katol. , 122 jedynowierców, 37 rozkolników, 2 protest, i 878 żydów. W 1859 r. było w po wiecie 251 miejsc zamieszkałych, w tej licz bie 8 miasteczek Aleksandrówka, Chołmy, Miena, Nowe Młyny, Ochromiejewicze, Pogorelice, Siniawka i Stolne, 50 siół, 1 słobo da, 51 wsi i 141 chutorów i innych drobnych osad. W 1870 r. było w powiecie; 16 cerkwi prawosł. , 2 jedynowiercze, 1 monaster męzki i 3 domy modlitwy żydowskie, Mieszkańcy w południowej części powiatu zajmują się wyłącznie rolnictwem, w północnej zaś oprócz tego i przemysłem leśnym. Oprócz właściwe go rolnictwa zajmują się plantacyą tytuniu w 1866 r. znajdowało się 8484 plantacyj, obejmujących 3865 dzies. , z których zebrano 308, 802 pudów oraz uprawą buraków w czę ści północnej powiatu, w okolicach cukrowni w Awdiejewce, Chełmach, Kariukowie, Makoszynie, Michajłówce, Naumówce, Ochromiejewieżach, Turcy i Żukli. Nadto po wszechnie sieją konopie. Przemysł fabryczny, niezbyt rozwinięty, ogranicza się na przerób ce surowych płodów rolnictwa. Podług da nych z 1870 r. było w powiecie 17 fabryk, zatrudniających 1482 robotników i produku jących za 163, 545 rs. , w tej liczbie 2 mydlarnie, 5 cukrowni, 5 gorzelni i 5 cegielni. Han del koncentruje się w S. i w miasteczkach. Nieznaczne jarmarki odprawiają się w Mieni 9 maja, 8 września i 6 grudnia, w Siniawce w dzień św. Trójcy i 1 paździer. i w No wych Młynach 6 stycznia, 23 kwietnia, 29 czerwca i 8 września. J. Krz. Sośnica, rus. Sosnycia, wś, pow. jarosławski dawniej przemyski, 22 klm. na płn. wsch. od Jarosławia, 8 klm. od Radymna sąd pow. , st. kol. , urz. poczt. i tel. . Na zach. leżą Zadąbrowice, na płn. zach. Święte, na płn. Grabowiec, na płn. wschód Nienowice, na wschód Skład Solny i Barycz, na płd. Dusowce i Małkowice cztery ostatnie w pow. przemyskim. Wś leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem Sanu, który płynie wzdłuż granicy wschod, a potem przez płn. wsch. część wsi. Zabudowania wiejskie leżą na wznies. 207 mi Zachodnią część wsi przebiega dr. żel. Karola Ludwika. Własn. więk. hr. Stadnickiej ma roli ornej 278, łąk i ogr. 123, pastw. 14, lasu 156 mr. ; wł. mn. roli or. 1865, łąk i ogr. 123, pastw. 748, lasu 1 mr. W r. 1880 było 333 dm. , 1831 mk. w gm. wólka Brzegi 21 dm. , 118 mk. , a 5 dm. , 48 mk. na obsz. dwor. 1535 gr. kat. , 185 rz. kat. , 159 izrael. ; 1672 Rusinów, 207 Polaków. Par. rz. katol. w Radymnie, gr. kat. w miejscu, dek. i dyec. przemyska. We wsi jest cerkiew p. w, św. Onufrego, wystawiona 1775 r. , po spaleniu poprzedniej. Szkoła etatowa dwuklasowa. Niegdyś stał tu zamek, pochodzący z XV w. , zamieszkiwany w XVI w. niekiedy przez Bonę, później przez Korniaktów. Lu. Dz. Sośnica 1. wś kość. i dwór, pow. kroto szyński, dekan. pieszewski, o 5 klm. na wschód od Dobrzycy poczta, nad Lutynią, dopł. Warty, par. i szkoła w miejscu, st. dr. żel. w Kowalewie Pleszowskim o 5 klm. Pisali się ztąd w r. 1346 Janusz i Stefan, r. 1382 Piotr. Akta grodz, i ziemskie kaliskie zawierają od 1443 r. czynności odnoszące się do S. , jak np. rozgraniczanie z Fabiano wem, Lutynią, Kar minem, Czarnuszką, Dobrzycą i t. d. W r. 1579 należała S. do Stanisława Sośnickiego i Macieja Jutrowskiego, którzy tu mieli 1 1 2 łan. osiadł. , 4 zagr. , 4 kom. i 1 rzeźnika; w r. 1618 było 1 1 2 łan. os. , 1 zagr. , kom. , rzeźnik i młyn; dziedzicem był Paweł Łącki; z później szych właścicieli znamy Rogalińskich 1745 i Chłapowskich r. 1793. Z rąk Chłapowskich wyszła S. dopiero przed kilkoma laty. Ko ściół p. w. św. Maryi Magdaleny istniał już około r. 1450; dzisiejszy, z drzewa dębowego, stanął nakładem Konst. Rogalińskiego ob. Łaski, Lib. Ben. , II, 20. Bractwo Pociesze nia N. M. Panny zaprowadzono w r. 1757. Par. , liczącą 1050 dusz, składają Czarnuszka, Fabianów, Jarmużew, Kaczyniec, Maryanów, Orpiszewek, S. i Sośnickie Holendry. Wś z Jarmużewem i Kaczyńcem, z któremi two rzy okr. wiejski, ma 35 dm. , 282 mk. 258 kat. , 24 prot. i 278 ha 245 roli, 13 łąk, 5 lasu; czysty doch, z ha roli 6, 27, z ha łąk 10, 57, z lasu 3, 92 mrk. Dwór z folw. na Jarmużewie i Kaczyńcu tworzy okrąg dwor. , ma jący 22 dm. , 233 mk. 228 kat. , 5 prot. i 830 ha 705 roli, 42 łąk, 41 lasu; cz. doch. z ha roli wynosi 10, 18, z ha łąk 14, 88, z ha lasu 5, 87 mrk; właściciel Ildefons Chełkowski. 2. S. , ob. Sośnickie Holendry. E. Cal. Sośnica 1. niem. Sosnitza, wś, pow. Zabrze Szlązk, par. ew. Małe Zabrze, katol. Stare Zabrze, Gmina wiejska ma 529 ha, 167 dm, , 1365 mk. 6 ew. ; dobra zaś mają 228 ha, 5 dm. , 96 mk. 2 ew. . 2. S. , kol. w gm. Kutschau, pow. lubliniecki. Sośnice, u Długosza Szosznyna, wś, pow. ropczycki, w okolicy pagórkowatej, lesistej, wzn. 338 mt. npm. , na dziale wodnym Wielopólki praw. dopł. Wisłoki i Szufnarowgkiego potoku lew. dopł. Wisłoka. Par. rzym. kat w Wielopola 3 klm. . Wś składa się z 31 dm. i 181 mk. ; 178 rzym. kat. , a 3 izrael. Ze 173 mr. obszaru przypada 135 mr. na orną rolę, 8 mr. na łąki i 22 mr. na las. Posiadłości większej nie ma. Długosz wymienia tę wś jako własność klasztoru koprzywnickiego L. B. , II, 263, 293 i III, 379; należała wówczas do par. w Dobrzechowie, miała łany kmiece, karczmę i łan klasztorny; natomiast nie jest wymieniona w spisie pobor, z r, 1536 na

Sośnica

Sośnica

Sośnice