, autor XVI wieku. Reg. pobor. z r. 1578 wykazują przy Górce Mileszynej Jędrzeja Góreckiego z pół śladem os. , 1 zagr. , 2 komorn. i 1 rzeźnikiem, tudzież Mikołaja Spławskiego z 2 ślad. miejskiemi, 1 krawcem i 4 rzemieśl. ; regestra z r. 1618 1620 wymieniają obok dziedzica, Ambrożego Góreckiego, płacącego 15 gr. z pół śladu osiadłego, burmistrza z radą miejską, płacących 4 złp. 3 gr. z 2 ślad. os. , od 3 rzemieśln, i tyluż komorników. W r. 1638 należała część Górki do Mielżyńskich, w r. 1671 do Jana Góreckiego, a w r. 1722 cała Górka do Turnów. W r. 1724 August II nadał osadzie przywilej na 5 jarmarków i targi w każdy poniedziałek; Stanisław August potwierdzając to, dodał jeszcze cztery jarmarki. Po r. 1761 dziedziczyli tę majętność Drogońscy, po nich około r. 1793 hr. Keyserling, którego córka Adela wyszedłszy za generała Hamilkara Kosińskiego, wniosła ją w dom Kosińskich. Syn generała Władysław, sprzedał ją Bronisławowi Żychlińskiemu około r. 1870; potem przeszła G. Targowa w ręce Niemców. Nazwa Górki Mileszynej ustąpiła z czasem nazwie dzisiejszej, znanej już Paprockiemu. Między pałacem góreckim a gorzelnią znajduje się staw zarastający trzciną, w około którego stać miało 12 browarów. Kościół, p. w. Archanioła Michała, istniał już przed r. 1510; nowe kościoły w miejsce starych stawiali Mikołaj Mielżyński, kaszt. gnieźn. , około r. 1636, Kazimierz Sosnowicz, pleban, w r. 1739, i Kosińscy w r. 1840. Do kościoła zaprowadzone było bractwo różańcowe w r. 1678. Księgi kościelne sięgają r. 1621. W aktach znajduje się napis, przeznaczony do nagrobku dla Zygmunta z Stręczna Turny, stolnika, 1761, ob. Łukaszewicz, Op. kośc. par. , I, 380. Na cmentarzu spoczywają zwłoki generała Hamilkara Kosińskiego 10 marca 1823. Paraf. , liczącą 1479 dusz, składają Chwalczyce, Dzierzchnica, Gąsiorowo, Hamilkarowo, Mystki, Racławki, Stępocin i Targowa Górka; szkoły paraf. są w Stępocinie i Górce. Między r. 1638 i 1725 stała tu kaplica p. w. św. Małgorzaty. Szpital, założo ny w r. 1628 przez Mielżyńskiego, istnieje dotąd. Wieś T. G. ma 36 dm. , 394 mk. 390 kat. , 4 prot. i 506 ha 409 roli, 19 łąk. Dwór z Hamilkarowem, Racławkami, cegielnią 1 dm. , 6 mk. i leśniczówką tworzy okrąg dwor ski, mający 25 dm. , 424 mk. 372 katol, 52 prot. i 1370 ha 950, 27 roli, 75 łąk, 3217 pastw. , 274 lasu, 37, 28 nieuż. , 1, 28 wody; gorzelnia, cegielnia, owczarnia zarodowa, chów bydła holenderskiego; właścicielem jest król pruski. 2. T. G. al. Holendry Góreckie, Targowieckie, dawniej Sławęcińskie, holendry, pow. średzki, tuż pod Neklą par. kat. , poczta i st. dr. żel. ; par. prot. Holendry Nekielskie; 13 dm. , 87 mk. 7 kat. , 80 prot. i 158 ha 129 roli, 14 łąk. Założone były w r. 1751 przez Turnów, dziedziców Targowej Górki. Ob. Sławęcin. E. Cal. Targówek 1. kol, folw. i przedmieście Warszawy, leży na płn. wschód od Pragi, przytyka do Nowej Pragi, która powstała na obszarze 42 mr. oddzielonych w r. 1861 z obszaru Targówka. Folw. i kol. należą do gminy Brudno i parafii Praga. Z obszaru folwarcznego, wynoszącego 777 mr. , po rozprzedaży na drobne kolonie i place pozostało przy dominium 60 mr. Na obszarze T. powstała wielka huta szklana Szolce i Kijowski, fabryka albuminu i inne mniejsze zakłady przemysłowe. W 1827 r. było w T. 29 dm. , 373 mk. ; obecnie ludność wzrosła kilkakrotnie. W dokum. z roku 1347, książęta Kazimierz i Ziemowit zwracają bisk. płockim zabrane wsi Kamion i Targowe prope Kamono sitam. Było to więc targowisko, założone na suchym obszarze piaszczystych wyniosłości prawego brzegu Wisły, położone tuż naprzeciw targowiska warszawskiego. Wykopywane tu urny i inne przedmioty świadczą o dawności zaludnienia. Ze wzrostem Warszawy i zaludnieniem nizin nadwiślańskich, straciła osada targi, które się przeniosły do miasteczek założonych tuż nad Wisłą Skaryszewa i Pragi. Na akcie sprzedaży wójtowstwa warszawskiego w r. 1408 podpisał się Laurencius de Targowe, wojski warszawski. Widocznie więc przeszła wieś ta w ręce prywatne, może w części tylko. 2. T. , os. , pow. miechowski, gm. Michałowice, par. Więcławice. Br. Ch. Targowica, w dok. Torhowica, Torhowicza, Torchowicza, Torhowcza, mczko przy ujściu Ikwy do Styru, pow. dubieński, o 28 w. na płn. zach. od Dubna, ma 110 dm. , 694 mk. , w tem 60 żydów, kaplicę prawosł. , kościół katol, synagogę i dom modlitwy żydowski, browar, gorzelnię. Stara osada, nadana w r.

Targówek

Targówek

Targowica