wiadomości, że przybyli do nas proboszcz, sołtys i mieszkańcy wsi czynszowej w wójtowstwie tczewskiem, z prośbą o odnowienie rzywileju, który im się spalił. Znalazłszy w księdze przywilejów w Sobowidzu przechowanej łaciński tekst, odnawiamy im ich list nadawczy po niemiecku. Nadajemy im więc 64 wł. w starych granicach na prawie chełm. Proboszcz będzie posiadał 4 wolne wł. , sołtys 6 wolnych; nadto użyczamy mu 4 szelągi sądu i mniejsze sądownictwo i wszystkie kary pieniężne z niego; większe sądownictwo atoli sobie zastrzegamy, a z kar pieniężnych ztąd płynących będą 2 3 nam należały, 1 3 sotłysowi; oprócz tego udzielamy mu pół grz. czynszu karczemnego, reszta zaś nam należeć będzie. Od reszty 54 włók będą mieszkańcy rocznie na Boże Narodzenie nam dawali po 3 wiardunki od włóki i po 2 kury. Granice są następujące Zaczynają się pod górą Wilgor, ciągną się do Wietcisy, potem wzdłuż rzeki aż do drogi Grzymysława, dalej wzdłuż tej drogi aż do Kamiennego mostu i ztąd znów aż do góry Wilgor. Dan w Malborku r. 1428. Przywilej ten przedłożył sołtys Albert Sulewski ze Szczodrowa r. 1741 sądowi w Skarszewach w oryginale; był na pergaminie pisany i nieuszkodzony. Jerzy Bażyński, ststa skarszewski i sobowidzki, potwierdza r. 1580, że do młyna tutejszego od niepamiętnych czasów należy ogród i łąki; posiadacz płaci panu rocznie 10 grz. a 20 groszy i tuczy mu 2 świnie. R. 1580 nabył młyn ten Bartel Willemann od Jana Bażyńskiego za 550 grz. , ale bez konsensu Jerzego Bażyńskiego i bez oznaczenia granic nie chciał go przejąć. Ponieważ stary przywilej zaginął, dlatego sołłys Walenty Lindenberg i ławnicy Bartłomiej Dumrath i Maciej Dellike zostali zapozwani, którzy oświadczyli, że młyn ten posiaidany bywał oddawna prawem dziedzicznem że do niego należała 1 włóka roli, 3 łąki i ogród i prawo paszenia bydła na granicy szczodrowskiej. Drzewo na swojem polu niech młynarz tnie, ale poza jego obrębem tylko za zezwoleniem zwierzchności. Tu B. Willemannowi i jego potomkom na nowo potwierdzamy. Później powstały między młynem a wsią spory o granicę. Tedy zostali jak do publicznej wiadomości podaje Gerhard Doenhof, woj. pomorski i ststa skarszewski, burgrabia pomorski, p. Niewierski, podstarosta Adam Pietrzywolski i burmistrz Rutz ze Skarszew powołani na komisarzy, celem oznaczenia granic. Im tedy przedłożył młynarz Jan Meller różne przywileje, jako to Jerzego Bażyńskiego, ststy skarszewskiego, Ludwika Mertens, woj. pomorskiego i ststy skarszewskiego, Pawła Działyńskiego, woj. pomorskiego, w któych granice były opisane, dostawił nadto jako świadków Bartłomieja Wybickiego, przeszło 70 lat mającego, dawniejszego podstarostę Ludwika Mertens, Jana Sławickiego i Jerzego Feist, mieszczan skarszewskich, przeszło 80 lat mających, którzy zeznali, że woj. Paweł Działyński nadał młyn tutejszy w oznaczonych granicach Janowi Meller, przy czem sami byli obecni. Folw. szczodrowski nabył r. 1779 dotychczasowy dzierżawca Józef de Rembiliński bez zakupnego, za opłatą 80 tal. 49 gr. rocznie, po 5 lalach wolnych. Obszar wynosił 393 mr. roli or. , 576 nieuż. , 358 bagien, 751 zarośli; wysiew wynosił 153 kor. żyta, 40 jęcz. , 105 owsa, 7 3 4 gryki; budynki były w lichym stanie ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ter. , XV, XV, str. 157 159. R. 1886 młyn i folw. razem 400 mr. na subhaście sprzedano za 36, 000 mrk. Kościół p. w. św. Szymona i Jady, patronatu rządowego, był już r. 1686 filialnym. Do filii należą Sz. , Szczodrowski młyn i Szczodr. leśn. i Nowy Wietc. Wizyta Rybińskiego z r. 1780 powiada; Kościół z drzewa wystawiony, nad wyższym chórem jest dach z gontów, nad niższym z dachówki, na którym jest wieżyczka z sygnarkiera. Od zachodu słońca ma z sobą złączoną dzwonnicę z wieżą, z drzewa, gontami pokrytą, w której się znajdują 2 dzwony. Ściany wewnątrz tarcicami obitc. Od strony połudn, jest przysionek drewniany, dachówką pokryty, przez który drzwi do kościoła prowadzą. Posadzka w wyższym chórze z cegieł, w niższym tarcicami wyłożona, ściany, sufit, chór są malowane. Ołtarzy jest 3. Ołtarz wielki św. Szymona i Judy, drugi Najśw. M. P, , trzeci św. Kazimierza. O poświęceniu kościoła żadnej nie ma pewności, nie ma też kościół żadnych dochodów na reparacyą. Do prob. należą 4 włóki, przez prob. skarszewskiego 4 gburom wydzierżawione, z których bierze rocznie arendy fl. 120 i usługi niejakie. Mesznego dawał fol. szczodrowski 10 kor. żyta i tyleż owsa, wieś 6 kor. żyta i tyleż owsa, młyn 3 kor. żyta, sołtys 3 kor. żyta i tyleż owsa. Nauczyciel pobierał ód rządu 15 fl co kwartał. Sz. liczyło cum attinentiis 173 mk kat, 49 ew. ob. str. 9 13. Dawniej był kościół parafialnym; jako taki zachodzi w przywileju wsi z r. 1428 ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. , XV, 182. 2. Sz. , leśn. król, należy do nadl. Białego Błota, pow. kościerski. Kś. Fr. Szczodrowszczyzna, wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol. , gm. Radoszkowicze o 7 w. , okr. wiejski Hołowacze, o 58 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt, z Wilna do Mińska, ma 10 dm. , 67 mk. w 1865 r. 26 dusz rewiz. ; należała do dóbr Nowy Dwór Wołodkowiczów. Szczodruchy 1. wś i folw. , pow. suwalski, gm. Wólka, par. Raczki, odl. od Suwałk

Szczodrowszczyzna

Szczodrowszczyzna