Sysuny, wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol, I gm. Horodek, okr wiejski i dobra w 1855 r. Olendzkicb, Piotrowszczyzna, o 8 w. od gminy a 48 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt. z Mołodeczna do gran. pow. mińskiego, ma 4 dm. , 25 mk. 10 dusz rewiz. wl865 r. . Syszcyce, pow. rzeczycki, ob. Orsicze. Syta, 08. młyn. , pow. radomski, gra. i paraf. Skaryszew, odl od Radomia 18 w. , ma 2 dm, , 24 mk. , 15 mr. dwors. Sytce, wś, pow. wilejski, ob. Sitee. W 1880 r. wzniesiono tu nową cerkiew. Sytenka, rzeczka w pow. dubieńskim i brodzkim, prawy dopł Słonówki pr. dopł. Styru, uchodzi na obszarze Korsowa w pow. brodzkim. Porów. Siteńka. Sytki, wś, pow. bielski gub. grodzieńskiej, w 4 okr. pol. , gm. Siemiatycze, o 49 w. od Bielska. Sytkowo. fol do Gołęcina, w pow. poznańskim, o 5 kim. na zach. od Poznania par. , pocz. i st. dr. żel. ; ma 4 dm. i 18 mk. S. było królewszczyzną; zabrane przez rząd pruski i wcielone do domeny Komorniki, przeszło z Golęcinem w ręce prywatne. E. Cal, Sytnia, ruczaj w pow, berdyczowskim, płynie od Mecherzyniec Wołoskich, przez Jóźwin i w Biłołówoe uchodzi do Rastawicy Sytniki, pow. kaniowski, ob, Sitnihi Podług lustracyi z 1630 r. wchodziła w skład sstwa kaniowskiego. Sytny, ostrów lesisty wśród błot, pow. rzeczycki, w okolicy pomiędzy Kokujewicza mi i Ostaszkiawiczami, przez który jedyna komunikacya piesza pomiędzy temi wsiami. W ostatnich czasach przeprowadzono tu pra ce kanalizacyjne. A. Jel. Sytyck, wś, pow. pińsy, w 3 okr. pol, gm. Płotnica, ma 69 mk. K. ś M. Sytyta, os. , pow. włodawski, gm. i par. Opole, 1 dm. , 3 mk. Sywir, wś, pow Ostrogski, śród lasów po łożona, odl o 12 w. na płdzehd od Ostroga. Miejscowość bagnista, domy są budowana na wyżynach; gospodarze posiadają tylko po 4 do 6 mr. ogrodu, w którym, oprócz warzyw, sieją konopie, jare żyto i jęczmień; pól nie mają. Oprócz uprawy ziemi trudaią się piło waniem tarcic, obrabianiem belek i klepek na spław. Bydło utrzymują w wielkiej Ilości, wypasują je w lesie i ciągną znaczna zyski tak ze sprzedaży bydła jako też masła i se rów. Trzodę chlewną i drób utrzymują na własną potrzebę. Wś ta powstała w now szych czasach, niema bowiem o niej wzmianki w dziale ks. Ostrogflkich, założoną przeto zo stała albo przez poprzednich dziedzłoów Koniecpolskich albo też późniejszych ks. Jabło nowskich. Z. Róż. Sywula al Semda, szczyt górski, główny w skalistym dziale Karpat lesistych, zalegających obszar między Łomnicą a Bystrzycą. Dział ten jest równoległym z działem Gorganu. Na północ dolina pot. Łopuszna oddziela ten dział od grupy Ihrowiszcza. Szczyt S. leży na granicy gm. Jasień w pow. kałuskim i Porohów pow. bohorodczański przy samej granicy od Węgier. Wzn. 1818 mt. npm. Potok Łopuszna uprowadza wody z płn. stoków S. do Bystrzycy sołotwińskiej. Syzowo, dobra. pow. lepelski, w 3 okr. pok. do spraw włośc, gm. niseńska, w 1863 r. 26 dusz rewiz. Syzraś, mto pow. gub. symbirskiej, przy ujściu rzki Krymszy do Syzrani, w pobliżu ujścia tej ostatniej do Wołgi od praw. brzegu, odl o 133 w. na płd. od Symbirska, pod 52 56 płn. szer. a 65 59 wschd. dług. , ma 28624 mk W 1867 r. było tu 2982 dm. 84 murow. , 19270 mk. 21 katol, 303 jednowierców, 1193 rozkoln. , 10 żydów, 24 mahomet. , 7 cerkwi prawosł. 6 murow. , 1 jedynowierów, 2 monastery męzki i żeński, 507 sklepów i magazynów, szkoła powiat, i miejska, szkoła duchowna, szkoła żeńska, szpitala bank miejski, założony w 1863 r. , st. , poczt. , telegr. i dr. żel, przystań statków parowych. Własność miasta stanowi 22 sklepy, 4 młyny wodne, 13355 dzies. ziemi; dochód miejski w 1869 r. wynosił 42145 rs. Przeważna część mieszkańców zajmuje się rolnictwem i sadownictwem; wielu także oddaje się pracy na miejscowej przystani, rzemiosłom i drobnemu handlowi. W 1871 r. było tu 1376 rzemieślników 611 majstrów, w tej liczbie 450 szewców i 297 kowalów. Przemysł fabryczny dość rozwinięty, reprezentowany był w 1871 r. przez 30 zakładów, produkujących za 242673 rs. Z fabryk najważniejsze 65 garbarni, 2 warzelnie łoju, 1 fabr. świec łojowych i woskowych. St. dr. żel morszańskosyzrańskiej S. odległą Jest o 485 w. od Morszańska i połączona ze st. Batraki dr. żel orenburskiej, odl o 13 w. Miasto założone zostało w 1683 r. z polecenia carów Iwana i Piotra Aleksiejewiczów przez wwdę symbirskiego kn. Kozłowskiego, który wisniósł tu gród, otoczony siedmioboczną ścianą drewnianą z basztami. Do 1717 r. S. przyłączony był do gub. kazańskiej, poczem zaliczony został do astrachańskiej; w 1764 r. należał do prowincyi symbirskiej gub. kazańskiej, od 1780 r. mto powiat, namiestnictwa a od 1796 r. gub. symbirskiej. Syzrański powiat zajmuje południową część gubernii i podług obliczeń Strjelbickiego ma 165, 6 mil al. 8012, 8 w. kw. , jest przeto największym z powiatów gubernii. Powierzchnia powiatu wzniesiona, dochodzi do 1105 st. npm, Zymina Góra. Pod względem geogno Sysuny Sysuny Syszcyce Syta Skaryszew Sytce Sytenka Sytki Sytkowo Sytnia Sytniki Sytny Sytyck Sytyta Sywir Sywula Syzowo Syzraś Syzrański powiat