okr. pol, gm. Braszewicze, . o 59 w. od Kobrynia. Symbirsk, mto główne gub. symbirskiej, pod 54 19 płn. szer. a 66 4 wschd. dług. geogr. , nad rz. Wołgą, przy ujściu do niej Świagi ze Symbirką, odl. o 1455 w. na płd. wschód od Petersburga a 781 w. od Moskwy. W 1868 r. było tu 17 cerkwi 1 drewn. , 2 monastery męzki i żeński, 2 kaplice, cerkiew jednowierców, kościół katol. murow. , kośc. ewang. murowany, synagoga drewn. , meczet murow. , 2903 dm. 206 murow. , 24607 mk. obecnie 39047 mk. , w tej liczbie 158 katol, 194 ewang. , 184 jednowierców, 100 rozkolników, 418 żydów, 364 mahomet. Znajduje się tu dwór gościnny murowany, 1037 sklepów 241 murow. , teatr drewniany, 47 ulic, 21 poprzecznic, 7 placów, kilka skwerów, 2 ogrody publiczne, gimnazyum męzkie z pensyonatem, gimn. żeńskie, dom sierot, 4 szkoły ludowe męzkie i 13 mieszanych, seminaryum duchowne w 1867 r. do wszystkich tych zakładów uczęszczało 966 chłopców i 284 dziewcząt. Z zakładów dobroczynnych znajduje się szpital miejski na 140 łóżek, szpital Aleksandrowski na 60 łóżek, domy przytułku dla mężczyzn i kobiet, zakład dla obłąkanych, dom poprawy i pracy. W mieście założoną została w 1830 r. biblioteka publiczna imienia Karamzina pomnik którego wzniesiony został na jednym z placów miejskich, licząca w 1867 r. 5667 dzieł w 12217 tomach. Oprócz filii banku państwa, istnieje od 1863 r. bank miejski. Tutejszy kościół katolicki powstał po 1831 r. Parafia ma około 1000 wiernych, z czego w samym Symbirsku do 300, reszta po kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu przebywa w gubernii w Ałatyrsku, Ardatowie, Buińsku, Karsunie, Kurmyszu, Sengileju, Syzraniu, Samarze mto gubern. , oraz w miastach gub. samarskiej Bugulmińsku, Bugurusłaniu, Buzułuku, Nikolsku, Nowouziemsku, Stawropolu, Sergijewsku. Parafia ma 3730 mil kw. obszaru. Proboszczem od 1872 r. był ks. Tomasz Suchocki z Wilna. Własność mta stanowi 19942 dzies. ; dochód w 1868 r. wynosił 97309 rs. ; nadto mto posiadało 62113 rs kapitału. Główne zajęcie mieszkańców stanowi sadownictwo do 300 sadów, ogrodnictwo około 150 ogrodów warzywnych i rybołówstwo roczny połów około 5000 pudów. Nadto mieszkańcy słobód podmiejskich Czasownia, Kanawka, Korolewka i Konnaja zajmują się rolnictwem. Przemysł rękodzielniczy zadawalnia potrzeby miejscowe. W 1868 r. było w ogóle 2085 rzemieślników 575 majstrów, 1008 robotników i 502 uczniów. Przemysł fabryczny dość ograniczony, w 1868 r. reprezentowany był przez 29 fabryk, produkującyoh za 115229 rs Handel dość ożywiony. Na tutejszej przystani w 1868 r. naładowano 1144779 pudów, wartości 715414 rs. , wyładowano zaś 270440 pud. , wartości 154053 rs. Główny jarmark odbywa się w 1 i 2 tygodniu w. postu, na który w 1869 r. przywieziono towarów na 6440000 rs. , sprzedano zaś za 4378000 rs. ; pomniejsze zaś 8 lipca i 29 sier. pnia. Targi odbywają się co niedziela, środa i piątek. S. założony został w 1648 r. z polecenia cara Aleksego Michałowicza, i początkowo stanowił punkt wychodny linii obronnej, mającej za zadanie połączyć Wołgę z linią obronną tambowską. W 1670 r. S. oblegany był przez Steńkę Razina, w następnym zaś roku przez Fedka Szełudjaka, którego odparł jednak wojewoda Szeremetiew. Podczas buntu Pugaczewa S. pozostał wiernym tronowi. Od 1708 r. włączony do gub. kazańskiej, od 1717 r. do astrachańskiej, w 1722 r. powrócił do gub. kazańskiej i od 1780 r. został głównem miastem namiestnictwa, zmienionego w 1796 r. na gub. saratowską. Pożar w 1864 r. od 13 do 21 sierpnia zniszczył 3 4 miasta. Padło wówczas ofiarą ognia 12 cerkwi, monaster Spaski, 30 gmachów rządowych i publicznych, 1480 dm. mieszczan, dwór gościnny. Symbirshi powiat leży we wschodniej części gubernii i podług Strjelbickiego zajmuje 124, 75 mil al 6036, 2 w, kw. Powierzchnia powiatu, położonego na prawym brzegu Wołgi, do prawego brzegu rz. Swiagi pokrytą jest dość wyniosłemi wzgórzami. Czsęśó położona na lewym brzegu rz. Świagi przedstawia równinę, poprzerzynaną wzgórzami i jeziorami. Część północna należy do formacyi jurajskiej, płd. zachod do formacyi kredowej; oba wybrzeża rz. Świagi przedstawiają osady trzeciorzędne formacyi pliocenicznej. W połudn. części pow. występują osady trzeciorzędne formacyi eocenicznej. Z bogactw kopalnych znajduje się piaskowiec, kreda i in. Glebę stanowi przeważnie czarnoziem gliniastopiaszczysty. Głównemi rzekami powiatu są Wołga, przepływająca granicą powiatu, i Swiaga; dalej Seldja, Birjucz, Tagaj, Taszła, Tuszna, Czarny Ureń i in, Wszystkie te rzeki poruszają wiele młynów. Jeziora spotykają się tylko w dolinach rzeki; błot niewiele i te wysychają podczas lata. Lasy zajmują do 140, 000 dzies. , czyli 1 4 ogólnej przestrzeni; najbardziej lesistemi są części płn. wschd. , wschd. i płd. zach. , natomiast płn. zach. i środkowa są prawie bezleśne. W 1867 r. było w powiecie bez mta 136530 mk. 6 katol, 294 roskolników, 2 protest. , 9 żydow, 12087 mahom. , zamieszkałych w 200 osadach 3 słobody, 65 siół, 12 siółek, 120 wsi. W powiecie znajdowało się 68 cerkwi 32 murow. i 20 meczetów drewn. , Pod wzglądem etno

Symbirsk

Symbirsk

Symbirshi