końcem XVI w. rozpoczyna się kolonizacya i wielkoruska, ktora w ciągu XVII w. rozszerzyła się i utrwaliła. W 1708 roku miasta tutejsze włączone zostały do gub. kazańskiej, następnie część przeszła do gub. astrachańskiej, część zaś do niźegorodzkiej, od 1780 r. utworzone zostało namiestnictwo symbirskie, zamienione w 1797 r. na gubernią, która w 1850 r. otrzymała obecną organizacyą. J. Krz. Symferopol, mto główne gub. tauryckiej, w dolinie zbudowane, nad rzką Salhirą, wysychającą częstokroć podczas lata, i przy linii drogi żel. łozowosewastopolskiej, pod 44 57 płn. szer. i 51 46 wsch. dłg. geogr. , otoczone od płd. wschodu wyniosłemi górapomiędzy któremi panuje Czatyrdach. mi W 1870 r. 1894 dm. 1654 mur. , 17129 mk. obecnie 36503 mk. , w tej liczbie 9743 prawosł. , 1412 innych wyznań chrześc, 4047 żydów i karaimów, 1926 mahom. Posiada 15 cerkwi, kościół kat. mur. , kościół ormiańskogregor. , kościół ormiań. katol, kościół ewang. , synagogę i meczet, 12 zakładów naukowych gimnazyum z oddziałem mierniczotaksator skim, szkoły powiatową, parafialną duchowną, 2 żydowskie, 5 prywatnych, szpital gubernialny z przytułkiem i oddziałem dla obłąkanych, szpital żydowski, kilka ochron, st. poczt. , telegr. i dr. żel. Par. kat. obejmuje pow. jałcki i perekopski, ma 2600 wiernych 1800 Polaków; kościół paraf. 1840 r. kosztem parafian wystawiony. Stacya S. drogi żelaznej łozowosewastopolskiej, pomiędzy st. Sarabuz o 19 w. a Alma o 17 w. , odległą jest o 497 w. od st. Łozowaja a 72 w. od Sewastopola. Przemysł i handel mało rozwinięte, ograniczają się na zaspokojeniu potrzeb miejscowych. W 1866 r. przy ogólnej ludności 16557 dusz, było 1522 rzemieślników 193 krawców, 147 krawcowych i szwaczek, 250 szewców, 142 kowali, 101 stolarzy. W t. r. było w mieście 19 zakładów przemysłowych, w tej liczbie 11 mydłami i fabryk świec, z produkcyą na 12000 rs. i 5 fabryk tabacznych, produkujących za 50000 rs. Mieszkańcy zajmują się nadto ogrodnictwem, sadownictwem i uprawą wina. Miejscowość dzisiejszego S. oddawna jest znana historycznie, choć pod innem nazwiskiem. Na płd. wschód, przy drodze do Ałuszty, przylega do miasta uroczysko zwane Kermenczyk t. j. forteczka, ze śladami budowl, będących pozostałościami twierdzy Neapol, wzniesionej przez króla tauryckiego Skiłura na 100 lat przeszło przed erą chrześć, i istniejącej do końca III w. po Chr. Za czasów chanatu krymskiego znajdowała się tu osada tatarska Akmeczet biały meczet, która w XVII w. stała się rezydencyą głównodowodzącego wojskami tatarskiemi, t. zw. Kałgi sułtana, wskutek czego otrzymała nazwę Sułtanseraj dworzec sułtana. W 1786 r. zajęta i spalona przez wojska ruskie, przyłączona została w 1783 r. wraz z całym półwyspem krymskim do Rossyi, w 1784 r. otrzymała obecną nazwę i została mtem obwodowem obw. tauryckiego, od 1797 r. mto powiatowe, w 1802 r. zostało mtem głównem gub. tauryckiej. Symferopolski powiat obejmuje środkową część półwyspu krymskiego, graniczy od płd. z pow. eupatoryjskim, od płn. z teodozyjskim, od wsch. z jałckim, od zach. dotyka morza Czarnego. Podług wymiarów Strjelbickiego ma 92, 42 mil al. 4472, 4 wiorst kw. Północna część powierzchni ma charakter stepowy, po łudniowa zajęta jest przez stoki pasma gór krymskich. Gleba części stepowej, zajmują cej 1 3 ogólnej przestrzeni, jest gliniastosło na, prawie zupełnie pozbawiona czarnoziemu i bezwodna. Pozostała część 2 3 przestrzeni jest górzystą. W części zachodniej stoki gór poprzedzielane są dolinami, któremi przepły wają rzki przymorskie Czarna, Belbek, Ka cza, Alma i Bułhanak; w górach wschodniej części bierze początek rz. Salhir, uchodząca do Siwaszu morza Zgniłego, przybierająca rzkę BijukKarasu al. Karasówkę. Doliny wszystkich tych rzek odznaczają się wielką urodzajnością gleby. Większych jezior nie ma w powiecie; część stepowa cierpi na nie dostatek wody, której dostarczają prawie wy łącznie studnie. Lasy, w ilości do 80000 dz. , t. j. 17 ogólnej przestrzeni, znajdują się w południowej części powiatu i zalegają stoki gór. W 1870 r. bez miast było w powiecie 33885 mk. 4730 prawosł. , 1364 katol. , 1822 protest. , 25865 mahom. , zamieszkujących 350 osad 4 msta S. , Bakczyseraj al. Baohczyseraj, Sewastopol i Karasubazar, 1 mko, 213 wsi; resztę stanowią drobne osady. W po wiecie znajdowało się 17 cerkwi prawosł. , 7 kościołów katol. i ewang. i 175 meczetów i synagóg. Mieszkańcy w części górzystej po wiatu zaimują się przeważnie sadownictwem, ogrodnictwem i pszczelnictwem; w części ste powej główne zajęcie stanowi hodowla koni i bydła. W 1870 r. było w powiecie 6100 sztuk koni, 20000 bydła rogatego, 85000 owiec zwyczajnych, 62000 rasy poprawnej, 364 świń, 1660 kóz, 75 wielbłądów, 57 osłów i mułów. Główne przedmioty handlu stano wią owoce, wino i tytuń. Pierwszych w 1870 r. sprzedane za 116000 rs. , wina około 145000 wiader, wartości 130009 rs. , tytuniu zaś za 11000 rs. J. Krz. Symków, pow. sztumski, ob, Dworek. Symniatyn, las na Bukowinie, w pow. wyżnickim, między dwoma Bereźnicami rzeki zachodnią i wschodnią dopł. Czeremoszu. Ob, Majdan 5, .

Symferopol

Symferopol

Symferopolski

Symków

Symniatyn