Szywald 1. niem. Schoenwald, dobra ryc. i wś, pow. olesiński, par. kat. Olesin, par. ew. Biskupice. Wś ma 297 ha 212 roli, 47 dm. , 293 mk. 4 ew. ; dobra 815 ha 440 roli, 49 łąk, 289 lasu, 31 dra. , 251 mk. 39 ew. . Od 1789 r. dobra były w rękach Jordanów. 2. Sz. , niem. Schoenwald, 1409 Kziwischin Schonenwalde, wś kośc. o 1 milę od Kluczborka par. kat. , pow. kluczborski. W 1885 r. wś miała 1176 ha 1033 roli, 95 dm. , 918 mk. 38 kat. . Kościół miejscowy ew. jest bardzo stary, prezbyteryum i ołtarz pochodzą z czasów reformacyi. Szywaldzka kolonia, niem. Charlottenberg, lub Kolonie Schoenwald kolonia z 8 dm. złożona, pod Szywaldem, pow. olesiński. Szywana, szczyt górski w pasmie Jajce, w Beskidzie lesistym, na obszarze pow. dolińskiego, w gm. Lolin i Ilemnia, kończy on zachodnią odnogę pasma, odrywającą się od szczytu Jajko 1683. Wzn. 1650 mt. Tę nazwę nosi też wschodnia odnoga wybiegająca ze szczytu Jajko, wznies. 1430 mt. W okolicy pierwszego z tych szczytów biją źródła Mszanki. Szywele, uroczysko, pow. bielski gub. grodzieńskiej, w 1 okr. pol, gm. Pasynki, o 4 w. od Bielska. Szywinia, rzka, w pow. szawelskim, dopływ Dubissy. Szywna, potok, dopływ pot. Brzaza, w powiecie dolińskim. Szywra, rzeczka, lewy dopł. Maskawy dopł. Warty, powstaje o 6 klm. na płd. wschód od Wrześni, w źródlisku za Kaczanowem; płynie między Zieleńcem i Nową Wsią Królewską ku płd. na Krzywą Górę, gdzie zmieniając bieg swój ku płd. zach. , łączy się ze strumieniem płynącym równolegle od Kaczanowa; oblewa Lipie i Miłosław, przecina drogę żel. gnieźn. oleśnicką; mija Białe Piąt kowo; na wysokości Winnej Góry wchodzi do pow. średzkiego; tu zbliża się do Maskawy na l 1 2 klm. i płynie z nią równolegle aż do uj ścia swego, mijając Murzynowo i Garby, w pobliżu których przecina drogę żelazną poznańsko kluczborską. O 2 klm. na płn. od Kępy zbiega się z Maskawą. , z którą uchodzi do Warty tuż pod Kępą. Długość biegu Sz. wynosi około 35 klm. E. Cal. Sieniawa, miasto, w pow. jarosławskim, na wzniesieniu 163 mt. npm. , wśród piaszczystej równiny, pokrytej szpilkowym borem, na praw. brzegu Sanu, niedaleko od ujścia Wisłoka. Wzgórze, na którem stanęła S. ma glebę glinkową urodzajną, obszar ten jednak otaczają sapy i wydmy piaszczyste, które obecnie starają się ustalić i zalesić. S. posiada kościół par. rz. kat. , cerkiew gr. kat. , szkołę ludową 3klas. , urząd poczt. i tel. , aptekę, kilka sklepów, 324 dm. , 3270 mk. 1544 męż. , 1726 kob. , 937 rz. kat, 46 gr. kat. , 2282 żydów. Ludność chrześciańska zajmuje się w części rolnictwem, w części mu rarst wem. Murarze sieniawscy słyną w Galicyi z uzdolnienia i za zarobkiem odbywają dalekie podróże. Oprócz dwóch kościołów, w stylu odrodzenia zbudowanych, z których dawniejszy par. , z grobami ks. Czartoryskich, zamieniono na cerkiew gr. kat. a pozostały po zniesionym klasztorze dominikanów oddano na parafialny. Ozdobą S. jest piękny pałac ks. Czartoryskich, w którym od r. 1832 mieści się biblioteka i część zbiorów sprowadzonych z Puław. Miasteczko zabudowane jest regularnie drewnianemi domami, ponieważ jednak ma ludność przeważnie żydowską i ubogą, przeto nie odznacza się schludnością. Do klucza dóbr ks. Władysława Czartoryskiego należy 354 roli, 108 łąk, 60 past. i 49 mr. lasu; pos. mn. ma 255 roli, 90 łąk, 67 past. i 67 mr. latu. Miejsce, w którem S. stoi, było zaludnione już w czasach dawnych, o czem świadczą wykopaliska urn i ozdób, dokonane w r. 1871 i późniejszych a opisane przez Martynowskiego Przewodnik Lwowski z r. 1874, I, 456. Uroczyska znajdują się na wzgórku samym, jako też w sąsiednich wsiach Dybkowie, Rudzie, Wylewie i Leżachowie, okolica jednak nieurodzajna, w której S. stanowi wyjątek, będąc niejako wyżyną wśród puszczy, wskazuje, że mogły tu istnieć osady leśne. Za Niesieckim powtarzają wszyscy piszący o S. i Sieniawskich, że Rafał syn Dymitra Granowskiego, kaszt. nakielskiego, przybrawszy sobie w małżeńską ligę dziedziczkę na Sieniawie i jedynaczkę, tamże osiadłszy, pierwszy się od tych dóbr Sieniawskim zwać począł. Mimo to fakt ten nie jest zupełnie autentyczny i nazwisko Śieniawskich nie od tej S. pochodzi. 8. tę bowiem założył dopiero w r. 1676 Mikołaj S. , chorąży kor. , ufundowawszy tam klasztor dominikanów a sejm z tegoż roku miasto novae locationis zwolnił od wszelkich ciężarów, ceł wodnych i wszystkich quocumque titulo nazwanych aggrawacyi publicznych i prywatnych do lat 20. Miasto zaś stanęło na obszarze wsi Dybków i zbudowano je na wzór siedziby I gniazda Sieniawskich w Brzeżanach. Dybków wszedł w dom Sieniaw Szywald Szywald Szywaldzka kolonia Szywana Szywele Szywinia Szywna Szywra Sieniawa