ski a poświęcony został przez sufragana krak. Mich. Kunickiego w r. 1748. Kiedy wieś zo stała zamienioną na miasteczko nic wiadomo. Teraz odbywają się targi co środę, a targowe stanowi główny dochód urzędu miejskiego. Miasteczko jest prywatne, t. j. prawo propinacyi należało do Heleny hr. Hussarzewskiej, dziedziczki więk. posiadłości, która wynosi 344 mr. roli, 27 mr. łąk, 13 mr. ogrodu, 16 mr. pastw. , 26 mr. lasu, 1 mr. moczarów, 2 mr. nieuż. , 4 mr. parcel budowl, ogółem 438 mr. Należy tu karczma, młyn, cegielnia i folw. Posiadłość mn. ma 186 mr. roli, 53 mr. łąk i 23 mr. past. Do paraf. dyec. tarnow ska, dekan. dąbrowski należą Łęka Szczucińska, Kępa Żabiecka, Świdrówka, Borki, Dąbrowice, Lubacz, Maniów, Skrzynka, Zalużo, Brzozówka, Radwan, Wola Międzychowska, Zabrnie i Suchy Grunt, prócz wymienio nych w r. 1579 a leżących na praw. brzegu Wisły. Krzyżują się tu drogi z Dąbrowy odl. 18 klm. do Łęki Szczucińskiej i z Lubacza do Słupca, nadto na płd. wschód pro wadzi droga z Sz. do Brzozówki. Z powodu braku kamienia są te drogi gminnemi. Sz. graniczy na płn. z Wolą Żabiecką i Lubaczem, na zach. z Delastowicami, na płd. ze Skrzynką i Zabrniem, na wschód ze Świ drówką. Mac. Szczucińska Wola, wś, pow. dąbrowski, w równinie nadwiślańskiej, 2 klm. na płn. wsch. od Szczucina, par. rzym. kat. w Szczacinie. Graniczy na płn. z Wolą Żabiecką, na wschód z Borkami, na płd. z Świdrówką a na zachód z Lubaczem i Szczucinem. Ma na obszarze gmin. 26 dm. i 168 mk. , na obsz. wiek. pos. 10 dm. , 67 mk. , razem 36 dm. , 235 mk. ; 220 rzym. kat. i 15 izrael. Pos. większa A. Sękowskiej wynosi 581 nar. , mianowicie 484 mr. roli, 8 mr. łąk, 1 mr. ogrodu, 56 mr, past. , 13 mr. lasu, 2 mr. stawow, 12 mr. nieuż. i 3 mr. parcel budowl, na których stoi folwark i karczma. Pos. mn. ma 187 mr. obszaru, jako to 130 mr. roli, 39 mr. łąk i 28 mr. pastwisk, Długosz milczy o tej wsi; w r. 1579 Pawiu. , Małop. , 234 miała 8 km. i 2 łany. Mac. Szczuck, wś, pow. rzeżycki, w dobrach Warklany, zaludniona wyłącznie przez włościan pochodzenia polskiego, w liczbie 40 osóbpłci obojej. Szczucze, jezioro, w płn. części pow. grodzieńskiego, między Kotrą a Pyrrą. Szczucze, jezioro, w pow. porzeckim gub. smoleńskiej, bardzo rybne, największe z jezior tej guberni, ma do 15 w. dł. , 1 do 3 w. szer. i podług wymiarów Strjelbickiego zajmuje 9 w. kw. . Do jez. Sz. wpada z płn. rz. Ogniwiec a z płd. rzeczki Pława, Szamsza i Dołżyca. Rybołówstwo od prywatnych właścicieli okolicznych wynajmują najczęściej t. zw. Ostasze z Ostaszkowa w gub. twerskiej. Lód na jez. Sz. trzyma się bardzo długo i puściwszy wydobywa się z szumem na brzegi, bo jez. nic ma upływu. Dołżyca łączy je przez jez. Dgo z całą grupą jeziór, zajmujących przestrzeń do 90 w. długości a do 40 w. szerokości. Brzegi jeziora niskie, pokryte lasami. Szczwczki, wś i fol. , pow. nowoaleksandryjski, gm. Karczmiska, par. Wojciechów, odl. 36 w. od Puław. W 1885 r. folw. Sz. rozl. mr. 1145 gr. or. i ogr. mr. 629, łąk mr. 30, past. mr. 9, lasu mr. 455, nieuż. mr. 22; bud. mur. 5, 5 z drzewa 12; płodozm. 9pol; las urządzony, młyn wodny. Wś Sz. os. 17, mr. 246. Szczuczno, ob. Stoczno, Szczuczno, jezioro, w pow. kartuskim, na obszarze wsi Kiełpina. Szczuczyn, Mzaoweickim zwany, miasto powiatowe gub, łomżyńskiej, nad rz. Winsą z praw. brzegu, pod 53 33 4 szer. płn. i 39 57 6 dług. wschod, od F. Odl. 186 w. od Warszawy, 4 1 2 w. od granicy Prus Wschodnich, 4 1 2 w. na pln. zach. od os. Wąsosza. Szosa wartizawskokowieuska, przecinająca powiat, łączy Sz. z Grajewem, Augustowem, Suwałkami, Kolnem i Łomżą. Najbliższa st. dr. żel. w Grajewie o 14 w. na płn. wschód. Miasto posiada kościół par. murowany popijarski, szpital św. Stanisława na 30 łóżek w dawnem kolegium pijarów, szkołę miejską 4klasową, sąd pokoju okr. U, sąd gm. okr. I, urząd powiat. i kasę, magistrat, urząd gm. , urząd pocz. i telegr. , resursę miejską od 1875 r. . W mieście stoi pułk kozaków. Ludność zapisana do ksiąg stałych wynosi obecnie 4897, lecz po strąceniu nieobecnych 1253 rzeczywiście znajduje się na miejsca 3644, do czego dodawszy 356 niestałych, otrzymamy 4000 ogólnej ludności bez wojska. Śród stałej ludności z nieobecnymi było 3968 żydów, 908 katol, 17 prot. i 4 prawosł; 1827 r. było 277 dm. , 3084 mk. . Dochody miasta wynosiły r. 1890 rs. 5163, rozchody rs. 4946. Miasto położone dość wysoko ponad doliną Wissy. Miasto powitało na obszarze okolicy zaludnionej przez rodzinę Szczuko w, którzy porozglądali się tu w licznych wioskach, które z czasem utraciły pierwotną ogólną nazwę. Władysław, ks. mazowiecki, potwierdza r. 1437 w Wąsoszu Wąsoszach sprzedaż 10 włók nadanych przez księcia Grzegorzowi z Gumowa w ziemi wiznieńskiej za 9 seksagen Falislao et Martine dictis Szczuki. W r. 1461 w Wiźnie ks. Ziemowit stwierdza, iż według akt sądu ziemskiego wąsoskiego z r. 1456 Jan Chey może Skaj, bo jest wieś Skaje pod Szczuczynem wszystkie, residuitates sive sortes terrae a Szczucińska Wola Szczucińska Szczuck Szczucze Szczwczki Szczuczno Szczuczyn