Sz. przedstawiać do pomieszczenia w bursie Jerozolimskiej młodzieńca od 17 do 22 lat rodem z Sz. lub powiatu szadkowskiego. Jan Kazimierz uwalnia r. 1654 zniszczone pożarem miasto na lat cztery od czopowego i wszelkich podatków i ciężarów. Ostatni przywilej potwierdzający poprzednie nadania otrzymało miasto od Stanisława Augusta r. 1778. Pomyślny stan swój w XV i XVI w. zawdzięcza Sz. rozwojowi rzemiosł i handlu. Uchwała miejska z 1457 przechowana w kopii z XVII w. wymienia pięciu cechmistrzów cechmagistri z czego można wnosić o istnieniu już pięciu cechów stolarze, krawcy, szewcy, tkacze, kupcy. Dokument z r. 1569 którym Zygm, August bierze w opiekę 23 imiennie wymienionych mieszczan z Sz. , pozwalając im przez 3 lata Hwobodnie po całym kraju jeździć za swemiprawami, wskazuje na ożywioną działalność handlową mieszczaństwa. Według lustaracyi z 1664 r. płaciło miasto czynszu na św. Jan zł. 9 gr. 18, na św. Marcin domów po gr. 1 den. 6, z ogrodów, od rzemiosła i komorników po 1 gr. piekarze i szewcy płacą wójtowi, szynkarze co piwo szynkują od browarów po gr. 1. Razem zl 23. Od 14 jatek po fl 1, razem zł. 14, cła około 18 zł, targowo, jarmarczne i doroczne zł, 8. Małdrowego żytakorcy 117 po gr. 10 K; zł. 39; pszenicy tyleż po gr, 20 zł. 78; owsa tyleż po gr. 5 zŁ 19 gr. 15; owsa stacyjnego miary wierzchowatej kor. 200 po gr. 6 zł. 40; piwa beczek stacyjnych 12 po gr. 16 zł. 6 gr. 12; śledzi 1 beczkę do zam ku za zL 9; młyna końskiego słodów do roku 44 po fi. 5 zł. 220, przy każdej mierze słodu dają po fL 14 na owies dla koni co robią w młynie; od słodów gorzałczanyeh z młynów korcy 39 po gr. 12 ził. 15 gr. 18. Suma prowentów zł. 501 gr. 7. Ogólny dochód starostwa zł 4389 fl 14 den. 4 1 2 W 1765 r. toż samo starostwo daje, przy obniżonej znacznie wartości pieniędzy, tylko zł. 2178 gr. 12. Jak rozwiniętym był wyrób piwa w XVI w. świadczy zaprowadzenie wodociągów na których utrzymanie Zygmunt I w r. 1541 pozwalał pobierać oddzielny podatek. Główny wodozbiór był w rynku; ztąd rozchodziła się woda rurami po domach i zasilała mieszkania i studnie. Warzący piwo płacili za wodę od wyrobionego piwa, mający wodę w mieszkaniach po 6 gr. a korzystający ze studni tylko po 2 gr. rocznie. Liczny szereg młodzieży mieszczańskiej ze Sz, jaki spotykamy w Akademii Krakowskiej od połowy XV w. , spisy inwentarzy po zmarłych, często małżeństwa mieszczan ze szlachciankami wszystko to stwierdza pomyślność materyalną osady i wysoki stopień kultury. Stan trwa jeszcze i w pierwszej połowie XVII w. W r. 1616 lustracya wykazuje 216 domów mieszczańskichj 36 szlacheckich, 90 sukienników, 12 krawców 18 kuśnierzy, 24 innych rzemieślników. Około r, 1630 zaczyna się szerag klęsk które, w połączeniu z nadużyciami starostów, rujnują pomyślność miasta. Pisarz wójtowski zapisuje w księgach pod r. 1630 Pogorzel, po leży głód. Przechodziły różne chorągwie z wojny pruskiej na Ukrainę; w dzień św. Wojciecha zgorzało 46 domów, dwie chorągwie Butlera szkody poczyniły a tego roku pszenica była po zł. 10, jęczmień po zł. 8, owies po zł. 7, żyto po 8 1 2 groch po 12; ludzi głodem marli, słodziny, ziemię jedli, od głodu umarło ludzi półtrzecia sta. Szadek tak spustoszał że co przedtem osady półczwarta sta to teraz sto dwadzieścia kilka. Taki głód w całym świecie panował. W r. 1653 pożar niszczy 167 domów z budynkami, browarami i 8 domków mansyonarskich i probostwo św. Ducha. Pod r, , 1665 donosi pisarz Sempkowicz o nieszczęściach które długim pasmem zwaliły się na miasto. Burze, wylewy, choroby dzieci, nagłe śmierci, złe pieniądze wołoskie i tynfy wreszcie najcięższa plaga, postoje wojsk połączone z licznemi gwałtami. Naprzód oddział Lubomirskiego stanął 17 paździer. pozabierał bydło, zapasy, poniszczył stodoły, następnie inna jakaś chorągiew wycisnęła z ubogiego miasteczka 7560 zł. a na końcu kazała sobie dać po 30 zł. na konia było ich 40. Podobnież postępuje sobie zimująca tu chorągiew Opalińskiego w r. 1677 r. genus nequissimum, inhumanum, intractabile, barbarum wyraża się pisarz miejski. Zubożali mieszkańcy rozchodzą się za zarobkiem w różne strony. Na ich miejsca napływają żydzi których ściąga starosta dla powiększenia dochodów. Puścił im w dzierżawę dochody niektóre jak obroczne, kozikowe, łopatkowe, śledziowe, Skarżą się na to mieszczanie przed lustratorami w r. 1765 i 1789. Do pomyślności miasta w XVI w. przyczyniły się wiele odbywając się tu sądy ziemski od początku XV w. , sejmiki ziemi sieradzkiej i popisy powiatowe. W dniu 19 wrz. 1587 r. szlachta sieradzka tu zebrana oświadcza się za Zygmuntem przeciw Maksymilianowi Dnia 11 sierp. 1649 sejmik pod laską Adama Poniatowskiego stolnika sieradzkiego uchwala by pospolite ruszenie zebrało się na 25 sierpnia i wyruszyło dla koncentracyi na Bugaj pod Piotrkowem zkąd miało rozpocząć pochód przeciw Kozakom, Dnia 10 list. 1665 sieradzanie stają po stronie króla przeciw Lubomirskłemu i zwołują pospolite ruszenie. Dnia 2 stycz. 1704 przystępują tu sieradzanie do konfederacyi województw wielkopolskich. Dnia 22 lutego 1734 zbiera się szlachta wezwana uniwersałem Stanisława Lesz

Szadek