przez płd, część Załuża do Jaworowa. Tu, we wsch. stronie miasta, tworzy staw obszer niejszy, wydłużony ku płd. zach. , a wypły nąwszy z togo stawu skręca na zach. łukiem zlokka na płd. wygiętym, przez miasto i przedmieście Nakorzeczne i wchodzi na grani cę Wólki Rośnowskiej i Porudna. Dalej prze pływa pld. zach. część Wólki Rcsnowokiej i wchodzi do Moranicc. Tu przyjmuje kieru nek płn. zach. i przez płn. wsch. część Krakowca i płd. zach, część Skolina wchodzi na granicę pow. cieszanowskiego, a płynąc na zach. oddziela wś Kobylnicę Wołoską od Bu dzynia pow. jaworowski. Następnie prze pływa płn. część Młynów w pow. jaworow skim w kierunku płn. zach. i wchodzi do Za leskiej Woli pow. jarosławski. Odtąd pły nie już przeważnie na zach. przez płd. część Laszek, wzdłuż płn. granicy Łazów i Wysoc ka, przez Wietlicz i Surochów do Sobiecina, gdzie wpada do Sanu, ubiegłszy około 70 kim. Spad wód podają liczby źródło 275 kim. , w Cetuli 244 mt. , staw jaworowski 236 mt, , na przedmieściu Nakorzecztie 227 mi, w Skolinie 209 mt. , w Zaleskiej Woli 198 mi, w Wietlinie 190 mt, przy ujściu 185 mt. Z pomiędzy dopływów zasługują na uwagę następujące, od lew. brzegu Hnojeniec, wpa dający w pobliżu sta wu jaworowskiego, a za silony Ponikłą i Ruskim poi od prawego i od lew. brzegu strugą z Tuczęp, płynącą przez Mużyłowice, Przyłbice a wpadającą do sta wu w Bruchnalu ob. Hnojeniec gdzie mylnie podano, jakoby on wpadał od praw. brzegu; Rulów poniżej stawu jaworowskiego; Szkle narczyk al. Sklenarczyk w Jaworowie; Ożomla al. Szczan, ze Zwierzyńcem od lew. brzegu i Stawiska w Młynach. Od prawego brzegu wpadają do Szkła Kurnicki pot. z Tereszką od lew. brzegu w Jazowie Nowym; Jaksza, powstająca w płd. wsch. stronie Jazowa Sta rego, płynąca na płd. wsch. a wpadająca do stawu w Olszanicy; Rety czyn z Lipowcem od praw. brzegu, na granicy Rudy Kochanow skiej i Krakowoa; Łazanka, na granicy Ko bylnicy Wołoskiej i Młynów; Byrówka, zwa na w górnym biegu Horodysldem, w La szkach. Doliną Szkła, począwszy od wsi i n. , biegnie gościniec ze Lwowa przez Janów, Ja worów, Krakowiec do Radymna. Od Zale skiej Woli zwraca się droga ta ku dolinie Wiszni. Dolina Szkła wymaga uregulowania, ktoi eby zapobiegło zabagnianiu przyległych łąk i pastwisk. Lu. Lz. Szkło, wś, pow. jaworowski, 12 kim. na wschód od Jaworowa sąd pow. , 37 kim. na płn. zach. ode Lwowa, 14 kim. na płn. zach. od st. kol. w Kamienobrodzie, urząd poczt. w miejscu. Na płd. leżą Małoszkowice, Moosberg i Bruohnal, na zach. Olszanica i Jazów Nowy, na płn. Starzyska, na wsch. Wola Dobrostańska pow. gródecki. Na płnwsch. powstaje ze źrodła Paraszka, ramię pot. Szkło i płynie przez płn. część obszaru do Jazowa Nowego. W płd. stronie wsi powstaje pot. Ruski a na płd. od niego Ponikła i oba płyną na zach. i wpadają od praw. brzegu do Hnojeńca ob. , lew. dopł. Szkła. Glówna część zabudowań leży w płn. stronie, w dolinie Szkła. Własn. wiek. ma roli or. 12, łąk i ogr. 64, past. 14, lasu 1087 mr. ; wł. mn. roli or. 1199, łąk i ogr. 671, pasi 397, lasu 247 mr. W r. 1880 było we wsi i w jej częściach Birki, Melniki, Sołychy i Stenie 287 dm. , 1597 mk. w gminie; 7 dm. , 31 mk. na obsz. dwor. 1504 gr. kai, 54 rz. kat. , 42 izr. , 28 in. wyzn. ; 1465 Rusinów, 161 Polaków, 2 Niemców. Par. rz. kat. w Jaworowie, gr. kat. w miejscu, dek. jaworowski. We wsi jest cerkiew i kaplica łacińska, szkoła etat. 1klas. , kasa pożycz, gm. z kapit. 131 złr. , 2 tartaki wodne. Za czasów Rzpltej należała wieś do dóbr koron, , ststwa jaworowskiego. Jest tu źródło wody siarczanej, jedno z najdawniejszych w Polsce. Jeszcze w r. 1578 na wezwanie Stefana Batorego badał je i opisał królewski lekarz Wojciech Oczko. Książka jego podaje sposób używania tych wód. W 39 lat później dr. Erazm Sykst, Lwowczyk, wydał wr. 1617 w Zamościu opis tych źródeł. Sobieski zajmował się wodami w Sz. i doniósł o ich własnościach lekarzom zagranicznym, gdyż spodziewał się, że to zdrojowisko będzie mogło zastąpić Maryi Kazimierze wody francuskie, których w r. 1668 używała. Drugą pocztą pisał z. Żołkwi do żony, poszlę opisasanie wody jaworowskiej tak nazywano źródła tutejsze a Mr. du Puis, która ma być taka albo podobna do tej de Bourbon. Jest to woda, w której jest siarka i saletra; ale sama przez się jest zimna; pachnie jakby jajcami pieczonemi. Leczył się w tej wodzie nieboszczyk Władysław król, i pomogła mu bardzo. Opisał ją jeden doktor przedni Erazm Syxt w książce O cieplicach we Szkle i t. d. ksiąg troje, tylko że po polsku; kazałem to przetłómaczyć po łacinie Helzel Listy Jana Sobieskiego do żony i i d. , Kraków 1860, str. 185, 186, 201. Za Sasów Sz. podupadło, jakkolwiek znajdujemy o niem wzmianki w pismach Bonfigliego, Guetarda, Hoffmana, którzy z uznaniem wyrazili się o leczniczych własnościach źródła. W r. 1795 prof. Hacquet rozebrał tę wodę. W r. 1834 rozbierał ją ponownie Torosiewicz Źródła mineralne w Galicyi i na Bukowinie, Lwów, 1849, str. 171 nn. . Rząd austryacki urządził tu a raczej w Jazowie Nowym łazienki dla chorych wojskowych. W Sz. istnieją łazienki prywatne, lecz dziś mało tu bywa chorych. O wo

Szkło

Szkło