stoozynsz, mr. 44, nieuż, mr. 32; bud. mur, drewn. 16. W skład dóbr wchodziły poprzednio wsi Ś. 08. 9, mr. 139 Józefpol os. mr. 3; Huta Świnicka os. 4, mr. 49; Ługowizna os. 10, mr. 84; Lublinów os. 20, mr. 198; Grabce os. 14, mr. 233; Czekaj os, 8, mr. 105. 2. Ś. , kol. i os. karczm. , pow. rawski, gm. Regnów, par. Rawa; koL ma 5 dm. , 77 mk. , 145 mr. ; karcz. l dm. , 6 mk W 1827 r. 5 dm. , 39 mk. 3. S Kaliskie wś i folw. nad odnogą rz. Prosny, pow, turecki, gm. Goszczanów, par. Chlewo, odl od Turka 30 w. ; wś ma U dm, , 124 mk. ; folw. 7 dm. , 81 mk. W 1827 r. 14 dm. , 155 mk. W 1888 r. fol. Ś. Kaliskie rozl. mr. 581 gr. or. 1 ogr. mr. 445, łąk mr. 31, past. mr. 11, lasu mr. 68 Bieuź. mr. 26; bud. mur. 6, drewn. 14; płodozm. 9pol, las nieurządzony. Wś Ś. os. 21, mr. 81. Na początku XTI w. dziesięcinę pieniężną, po fertonie z łanu, pobiera pleban w Chlewie Łaski, L. B. , II, 61. W 1579 r. Jan Rajski płacił tu od V łanu, 1 komor. , 1 rzemieśl Pawiński, Wielkop. , I, 111, 4. Ś. Warckie, r. 1301 Suencia, w XVI w. iSwijencze, kol, dwie wsi, folw. , os. prob. , pow. turecki, gm. Zelgoszcz, par. Świnice, odl. od Turka w. 32; posiada kościół par. mur. Kol. ma 9 dm. , 55 mk. ; Isza wś 4 dm. , 146 mk; 2ga wś 9 dra. , 147 mk. ; folw. 11 dm. , 229 mk; 08. prob. 1 dm. , 7 mk; ogółem 34 dm. , 584 mk W 1827 r. 17 dra. , 170 mk W 1888 r. fol. Ś. rozl mr. 1193; gr. or. i ogr. mr. 643, łąk mr. 127, past. mr. 14, lasu mr. 264, nieużyt. mr. 70; bud. mur, 15, drewn. 9, las nieurządzony, pokłady torfu, kamienia wapiennego. Wś Ś. 08. 20, mr. 19; wś Głogowiec os. 11, mr. 99. W dok z r. 1301 czytamy in Zpratkovicz in castellanya Spicimiriensi prope Svenciam Kod. Wielkop. , Nr. 838. Wieś ta wedle podania miała być założoną przez Jakuba Świnkę, arcyb, gnieźn. ztąd nazwa Swińcze al Swieńcze, który założył tu około 1300 kościół par. p. w. św. Gotarda. Na początku XVI w. wś jest szlachecką własnością, pleban ma po 2 łany w każdem polu i pobiera dziesięcinę z łanów folw. , kmiecie zaś dają mu tylko kolędę meszne po korcu żyta, karczmawe zaś po groszu. Z łanów kmiecych dziesięcinę, wartości do 4 grzyw. , pobierała kanonia uniejowska, zwana świecką. Gdy kościół drewniany zgorzał r. 1828, przez lat 30 nabożeństwo odprawiało się w tymczasowej kapliczce, dopiero r. 1859 dziedzic Kazimierz Karasowski z pomocą parafian wzniósł murowany kościół, poświęcony p. w. św. Kazimierza Łaski, L. B. , I, 353, 364 i przypisy. W 1562 r. wieś kościelna Swieńcze miała 10 osad. , 3 łany, łan sołtysi i karczmę Pawiński, Wielk, II, 234. Opis i rysunek kościoła podał Tyg. illustr. z 1860 r. t. II, 423. Ś. par. , dek turecki, 1802 dusz. Br. Ch. Świnice Nowe i Stare, w dok. Svinicze, St ynicze, Snynisch, Snynicz Snymeze, Sunymcze posiadłość klasztoru byszowskiogo, między r. 1296 i 1315 Kod. Dyp. Pol, I, 178; IT, 138, 160, 198 i Perlbach Pomm. Urk. , n. 606, 653. Odmienne czytania wydawców budzą wątpliwości co do samej nazwy. Świnicka Huta, wś włośc, pow. błoński, gm. Radziejowice, par. Grodzisk, 24 mk, 47 mr. ob. Śioimce 1. . SwiniCj wś, śród lasów, pow. janowski, gm. i pan Modliborzyce; ma 7 dm. Świnie wś wchodziła w skład ststwa jezierzyskiego, ob. Jezierzyazcze. SwiniCj jezioro pod Czerskiem, pow. chojnicki. Świnie Bagno 1. bagno pod Suminem, pow. lubawski 2. S. B, , pod W. Chełmami, w pow. chojnickim. Świnie Błota, dok. Swiniblota, SwiniaUotay posiadłość klasztoru łeknońskiego, między r. 1211 i 1328, leżała w pobliżu Kopaszyna i Kobylca, na płn. od Wągrowca Kod. Wielk. . Świnie Błota 1. tak zwało się Ostrowite, w pow. kartuskim. R. 1356 zamienił zakon krzyżacki dziedzicowi prawo polskie na magdeburskie ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. , VI, 60. R. 1356 nadaje w. mistrz Winrich Y. Kniprode braciom Letanten, Gnyornirowi i Stefanowi i ich spadkobiercom 40 włók w Świnich Błotach, między jeziorami Ostrowitem i Zdunowicami, w których im też udziela rybołówstwo małemi narzędziami ob. Odpisy Dregera w Peplinie, str. 54. 2. Ś. Bj pod Sulęczynem, pow. kartuski. Kś. Fr. Świnie Budy 1. niem. Schweinebude, wś włośc, pow, kościerski, st. p. i par, kat. Skar szewy, 305 ha. W 1885 r. 23 dm. , 29 dym. , 158 mk. , 14 kat. , 144 ew. Lustracya pruska z r. 1772 donosi Schweinsbudo liczy 11 wło ścian i 6 zagr. , między którymi 1 pasterz i 3 rzemieśl, wszyscy ew. ; posiadają 10 włók roli, 2 wł. lasu i 1 wł. nieuż. Na włókę wy siewają 9 korcy żyta, 2 jęczm. , 1 tatarki, 10 owsa, Vä grochu, 4 5 zbierają 3cie ziar no; 9 włók płaci razem 210 tal czynszu. Gott fried Weber zaś płaci od 2 wł. tylko 15 tal, zagłównego 12 tal, hiberny 16 tal 60 gr. ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. ,. XV, str. 154. Mesznego płaciła wś 1710 r. 2 kor, jęczm. i tyleż owsa ob. Wizyt. Szaniawskie go, str. 184. Uwłaszczenie nastąpiło r. 1819. 2. Ś. , niem. Wiesenthal od 1890 r. , leśn. , tamże, 546 ha, 1 dm. , 7 mk. Kś. Fr. Świnie Głowy, niem. Dveüclmmmhoepfe, majętność chełmińska, pow. gdański górny, st. p. Orunia, gm. Maćkowy, par. kat. Św. Wojciech. W 1885 r. 6 dm. , 71 mk. Leży

Świnice