Szczukowice wś i folw. , pow. kielecki, gm. i par. Piekoszów. Wś ma 28 os. , 189 mr. Folw. , oddzielony w r. 1867 od dóbr Podzamcze Piekoszewskio, 689 mr. W 1827 r. 25 dm. , 141 mk. Na początku XVI w. dziesięcinę z całej wsi, wartości do 5 1 2 grz, , pobierał pleban w Piekoszowie, prócz tego za dziesięcinę konopną płacili kmiecie po 2 gr. z łanu Łaski, L. B. , I, 590. Według reg. pob. pow. chęcińskiego z r. 1540, Hieronim Odrowąż z Piankoszyna miał tu 10 kmieci na łanach, z których jeden jest sołtysi, dziedziczny; 1 młyn, 2 sadzawki, lasy, łąki i zagajniki wspólne Pawiński, Małop. , 375. Br. Ch Szczukowiecę ob. Sztukowiec, Szczwkowskie zapewne Szczukockie Górki wś, pow. kielecki, gm. Niewachlów, par. Kielce, posiada łomy marmuru ciemnoszarego. W 1827 r. 14 dm, , 59 mk. Wchodziła w skład ekonomii rząd. Kielce. Szczukwinś i folw. przy źródłach rzki Grabin dopł. Grabówki, pow. łódzki, gm. Górki, par. Tuszyn. Wś ma 64 os. , 1123 mr. ; folw. 216 mr. ; dawne wójtowstwo 59 mr. Na leżą do majoratu rząd. Czarnocin. Na począt ku XVI w. łany kmiece dawały dziesięcinę scholastykowi łęczyckiemu, zaś pleb. w Tu szynie tylko kolędę, po groszu z łanu Łaski, L. B. , II, 167. Br. CL Szezupacznik, jezioro, w pow. wileńskim, w dobrach Koj rany. Szczupaki, zaśc, poradziwiłłowski, pow. słucki, w 3 okr. pol. kopylskim, gm. Pociejki o 3 w. ; ma 3 osady. A. Jel. Szczwplinki, niem. Czeplinken dok. Zippel, Schippelsdorf, wś, pow. grudziądzki, st. p. i par. kat. Radzyn, szkoła ew. w miejscu 1887 r. 37 dz. ; 361 ha 303 roli or. , 51 łąk; 1885 r. 18 dm. , 24 dym. , 139 mk. ew. Za czasów krzyżackich należały Sz, do komturstwa radzyńskiego; założono zostały na 13 włók. i były zobowiązano do 1 służby konnej. Według krzyżackich ksiąg szkodowych z r. 1414 poniósł dziedzic Jan ss Szczuplinek Hans v. Schippelsdorf 100 grzyw. szkody. W pertraktacyaoh, poprzedzających pokój mełdzińslu z r. 1422, występuje Jan Sz Wizytator Strzesz 1667 72 został Sz. w posiadaniu Łukasza Trzcińskiego, lecz spustoszał str. 448. Według taryfy poborowej z r. 1682 wynosiła sympla 28 gr. Od Trzcińskich nabył dobra woj. Piotr Czapski. R. 1776 był ich posiadaczem ststa Tomasz Czapski, ale mocą zastawu trzymał je Jakub Zaleski, spadkobierca opata oliwśkiego Franciszka Mik. Zaleskiego, który r. 1736 pożyczył 14, 000 fl Piotrowi Czapskiemu na wykupienie Gołębiowa. W skutek skargi sądowej został ten dług r. 1785 spłacony. Wtedy puściła dobra ówczesna dziedziczka hr. Konstancya Małachowska, z domu Czapska, r. 1790 włościa nom Jerzemu Krebsowi i towarzyszom w wie czystą dzierżawę. R, 1835 nastąpiło uwła szczenie Jerzego Templina i 11 towarzyszów za 173 tal. 14 sbr. rocznej renty i to w ten sposób, że 1379 mr. podzielono między nich w parcelach, od 1 do 2 1 2 włoki obejmujących, prawa zaś szlacheckie przeniesione zostały na dobra Ollenrode ob. Froehlich Gesch. d. Graudenzer Kr, , I, 58. Kś. Fr. Szczur, wzgórze, na obszarze gm. Rusianówka, w pow. tarnopolskim. Szczur, grupa domów w Wolicy Derewlańskiej, pow. Kamionka Strumiłowa. Szczur Faustynów, os. włośc, pow. łaski, gm. i par. Wygiełzów; ma 8 dm. , 43 mk. , 86 mr. W 1827 r. 3 dm. , 37 mk. Szczura, Szura, ob. Szczara. , Szczurdki, wś, własność klasztoru w Koronowie Stała pustką w XV w. Szczurek 1. młyn i os. leś. , pow. rawski, gm. i par. Lubochnia; os. młyn. 1 dm. , 22 mk. , 20 mr. ; os. leś. 1 dm. , 15 mr. W 1827 r. 1 dm. , 8 mk. 2. Sz. , wś i os. fahr. nad rz. Drzewiczką, pow. konecki, gm. i par. Gowarczów, odl. od Końskich 6 w. ; ma 14 dm. , 58 mk. , 126 mr. włośc. i 2 mr. dwor. Wieś wchodziła w skład dóbr Gowarczów. W 1827 r. 6 dm. , 32 mk. Istniały tu około 1850 r. dwie kuźnice, wyrabiające do 1500 centn. żelaza. Szczurkiszki 1. zaśc. rząd. nad potokiem, pow. wileński, w 2 okr. pol. , o 63 w. od Wilna, 2 dm. , 38 mk. kat. 2. Sz. , folw. , pow. wileński, w 2 okr. pol. , gm. Giełwany, okr. wiejski Bogusławiszki, o 58 w. od Wilna, ma 1 dm. , 7 mk. kat. ; w 1865 r. własność Wyszomirskich i Żagielów. Szczurów, dawniej Szczurowo, wś, pow. węgrowski, gm. Borze, par. Pniewnik, ma 10 dm. , 17 mk. , 334 mr. W 1827 r. 15 dm. , 83 mk. Wspominana w dok. z r. 1476, jako wieś ziemi liwskiej Kod. Maz. , 274. Szczurów, dobra, pow. lepelski, 427 dz. , własność Maryi Galofowej. Dziedzictwo niegdyś HlebickiohJózefowiczów, z których Aleksander, ststa orazański, sprzedaje w 1737 r. za 6000 talarów bitych Stanisławowi Sielawie, skarbn. smoleńskiemu, z ewikcyą na Nizhołowie. Od 1743 r. syna ostatniego, Karola Sielawy, ststy sokolskiego, który 1757 r. sprzedaje szwagrowi swemu Ignacemu Korsakowi; dalej Hrebnickich, Szaumanów, od ktorych nabyła Marya Galofowa; w sukcesyi przeszły do Wenclawowiczowej. A. K. Ł. Szczurów, osada w Grabieni, pow. wielicki, na praw. brzegu Wisły, na zach. od Grabiego a na wschód od Brzegów. Suche koryto Wisły, która tworzyła tu niegdyś półkole, oddziela tę osadę od Grabiego. Na mapie Kummersberga sek. 7 pznaczono Sz. jako II

Szczukowice

Szczukowiecę

Szczwkowskie

Szczukwin

Szczupaki

Szczwplinki

Szczur

Szczura

Szczurek

Szczurkiszki

Szczurów