Swiencicki miał 13 osad. , 33 4 łan. , 3 kom. bied. Pawiński, Małop. , 179, 460. Swolkienie, okolica nad Łankiesą, pow. kowieński, okr. pol. Janowo o 16 w. , gm. i par. Żejmy o 3 w. , o 48 w. od Kowna; gleba żyzna, łąki doskonało. Swolszowice Duże i S, Małe, w 1412 Swodzisevicze, w XVI w. Swodzyschewycze duplex, kol. włośc, nad rz Pilicą o 2 mile poniżej Sulojowa, pow. piotrkowski, gm. Golosze, par. Wolborz. S. Dużo mają 36 dm. , 248 mk. , 716 mr. ; S. Mało 59 dm. , 395 mk. , 702 mr. ; 2 os. karcz. 2 dm. , 9 mk. , 2 mr. ; os. leś. 1 dm. , 6 mk. , 15 mr. dwor. W 1827 r. S. Duże mia ły 26 dm. , 188 mk. ; S. , Małe 22 dm. , 156 mk. Jcstto dawna posiadłość bisk. kujawskich. Wymieniona w akcie rozgraniczenia wsi bi skupich z 1412 r. Kod. dypl. pol, II, 380. Na początku XVI w. łany km. dawały dzie sięcinę scholastykowi łęczyckiemu a pleban. w Nagórzycach kolędę po korcu żyta z łanu Łaski, L. B. , II, 184. Według reg. pob. pow. piotrkowskiego z r. 1552 S. major, w par. Nagórzyce, własność bisk. kujawskiego, miała 14 osad. , 8 łan, , młyn. S. minor miała 12 osad. , 7 1 2 łan. , karczma Pawiński, Wielkop. , II, 268. Br. Ch. Swołka, rzka w pow. poniewieskim, prawy dopływ Ławeny, wypływa z błot na płn. od Poniewieża. Swołna al. Swolna, rzeka w gub. witebskiej, prawy dopł. Dryssy. Bierze początek z wielkiego zbiornika wód, składającego się z sieci jezior, zajmujących przestrzeń 31 1 2 w. kw. i połączonych z sobą za pomocą odpływów, mianowicie jez. Siebieskie, Orono, Wietiterewo, Białe, Nieczeryco, który łączy rzka Ugorynka; ostatnie z tych jezior przyjmuje wody niewielkich jeziorek Bronia, Nica, Motiaż i Bereżawica, łączących się małemi odpływami t. naz. Z jez. Nieczeryco wypływa rzka Nieczeryca, uchodząca do jez. Lisno, łączącego się odpływem z jez. Swołna, z którego wypływa właściwa rz. Swołna. Płynie ona w kierunku południowym pod wsią Swarowezczyzną, folw, Swołną i pod wsią Osoki uchodzi do Dryssy. Długa około 40 w. , szeroka od 5 do 10 saż. , głęboka od 7 do 14 st, dno ma gliniaste, brzegi urwiste lecz niewysokie, bieg bystry, kręta. Na S. w dół rzeki odbywa się spław drzewa z pow. siebieskiego, w gorę zaś rzeki na łajbach łotyskich, unoszących od 40 do 100 pudów, dostawiają do Siebieża sól, śledzie, tytuń i towary kolonialne. Mosty drewniane znajdują się pod wsiami Reufcy, Miłowidy, Łukianki, Tarulenki, Długa Dołha i Muraczkowo; promy w pobliżu wsi Tarulino, na drodze z Połocka do Oświei, pod wsią Sworowszczyzna, przy fol. Hołubowa, Swołna, wsi Połczyno i fol. Tobołki. Przybiera potok Berezówkę. J. Krz. Swołna 1. wś i dobra nad rz. Swołną, pow. drysieński, w 2 okr. pok. do spraw włośc, gm. Swołna, par. Oświej, przy linii dr. żel. dyneburskowitebskiej, 2106 dzies. ziemi dworskiej, w 1863 r. 399 dusz rowiz. Włościanie wnieśli 24495 rs. 50 kop. za wydzieloną im ziemię. Posiada kaplicę katol, na cmentarzu grzebalnym. Około 1506 r. nadana Fiedkowi Łowejce, bojarowi połockiemu. Krystyna Łowejkówna, około 1628 r. wychodząc za Eustachego Chrapowickiego, wniosła te dobra w dom Chrapowickich. Około 1789 r. własność Teofila, następnie Wawrzyńca, dalej Dominika, w 1750 r. Jana, łowczego połockiego, Chrapowickioh; syn ostatniego Piotr Celestyn, brygadier, w 1804 r. sprzedaje S. Ignacemu Lipskiemu, od którego przechodzi do jego syna Jana, marszałka gub. witebskiej, dziś w posiadaniu żony jego Aliny z Ryków oraz córek Maryi Zabielłowej, Zofii i Rafaeli Lipskich. St. dr. żel. dyneburskowitebskiej, pomiędzy Dryssą o 11 w. a Borkowiczami o 16 w. , odległą jest o 101 w. od Dyneburga a 143 w. od Witebska. 2. S. , dobra, pow. drysieński, w 2 okr. pok. do spraw włośc, gm. Tobołki, w 1861 r. 121 dusz rewiz. Własność niegdyś Szypiłłów, później Jana Skornia, skarbnika orszańskiego, dalej Józefa Korsaka, nakoniec Czerskich, którzy około 1835 r. sprzedają Józefowi i Maryi z Rudominów Szczytom; dziś własność syna ich Józefa, stanowi attyn. Tobołek. 3. S. , tamże, własność Korsaków, z których Hilary sprzedaje w 1772 r. Ludwikowi Korsakowi, skarbnemu połockiemu, za 2000 talarów bitych. 4 S. al. Żurkowo, własność Dłużniewskich, ma 671 dzies, ziemi dworskiej. 5. S. , tamże, własność Zarakowskiej, ma 498 dzies, ziemi dworskiej. 6. S. , tamże, własność Katarzyny Kulżyńskiej, ma 258 dzies ziemi dworskiej. 7. S. , dobra skarbowe, tamże, własność niegdyś Tomasza Chrapowickiego, wnukowie którego Wańkowiczowie sprzedają w 1725 r. Annie Szczytowej, która zapisuje ks. dominikanom, poczem, jako dobra duchowne, zajęte zostały na skarb. W 1725 r. dobra te liczyły 81 chat we wsiach Citwiaki 5, Kozłowszczyzna 4, Krasno 2, Mamonowszczyzna 6, Nakielowo 7, Osowo 4, Ostrożyno 1, Ostrykoniec 2, Połykowszozyzna 16, Szelakowo 6, Wierzchowie 2, Wysockie 4, Żołtowszczyzna 10, Żyliszczyzna 3. A. K. Ł. Swołoki, wś, pow. lidzki, ob. Smoloki Odl. o 27 w. od Lidy a 12 w. od Wasiliszek, ma 4 dm. , 4 mk. prawosł. i 31 katol. Swoły, wólka do Pława, pow. niski, składa się z 24 chat i 142 mk. rz. kat. ; leży na lew. brzegu Sanu, przy drodze z Niska do Roz

Swolkienie