czyńskiego z dnia 17 paźdz. 1733 i zawiązuje w sprawie króla konfederacyą, ogłaszając obiór Augusta III za nieważny. Uchwała ta wywołała srogi odwet ze strony przeciwnej; kilkanaście wsi i dworów zostało spalonych i zrabowanych. W r. 1767 sejmik zwołany uniwersałem ks. Karola Radziwiłła, marszałka konfederacyi radomskiej, poleca posłom ażeby starali się o zabezpieczenie wiary katolickiej i formy rządowej, przedewszystkiem zaś liberum veto jako najwspanialszej narodu obwały i najgruntowniejszej wolności twierdzy. Sejmik 16 list. 1790 r. poleca posłom by niedopuszczali sukcesyjnosci tronu i niepozwalali ks Kołłątajowi dawać podkancler stwa z powodu jego nieprzychylności dla stanu szlacheckiego. Nakoniec 8 sierp. 1792 w Sz. zebrało się 57 obywateli z czterech powiatów i uczynili akces do konfederacyi targowickiej. Kościoły. Jedynym zabytkiem przeszłości jest kościół paraf. p. w. Wniebowzięcia N. M. P. i św. Jakuba. Założony w XIII wieku, zniszczony przez Krzyżaków r. 1331 a odbudowany i poświęcony w r. 1335, upiększał się i rozszerzał w miarę rozwoju miasta. W XV w. obsługę kościelną pełni tu niekiedy 12 księży. W 1451 r. Damian burmistrz i radni zgodzili Jana z Wrocławia by za 32 grz. ozdobił kościół takiemi malowaniami jakie wykonał w kolegiacie łęczyckiej. W r, 1481 Antoni z Warty cieśla podjął się za 70 grzyw. i 17 beczek piwa robót około świątyni. W dwa lata później pracuje Jurko ze Lwowa od r. 1487, Maciej mularz z Wielunia wypala cegłę na dachówkę i reperacye za co ma otrzymać 115 grzyw. , 12 miar mąki, po wiardunku co sobotę, miarę jagieł i 6 boczek piwa. Ostatnią większą odnowę pokrycie dachu dokonał ks. Rafał Wargowski proboszcz miejscowy, kan. krakowski, kustosz kujawski i sekretarz J, K. Moi w r. 1551. Dziś przedstawia się nam kościół jako budowla w stylu ostrołuku ceglanego, nadwislańskobaltyckiego wsparta na 6 grubych filarach, sklepiona, oswieconą 9 oknami ostrołukowemi. Dwanaście skarpów bocznych i dwa przy drzwiach wchodowych wspierają mury. Z pomiędzy kilku ołtarzów wyróżnia się marmurowy ołtarz Aniołów Stróżów, fundacyi Wierzbowskich, z napisami grobowemi tej rodziny. Mają tu napisy między innemi Mikołaj kaszt. inowłodzki ststa Szadkowski z żoną Urszulą Grudzińską, Stefan bisk. poznański, Hieronim wojew. sieradzki, ststa Szadkowski. W posadzce kościola kamień grobowy z postacią rycerza i zatartym napisem, może jeszcze z XV w. Prócz Wierzbowskich spoczywają w grobach kościelnych Tarnowscy, których portrety na blasze z napisami długiemi znajdują się w prezbiteryum. Najstarszy nagrobek jest Stefana Ołdakowskiego zmarłego r. 1583. Ambona pochodzi z r. 1631. Wzniósł ją Mikołaj Starzeński proboszcz łaski, opat sulejowski, sekret. królew. Dzwonnica starożytna z cegły pomieszanej granitem, ze skarpami. Przy kościele byli mansyonarze, których ufundował r. 1505 Jarosław z Łasku i uposażył ich trzecią częścią młyna i wsią Kotlinki. Było ich pierwotnie 6 ale już w XVIII w. zaledwie dwu dla braku funduszów. Z bractw najstarsze literackie istnieje już r. 1535; św. Anny także z XVI w. ; rożańcowe od 1615 r. ; Aniołów Stróżów od 1642 przez prowincyała paulinów częstochowskich utrzymywane i Bożego Ciała przy wielkim ołtarzu od 1649 r. Kościół św. Idziego na Starem mieście czyli Podgórzu, najstarszy wedle trądycyi, wspominany już w XIV w. popadł w, ruinę w XVII w. Na miejscu murowanego wzniesiono drewniany r. 1750. Obecny murowany stanął r. 1858. Szpitalny św. Ducha wzniesiony z drzewa 1540 r. odbudowany r. 1740. obecnie jest domem modlitwy dla ewangielików. Szpital powstał r. 1456, spłonął 1629, odbudowany 1729. Upadł dla braku funduszów. Szkoła istniała do połowy XVII w. Starostwo Szadkowskie stanowiło pierwotnie część sieradzkiego. Niekiedy tylko oddzielane bywało jako tenuta. W r. 1502 trzyma je Piotr z Mirowa Myszkowski woj. łęczycki, w latach 1547 1564 Stanisław Tarnowski kaszt, zawichoski. W 1564 r. czyni dochodu zł 4389 gr. 24 i den. 4 1 2. Od r. 1588 stanowczo się oddziela Szadkowska tenuta od Sieradza. Tenutaryusze przywłaszczają sobie powoli atrybucye i juryzdykcyą starostów względem mieszczan. Starostami są 1 Mikołaj Zebrzydowski h. Radwan w r. 1588; 2 Jan Zebrzydowski miecznik kor. do 1621 r. ; 3 Mikołaj Wierzbowski h. Jastrzębiec, uciążliwy dla mieszczan, 1638. Po nim trzymali kolejno trzej synowie 4 Władysław ststa dybowski, woj. brzeskoknjawski; 5 Zygmunt chorąży łęczycki do 1655 r. ; 6 Hieronim, starosta oświęcimski, kaszt. łęczycki, wojew. brzeskokujawski, potem sieradzki, miał starostwo od 1655 r; 1665; 7 Stefan wnuk Mikołaja, otrzymał starostwo drogą cesyi od wdowy po Hieronimie w r. 1666, był starostą do 1704 r. 8 Adam, syn poprzedniego, ostatni starosta z rodu Wierzbowskich trzymał od 1704 r. ; 9 Jan Pokrzywnicki h. Grzymała, od 1716 do 1725 r. ; 10 Franciszek Pstrokoński, chorąży piotrkowski, marszałek sejmikowy Szadkowski. Objął ststwo w r. 1725 i rozpoczął swe czynności od opisu dóbr złożonego do grodu sieradzkiego. Ciekawy ten opis świadczy o strasznem spustoszeniu i opuszczeniu. Wieś Grzybów cała borem zarosła, w Kromolinie nic prócz

Szadki