porządzenie. Syn jego Jerzy Wilhelm po śmierci ojca 1585 r. obejmuje dobra. Jestto lekkomyślny awanturnik. Sprzedaje on S. 1591 r. za 140, 000 talar, burgrabieniu Abrahamowi z Bonina. Nowynabywca chciał przywrócić w swem państwie katolikom kościoły zamienione na zbory; ludność stawiła opór. Z pomiędzy 36 kościołów protestanckich, jakie na obszarze państwa sycowskiego istniały między 1571 a 1597 r. , sześć zamieniono na katolickie do 1598 r. , dwa r. 1601, a resztę z wyjątkiem Międzyborza w latach 1605 1654. Par. S. , dek. t. n. , miała 1869 r. 4998 kat. , 10, 000 ewang. , 255 izr. Dek sycowski, dyec. wrocławskiej, liczył 1869 r. 13, 179 kat. , 37, 483 ew. , 472 izr. , 6 dyss. Składał się z 7 parafii Bralin, Międzybórz, Syców, Droltowice, Szczodrów, Trębaczów i Turków. Nabożeństwo odbywa się w języku polskim. Dzieje Sycowa opracowywali w częściowych monografiach Gomolke, Kurtz, Koenigk i Josef Franckowski. Do S. odnosi się też praca Schoenborna. Sycowski powiat leży w płn. wsch. części obszaru regcncyi wrocław. Graniczy od płd. z pow. namysłowskim, od zach. z oleśnickim i mielickim, od płn. i wsch. z w. ks. poznańskiem, obszar powiatu wynosi 14 1 2 mil kw. Przedstawia on piaszczystogliniaste płaskowzgórze, z wyniosłym wzgórzystym grzbietem Trzebnickie al. Kocie góry, ciągnącym się od Kępna w w. ks. poznań. ku zachodowi po za Trzebnicę, ku dolinie Odry. Wzniesienia tych wzgórków sięgają do 768 stóp góra pod BolęcinemPollentschiner Berg. Z płn. stoków tego grzbietu uprowadza wody rz. Barycz do Odry, a z płd. Widawa też do Odry. Stolica powiatu leży przy linii wododziału obu rzek, nad stawami spływającemi do Baryczy. Gleba małourodzajna, sprzyja uprawie lnu, hodowli owiec. Liczne stawy koło Sycowa służą do hodowli ryb. Miejscami spotykamy uprawę owocowych drzew i wina. Lesiste obszary dość znaczne. Z zakładów przemysłowych istnieją huty szklano i żelazne. Wś Bukowina ma źródła żelaziste. obszar powiatu, wynoszący 81, 287 ha, składa się z 41, 741 ha roli, 8229 ha łąk, 24, 497 ha lasu. Czysty dochód z ha roli wynosi tylko 940 mrk gdy w innych powiatach dochodzi 37 mrk. Do miast należy 408 ha 270 ha roli; gminy wiejskie mają 29, 797 ha 21, 213 ha roli; większa posiadłość 51, 682 ha 20, 249 ha roli, 3819 ha łąk i 23, 263 ha lasu. Głównym właścicielem jest ks. Biron. Ludność ogólna powiatu wynosiła w 1871 r. 52, 195 a 1885 r. 51, 197. W 1870 r. liczono 57 Polaków, 2 Czechów a 41 Niemców. W miastach mieszka 7254 mk. w tej liczbie 3051 kat. , 208 żyd. ; w gminach wiejskich 37, 200 mk 14, 625 kat. , 137 żyd. ; na obszarach większej posiadłości 8097 mk. 3194 kat. , 11 żyd. . Prócz Sycowa są w powiecie tylko dwa miasta Twardagóra Festenberg i Międzybórz, tudzież dwa targowiska Bralin i Goszcz. Czescy hussyci zamieszkują osadę Friedrichstabor. Między ludnością ewangielicką jest znaczny procent Polaków. Br. Ch, Sycyn dok. , ob. Siciny, Sycyn 1. al. Sycyno, niekiedy Syczyn, Siczino w r. 1580, Syciny około 1793, wś i fol, pow. obornicki, o 7 klm na płn. wschód od Szamotuł, 2 klm. od Warty, na płd. brzegu jez. Sycyńskiego, między Jaryszowemi Piotricówkiem; par. , poczta i st. dr. żel. w Szamotułach Samter. Stefan i Dzierzykraj de Zycce, którzy w r. 1278 sprzedali Białokosz sędziemu pozn. Mikołajowi, mieli pochodzić z Sycyna Kod. Wielkop. , n. 479. W r. 1580 Mikołaj Łącki miał tu 2 łany os. , 4 puste, 1 zagr. i komornika; ok, r. . 1793 nabył ją generał Filip Raczyński. Wś ma obecnie 25 dm. , 171 mk 147 kat. , 24 prot. i 116 ha 97 roli, 12 łąk, 1 lasu. Folw. ma 8 dm. , 157 mk 111 katol. , 46 prot. i 345 ha 238 roli, 42 łąk; właścicielem jest Edward hr. Raczyński. 2. S. czyli Sycyńskie, jezioro, tamże, 04 klm. długości, 13 km. szer. , odpływa z Samicą szamotulską do Warty. Sycynka, rzeczka, poczyna się w pow. kozienickim, niedaleko wsi Brzezinki, na płn. wschód od Kazanowa, płynie ku wschodowi pod wsią Sycyną, wchodzi w pow. iłżecki i tam, powyżej Siekierki wpada z praw. brzegu do Lucyni. Długa 12 w. Miano wszakże Sycynki dawane bywa często i Lucyni aż do jej ujścia do Wisły. Akt działu sędziców Kocha nowskich z r. 1559 wspomina kilkakrotnie tę rzeczkę p. n. Sziczianka. J. Bliz. Sycyna 1. w XVI w. Szicznia, Sicznia, wś i fol. , pow. kozienicki, gm. Grabów nad Wisłą, par. Zwoleń, odl. od Kozienic 28 w. , ma 85 dm. , 761 mk W 1827 r. było 16 dm. , 117 mk. W 1875 r. fol. Sycyna z nomenkl. Leśniczówka rozlmr. 1241 gr. or. i ogr. mr. 699, łąk mr. 20, past. mr. 1, lasu mr. 478, nieuż. mr. 43; bud. mur, 10, z drzewa 9; płodozm. 5 i 14pol. , las nieurządzony. Była wtedy gorzelnia, cegielnia, smolarnia. Wś S. os. 62, mr. 1227; wś Karolin os. 23, mr. 392. S. leży wprost na płd. od Zwolenia, w odległ. 6 w. Czarnolas zaś leży w znacznem oddaleniu, około 16 w. na płn. wschód od Zwolenia a więc blizko trzy mile od Sycyny. O dwie wiorsty na płn. od S. leży Sudoł, o 1 w. na płn. wschód Wola Szelążna, o 3 w. na wschód Barycz, o 2 w. napłd. Jasieniec. W połowie XV w. S. wś, w par. Zwoleń, własność Jana i Henryki Szemłów h. Wąż, miała 9 łan. km. , z których dziesięcinę snopową i konopną, war

Sycyn