Tadulmujża, ob. Tadehof. Tadzino, 1. folw. , os. leś. i os. młyn. nad rz. Mrożycą, pow. brzeziński, gm. Lipiny, par. Brzeziny, ma 3 dm. , 22 mk. , 190 mr. ; os. leś. 1 dm. , 5 mk. , 15 mr. ; os. młyn. 1 dm. , 8 mk. , 40 mr. 2. T. al. Nowawieś, wś i os. karcz. , pow. brzeziński, gm. Lipiny, par. Brze ziny; wś ma 9 dm. , 117 mk. , 230 mr. os. karcz. 1 dm. , 4 mk. , 1 1 2 mr. dwor. W 1827 r. 15 dm. , 104 mk. 3. T. kol. nad rz. Ner i 08. karcz. , pow. łódzki, gm. Wiskitno, par. Rzgów; kol. ma 10 dm. , 82 mk. , 142 mr. ; os. karcz. 1 dm. , 4 mr. dwór. 4. T. , wś i folw. , pow. wyłkowyski, gm. i par. Olwita, odl. od Wyłkowyszek 2 w. ; wś ma 8 dm. , 48 mk. ; folw. 5 dm. , 139 mk. , 449 mr. ; wcho dził w skład dóbr Gużele. Br. Ch. Tadzino, folw. , pow. wołkowyski, w 5 okr. pol. , gm. Krzemienica, o 11 w. od Wołkowyska. Tadzino, niem. Tadden, wś w Pomeranii, pow. lęborski, par. kat. Lębork, st. p. Gniewino, 7 dm. , 11 dym. , 2 mk. kat, , 48 ew. Por. Sawulino. Taetzschwitz, pow. wojerecki, ob. Ptaczesy. Tafelbuda, niem. Tafelbude, wś, powiat ostródzki, st. p. Osterode Ostpr. Wś pierwotnie niemiecka, następnie polska. Tafelfichte, najwyższy szczyt w pasmie gór Izerskich, w pow. lubańskim Łużyce, po nad wsią Meffersdorf. Wzn. 3372 st. Tafiły, wś, pow. kolneński, gm. Stawiski, par. Romany. W 1827 r. 5 dm. , 26 mk. W aktach sąd. z r. 1676 wspomniana jako siedziba Tafiłowskich Gloger, Ziemia łomżyń. . Tafros, starożytna nazwa Perekopu, mta pow. gub. tauryckiej. Tafterwald, leśnictwo, pow. brunsberski, st. p. Wormditt. Taganasz, st. dr. żel. łozowosewastopol skiej, w pow. perekopskim gub. tauryckiej, między st. Szywasz o 9 w. a Dżankoj o 18 w. , odl. o 393 w. od Łozowej a 176 w. od Sewastopola. Tagancza, ob. Tahancza. Taganrog, miasto portowe na płn. wschod. brzegu morza Azowskiego, główne mto okręgu miejskiego gradonaczalstwa gub. ekaterynosławskiej, położone na przylądku, głęboko wrzynającym się w zatokę, pod 47 12 21 płn. szer. a 56 36 22 wsch. dłg. , odl. o 414 w. od Ekaterynosławia, ma 2629 dm. 863 mur. , 38 306 mk. 208 kat. , 147 ormianogregor. , 267 prot. , 1083 żyd. , 31 mahom. . Posiada 10 cerkwi 9 mur. , kościół kat. par. p. w. św. Trójcy, wzniesiony w 1806 r. kosztem rządu parafia ma 903 wiernych, synagogę, niewielki pałacyk cesarski, w którym zakończył życie cesarz Aleksander I w 1825 r. , giełdę, port, bank miejski, komorę celną, gimnazyum męzkie i żeńskie, szkołę handlową, bibliotekę publiczuą, teatr, szpital morski, pomnik cesarza Aleksandra I, wzniesiony w 1831 r. , st. poczt. i st. dr. żel. kursko charkowoazowskiej. Mieszkańcy prowadzą ożywiony handel, niektórzy zajmują się nadto rybołówstwem, rolnictwem, hodowlą bydła, rzemiosłami i furmaństwem w 1870 r. 1777 furmanów. Przemysł fabryczny mało rozwinięty; w 1870 r. było 78 zakładów fabrycznych, zatrudniających 716 robotników i produkujących za 1, 125, 000 rs. Do miasta należy 4054 dz. ziemi. Kapitał miejski wynosi 78, 924 rs. ; wydatki w 1863 r, dochodziły 63, 000 rs. , dochody zaś 77, 000 rs. St. T. dr. żel. kurskocharkowo azowskiej, pomiędzy st. Pokrowskaja o 25 w. a Morskaja o 19 w. , odległą jest o 697 w. od Kuraka, 469 w. od Charkowa a 66 w. od Rostowa. Miejscowość ta osiedloną została w XIII w. przez mieszkańców mta Pizy, którzy założyli tu kolonię handlową Portus Pisanus, która wkrótce jednak upadła w skutek konkurencyi sąsiedniej Tany al. Azowa. W XVII w. stała w tem miejscu latarnia morska turecka, na miejscu której Piotr W. w 1698 r. po zdobyciu Azowa założył warownię pod nazwą Troickiej. Warownia ta na mocy traktatu zawartego z Turkami nad Prutem w 1712 r. była opuszczoną i zburzoną; odbudowana powtórnie w 1739 r. , została znów w 1741 r. zniesioną na mocy pokoju Belgradzkiego. W 1769 r. zajęta przez wojska ruskie, została na nowo zabudowana i osiedlona przez wychodźców z gub. woroneskiej, biełgorodzkiej i noworossyjskiej. W 1775 r. mto T. przyłączone do prowincyi azowskiej, w 1784 r. weszło w skład gub. ekaterynosławskiej, od 1802 r. mto główne oddzielnego okręgu miejskiego. Podczas wojny krymskiej był T. dnia 22 maja 1855 r. bombardowany przez flotę francuskoangielską. Taganrogski okrąg miejski gradonaczalstwo ciągnie się wąskim pasem wzdłuż płd. wsch. brzegu morza Azowskiego i zajmuje 50, 837 dzies. ziemi. Oprócz T. w okręgu znajduje się 3 osady podmiejskie, 15 chutorów i 3 wsi skarbowych. W 1870 r. było tu, bez miasta, 20, 150 mk. , zajmujących się przeważnie rolnictwem, hodowlą bydła 1983 sztuk koni, 13, 247 bydła rogatego, 8200 owiec, 3518 nierogacizny, młynarstwem 115 wiatraków i deptaków, rybołówstwem i wyrobem cegły 4 cegielnie, zatrudniające 70 robotników. TaganRoh, folw. , pow. mozyrski, w gra. Kopatkiewicze, oddzielony od dóbr Teleszczewicze al. Czeluszczewicze, od 1870 r. drogą spadku własność Herkuliana Olewińskiego, około 6 3 4 włóki; karczma. A. Jel. Tahaczyn, w dokum. także Tobaczyn, wś,

Tadulmujża

Tadulmuj

Tadzino

Taetzschwitz

Tafelbuda

Tafelfichte

Tafiły

Tafros

Tafterwald

Taganasz

Tagancza

Taganrog

Tagan