22 w. ; folw. ma 3 dm. , 18 mk. ; wś 7 dm. , 271 mk. W 1827 r. 1 dm. , 5 mk. Wchodziła dawniej w skład dóbr Raczki. 2. Sz. Wypychy i Sz. Zalesie, dwie wsi, pow. łomżyński, gm. Kossaki, par. Kołaki. Mieszka tu drobna szlachta. W 1827 r. Sz. Wypychy miały 3 dm. , 14 mk. ; Sz. Zalesie 13 dm. , 93 mk. Szczodrzejewo 1. niekiedy Szczedrzejewo, wś, pow. wrzesiński, o 8 kim. na płd. wschód od Miłosławia, na praw. brzegu Warty, par. Czeszewo, poczta w Pogorzelicy, st. dr. żel w Chrzanie pod Żerkowem o 9 kim. ; z komorą celną pogorzelicką, dawniej Szczodrzejewkiem zwaną 6 dm. , 86 mk. , tworzy okrąg wiejski, mający 25 dm. , 230 mk. 178 kai, 52 prot. i 194 ha 113 roli, 13 łąk. W r. 1390 prawował się Mikołaj Tarnowski z pannami Szczo drzejewskiemi, córkami Żegociny z Sz. Akta gr. wielkp. , II, n. 56; r. 1469 Piotr i Magda lena Miłosławscy sprzedali Sz. Jakubowi Ke towi, dziekanowi; r. 1531 istniał tu młyn; około tego czasu zachodziły spory graniczne z dziedzicami Czeszewa. Między r. 1578 i 1620 należało Sz. do Jana Roszkowskiego, kaszt, przemyskiego, a około r. 1793 do Ję drzeja Gorzeńskiego; w r. 1578 było tu ly śladu osiadł. , 7 komor, i 2 rybaków, a około r. 1620 tyleż śl. os. , 3 koła walne, 3 komorn. bez bydła, 2 rybaków i 2 rzemieśln. 2. Sz. , leśnis. do Czeszewa, tamże, obejmuje 306 38 ba 270 64 lasu; czysty doch. gruntowy wy nosi około 1200 mrk. E. Cal Szczodrzykowo, dawniej Szczedrzykowo Szczedrzykowice, folw. do Kurnika, pow. średzki, o 5 klm. na płn. od Kurnika, nad Maskawą, dopŁ Warty; par. Kurnik dawniej Pierzchno, poczta w Kurniku, st. dr. żel. na Gadkach Gondek o 5 klm. ; 4 dym. i 40 mk. ; właścicielem jest Wład. hr. Zamoyski. Sz. zdaje się być siedzibą Teodoryka Szczedrzyka, kanonika pozn. , i Mroczka, synów Jaracza, którzy w r. 1287 wzięli od bisk. pozn. wsie Borek i Skrzynki, leżące w pobliżu Pierzchną, wzamian za Orkowo Kod. Wielkp. , nr. 579; wr. 1352 pisał się Stefan, a w r. 1396 Flory an z Szczedrzykowic, kanonik pozn. Imię Szczedrzyk spotykamy w aktach grodz, poznań. Szczojno, jezioro, pow. dzisieński, na obszarze wsi Góra al. Alksieje i Kamionka al Rokitka. Szczokotowo, wś, pow. czauski, gm. Radoml, ma 48 dm. , 364 mk, Szczokowszczyzna 1. wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol. gm, Chotenczyce o 3 w. , okr. wiejski Karpowicze, o 37 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt, z liii do Radoszkowicz, ma 4 dno. , 39 mk. w 1865 r. 19 dusz rewiz; należała do dóbr Zaborze Hrehorowiczów. 2. Sz. , zaśc, tamże, o 38 w. od Wilejki, 1 dm. , 7 mk. kat. Szczolniszki, zaśc. szlach, nad Wilią, pow. wileński, w 4 okr. pol, o 30 w. od Wilna, 1 dm. , 7 mk. kat. Szczołbowo, dehra, pow. suraski, w 3 okr. pok. do spraw włośc, w 1862 r. 86 dusz rew. Szczołby, folw. nad rz. Studzienicą Studenicą, dopł. Dniestru, pow. uszycki, 1 okr. pol Dunaj owce, leży między Demiankowcami a Muszkutyócami. Należy do klucza holozubinieckiego Wiktora Skibniewskiego. X M. O. Szczołno, dobra, pow. dzisieński, w 3 okr. pol, gm. Miory, okr. wiejski, Szczołno, o 8 w. od Mior, własność Doręgowskich. Okrąg wiejski składa wś Ruskie Sioło 70 dusz re wiz. . Dziedzictwo niegdyś Zenowiczów. Mi kołaj Deszpot z Bratoszyna Zenowicz sprze daje w 1522 r. Piotrowi Massalskiemu, który przyłacza je do Drui. Do Sz. należały wów czas Idołta i Krylenicze. Od sukcesorów kn. Massalskich przechodzi Sz. do Rudominów, od których nabywa je w 1727 r. Franciszek Felicyan Niewęgłowski, wojski brasławski, dalej syna jego Michała, dalej wnuka Justy na, sędziego grodz, brasławskiego, ten zaś w 1823 r. sprzedaje Emerykowi i Ksawerze z Walickich Doręgowskim, dziś własność wnu ka ich Stanisława. A. K. Ł. Szczołup al. Żołob wzgórze w paśmie Woroniaków, na obszarze wsi Pobocz, w pow. złoczowskim, nad doliną Buźka. Wzn. 367 mt. Szczomyślnica, osada wiejska, pow. miń ski, przy drodze z Mińska do wsi Wołożkowicze, w 1 okr. pol. mińskim. Należy do dóbr Przyłuki. A. Jel Szczonowo, Stanowo w r. 1578 1620, wś, pow. wrzesiński Jarocin, o 6 1 2 klm. na płn. od Żerkowa, nad łachą, którą tam z lew. brzegu tworzy Warta, graniczy z Po gorzelicą, Śraiłowem i Gąsiorowem; parafia i poczta w Pogorzelicy, st. dr. żel w Chrzenie pod Żerkowem o 9 klm. ; ma 28 dm. , 214 mk. 213 kat. , 1 prot. i 215 ha 148 roli, 7 łąk, 7 lasu. Posiadłość klasztoru lędzkiego VczonoYo w r. 1305, Wszonowo w r. 1324 i Usczonowo w r. 1357, którą cystersi zamienili na trzecią część Wrąbczyna Kod. Wielkop. ni jest Sz. lecz Łuszczanowem o 5 klm. na płd. od Zerkowa. Po r. 1357 pisali się z Ł. Łuszczanowscy Wsczonowski, Uszczonowski, Ak ta gr. wielkop. , I, II. Między r. 1578 i 1620 należało Szczonowo Stanowo do Roszkow skich, później do Gorzeńskich; w r. 1578 był tu jeden ślad os. i 5 zagr. , a w r. 1620 za grodnik z rolą i pięciu co się żywią z wymłotu. E. Cal Szczoroczycha, wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol, gm. Chotenczyce o 11 w. , okr. wiejski Zalesie, 12 dusz rewiz, ; należy do dóbr Skobierzec Lipskich. Szczorse al Szczorsy, wś i dobra nad Niemnem, pow. nowogródzki, w 1 okr. wsielub

Szczojno

Szczodrzejewo

Szczodrzykowo

Szczokotowo

Szczokowszczyzna

Szczolniszki

Szczołbowo

Szczołup

Szczomyślnica

Szczonowo

Szczoroczycha

Szczorse