rodziny Niemirowiczów Szczytów h. Jastrzębiec. Przed unią Litwy T. były nadane na ludzi putnych, odbywających służbę konną a także na popleczników ich al. siabrów czyli sąsiadów. Piotr Epimachowicz Wojna za zasługi otrzymał od króla Aleksandra przywilej na ziemię tych ludzi putnych w T. i do posesyi swych onych z gruntami zawładnął. Sukcesor jego Aleksander Piotrowicz Wojna w 1621 r. sprzedał T. Bazylemu Tukowiczowi, w 1663 r. zaś Stefan Bazylewicz Tukowioz sprzedaje te T. ze dworem, zburzonym podczas wojny, szwagrowi swemu Justynianowi Szczyttów, syn którego Konstanty, podsędek połocki, funduje tu około 1712 r. cerkiew p. w. Przemienienia Pańskiego. Od Konstantego Szczytta T. przechodzą do syna jego Jana, kaszt, inflanckiego, który w 1761 r. ustępuje synowi swemu Justynianowi. Ten opiera na T. dożywocie dla żony swej Kazimiery z Łopacińskich. Od 1784 rwłasność syna ich Feliksa, około 1808 r. jego syna Józefa, obecnie syna ostatniego także Józefa i Emilii z Zybergów Szczyttów. Do gminy należy dwór Biolkowszczyzna, o 7 w. od T. odległy, mający 1129 dz. ziemi dworskiej. Pierwotnie własność ludzi putnych Bielkowiczów, następnie dziedzictwo Mojsieja Nieczaja, od którego przechodzi do Radominów Dusiackich. Około 1634 r. od Tomasza Rudominy przechodzi do Swołyńskich; w 1720 r. własność Adama i Macieja Swołyńskich, dalej Jana Swołyńskiego, prezydenta drysieńskiego, wreszcie wnuka jego Piotra Żaby. 2. T. al. Ciosty, z Kubelszczyzną, dobra, pow. drysieński. Pierwotnie własność ludzi putnych Tabołczyniczów, w 1505 r. nadane zostały przez króla Aleksandra Fiedorowi Łowejce i siostrzanewi jego Waśkowi. Ostatnia z tej linii Krystyna Łowejkówna wniosła te T. jako wiano Eustachemu Chrapowickiemu. W l682 r. Dadzibog Lew Teofilowicz Chrapowicki sprzedaje T. za 8000 złp. Konstantemu Szczyttowi, który wciela je do Tabołok poprzednio kupionych od Tukowicza. Obecnie należą do dóbr Justynianowo. A. K. Ł. Taboly, wś nad Dzisienką, pow. dzisieński, w 2 okr. pol, , gm. i dobra, ks. Puzyniny, Ihumenowo, okr. wiejski Aleksandrów, o 6 w. od gminy a 52 w. od Dzisny, ma 12 dm. , 206 mk. praw. w 1865 r. 49 dusz rewiz, . Tabor, rz. , ob. Taba. Tabor 1. wś, pow. nowomiński, gm. Otwock, par. Warszowice, leży na samej granicy pow. garwolińskiego, o kilka wiorst na zach. od wsi Reguł al. Regały. W 1827 r. 6 dm. , 37 mk. 2. T. , os. , pow. garwoliński, gm. Warszowice, par. Osieck, ma 5 dm. , 25 mk. , 63 mr. W 1827 r. 1 dm. , 5 mk. Stanowi dalszy ciąg wsi i n. w pow. nowomińskim. Tabor 1. łotew. DaborKalns góra w t, z. Oberiandzie kurlandzkim, nad brzegiem Dźwiny, w okr. zelburskim, pow. iłukszteński, par. ueberlautzka, pod wsiąt. nazwy, wzn. 492 st. n. p. m. Piękne położenie. 2. T. , wzgórze w płd. części gub. kurlandzkiej, na pograniczu pow. nowoaleksandrowskiego, niedaleko wsi Egipt Aegypten. Tabor, dwór, pow. nowoaleksandrowski, gm. Dukszty, własność Józefa i Adama Orze szko wskich, 240 dz. ziemi dworskiej. W spi sie urzędowym niepodany. A. K. Ł. Tabor wzn. 261 mt. , wzgórze, w pow. sokalskim, na płd. brzegu wału dyluwialnego, który przewija się od grzbietu Iwowskoto maszowskiego niziną nadbużańską na Sokal i Radziechów. Leży niemal w połowie prostej linii łączącej Bełz i Sokal. Tad. Wiśn. Tabor al. Taborek, część gra. Olszyna, w pow. ostrzeszowskim, ku płd. od Ostrzeszowa; 2 dm. , 32 mk. Tabor, wś, pow. opawski Szląsk austr. , na płn. zach. od Opawy. W r. 1880 było 33 dm. i 174 mk. Czechów, prot. Wraz z wsią Łodzienicą Lodienice, niem. Lodnitz tworzy jedną gminę administracyjną. W. H. Tabor, niem. Taborfelsen 939 mt. , szczyt w Sudetach szląskich, 4 klm. na płd. od Cukmantla. Najdalej na płn. wsch. wysunięty szczyt pasma Urlicha 1205 mt. i Poprzecznicy Querberg 972 mt. , oddzielającego się ku płn. wsch. od potężnego starokrystalicznego grzbietu Jesionika Wyższego a szczytem Dziadek 1490 mt. , który ciągnie się wzdłuż granicy szląskomorawskiej w przedłużeniu gór Reichensteinskich, przedzielony od nich przełęczą Ranizańską. Grzbiet Urlicha i Poprzecznicy stanowi wyraźnie odrzynający się dział wodny między Białą, dopł. Nissy Kładzkiej, i średnią Opą; od miejsca jednak, gdzie się wznosi szczyt T. , zaciera się już oro graficzny charakter całego pasma, które przechodzi tutaj w płaskowzgórze Benickie Niższego Jesionika, opadającego zwolna ku wschodowi a oddzielonego Morawicą Morą, dopł. Opy, od płaskowzgórza WiegstadtHra bińskiego. Tad. Wiśn. Tabor 1. Wielki, niem. Tabor Gross, wś, pow, sycowski, par. ew. Tabor Wielki, kat. Turków. W r. 1885 wś miała 252 ha, 650 mk. 7 kat. . Wś ta założoną została przez wychodźców czeskich husytów. 2. T. Mały, wś, tamże, ma 97 ha, 180 mk. 6 kat. . Tabora, wś nad rz. Kulą, pow. orgijewski gub. bessarabskiej, o 24 w. od Orgijewa, przy drodze do mka Inzory, otoczona górami, porosłemi lasem. Ma 34 dm. , 150 mk. , monaster żeński, założony w drugiej połowie XVIII w. Taborów, w dok. Tabor, al. Taborówka wś

Taboły

Taboly

Tabor

Tabora

Taborów