Szczepanki, niem. Szepanken, wś, pow. lecki, st. p. Milken. Szczepankowicze, niem. Sczepankowitz, wś i dobra, pow. raciborski, posiada kościół katol. , filią par. Kobierzyce. W 1885 r. dobra miały 5 dm. , 194 mk. 7 ew. , 507 ha; wś 212 dm. , 1230 mk. katol, 600 ha. Szczepankowo 1. pow. ciechanowski, ob. Stefankowo. 2. Sz. , wś i fol, pow. łomżyński, gm. i par. Szczepankowo, odl. 10 w. od Łomży w stroniepłd. zach. , posiada kościół par. murowany, szkołę początkową, urząd gm. , gorzelnią. W 1827 r. było 36 dm. , 258 mk. Dobra Sz. składały się w r. 1886 z folw. Sz. i Młynik, rozl. mr. 2318 fol. Sz. gr. or. i ogr. mr. 606, łąk mr. 18, past. mr. 10, lasu mr. 976, w odpadk. mr. 23, sporne mr. 23, nieuż. mr. 45; bud. mur. 8, z drzewa 18; płodozm. 10pol; fol. Młynik gr. or. i ogr. mr. 331, łąk mr. 5, pastw. mr. 132, lasu mr. 36, nieuż. mr. 13; bud. z drzewa 6; płodozm. 6pol. , lasy urządzone. Wś Sz. os. 30, mr. 250; wś Mikołajew os. 9, mr. 445; wś Uśnik os. 50, mr. 1077; wś Wszerzecz os. 10, mr. 61; wś Młynik os. 6, mr. 69. Wedle tradycyi, niepopartej świadectwami, bisk. płocki Werner f 1172 miał nadać tę wieś w r. 1169 benedyktynom w Płocku a jakiś kanclerz książąt mazowieckich założył tu podobno kościół parafialny w r. 1242. W każdym razie wś ta była własnością benedyktynów płockich. Na miejscu dawnego drewnianego kościołka rozpoczął opat Łukasz w r. 1540 budowę murowanej ostrołukowej świątyni, którą ukończył opat Jan Dziedzicki około 1550 r. Prawo kollacyi należało do klasztoru. Tomasz Ujejski, bisk płocki, opat kijowski, jezuita, wprowadził tu r. 1677 bractwo rożańcowe i uposażył funduszami. W r. 1775 opat Kulpiński uzyskał u króla przywilej na zaprowadzenie w Sz. 12 jarmarków rocznie. Prawa miejskiego nie posiadało Sz. , było tylko wsią targową, Za rządu pruskiego dobra przeszły na własność rządu a zarząd parafii objęli księża świeccy. Dobra Sz. przeszły następnie na własność gen, Milberga. Kościół, jeden z najokazalszych w dyecezyi, stawiany z cegły, nieotynkowany, przedstawia cechy ostrołuku ceglanego, baltyckiego. W ołtarzach niezłe rzeźby. Sz. par. , dek. łomżyński, 3198 dusz. Sz. gm, ma 15, 913 mr. obszaru, 5675 mk 137 żydów. Sąd gm. okr. II w Miastkowie, st. pocz. w Łomży. W skład gm. wchodzą Andrzejki, Bogusze Stare, Chojny, Czaplice, Dębowo, Dłużniewo, Gałązki, GrzymałyNowogrodzki, GrzymałyZa lesie, Jarnuty, Konopki, Kraski, Kisiołki, Leopoldów, Mikołajki, Młynik, Naruszczki, Podosie, Sierzputy, Sławiec, Sulki, Szczepankowo, Usznik, Wierzbowo, Wszerzecz, Zagroby i Żebry. W 10 wsiach zamieszkuje drobna szlachta, 6 zaś posiada ludność mieszaną, po zostałe są czysto włościańskie. Br. CA. Szczepankowo L Nowe, wś, pow. kościański Szmigiel g o 7 klm. na płd. zach. od Szmigla poczta i st. dr. żel. ; par. Dłużyna; 15 dym. , 99 mk. katol. i 82 ha 76 roli. 2. Sz. Stare, fol. do Mórownicy, tamże, nad Żeleżnicą, dopł. jez. Trzebież; ma 6 dym. , 94 mk. W r. 1580 było na Sz. i 1 1 2 łan. os. ; dziedzicami byli od r. 1793 Małachowscy, Kwileccy i Niegolewscy. Na obszarze tego Sz. wykopano trzy grosze pragskie i mnóstwo szelążków z czasów Jana Kazimierza. Wykazane w regest. pobor, z r. 1566 Pawiński, Wielk. , I, 101 Sz, własność Drzewieckich, osiadłych w pobliżu Wschowy, mogłoby też wyrażać inną, nieznaną nam bliżej osadę. 3. Sz. al. Szczepanówko, Szczepankowo Młode w r. 1361, wś, pow. mogilnicki, o 7 klm. na płd. od Barcina poczta, na trakcie miogilnickim, między Szczepauowem parafia i Sławoszówkiem, w okolicy lesistej, st. dr. żel, na Janikowie Amsee o 14 klm; ma 24 dym. , 228 mk. 185 kat. , 43 prot. i 400 ha 290 roli. Sz. było własnością kapituły gnieźnieńskiej; powstało na obszarze Szczepanowa, zwanego pierwotnie także Szczepankowem. W r. 1361 kanonik gnieźn. Jan, syn Chwała Białego, oddał Sz. Młode sołtysowi Przeźmirzowi do osadzania na prawie niemieckiem Kod. Wielk. , n. 1459; w r. 1577 było tu 5 łanów os. i 1 zagr. ; co do lasów ob. Szczepankowskie leśnictwo. Sz. zabrane przez rząd pruski, wcielone było do domeny Mogilno. 4. Sz. , dawniej Szczepankowice, fol. do Kobylegopola, pow. poznański, o 6 klm. na płd. zachód od Swarzędza st. dr. żel. ; par. Spławie, poczta i st. dr. żel. w Poznaniu; ma 8 dym. , 193 mk. Juz przed r. 1793 należał do Mycielskich. Między r. 1391 i 1399 pisali się z Sz. Wacław, Dobrosława, Jadwiga i Jarosław Akta gr. wielkp. , II; w r. 1580 Benedykt Spławski dziedziczył Sz. ; było tu wówczas 5 łanów os. , 2 zagr. i komornik. Około r. 1773 dziedziczyła Sz. , Spławie i Kobylepole Lipska, kasztelanowa łęczycka, która wiodła spory graniczne z wojewodzicem kaliskim Teodorem Ko źmińskim, dziedzicem Swarzędza, Tulc, Garb i Zalatowa Konstyt. , II, 143. 5. Sz. , wś i dwór, pow. szamotulski, o 5 klm. na zach. od Szamotuł poczta i st. dr. żel. ; par. Ostroróg, szkoła w miejscu. W r. 1397 pisał się z Sz. Przezdrzew Szczepankowski Akta gr. wielkp. , I; w r. 1580 należało Sz. do dwóch Bobrownickich, z których Łukasz miał 3 łany 08. , 1 zagr. i 1 komor. a Marcin 5 łan. os. i 1 komornika; przy schyłku zeszłego wieku dziedziczył je Ignacy Kowalski, w nowszych czasach Święcicki. Na obszarze Sz. wykopa

Szczepanki

Szczepanki

Szczepankowicze

Szczepankowo