Dwór z leśniczówką Smolarnią Keilchensee tworzy okrąg mający 5 dm. , 42 mk. 2 kat. , 40 protest. i 5749 ha 135 roli, 43 łąk, 5439 lasu; właścicielem jest Ant. ks. Hohenzollern, przedtem v. Winterfeld. W dworze mieści się urząd stanu cywilnego. Lasy świniarskie sięgają ku płn. do granicy brandenburskiej, a na wschodzie i zachodzie zlewają się z nowodworskiemi i skwirzyńskiemi. E. CaL Świniary, potok, w pow. sądeckim, prawy dopływ Łomnicy. Świniary 1. niem. Schtbeinemj 1330 Swynar, 1341 Świnern 1360 Sweynern wś, pow. wrocławski. Do Ś. należał Neuforwerk. Po siada kościół par. kat. , par. ew. Psary Huenern. Wś ma 133 ha 103 roli, 72 dm. , 489 mk. 149 kat. . Dobra, zwane też Weidenhof, mają 745 ha 433 roli, 183 łąk, 62 lasu, 12 dm. , 202 mk. 58 kat. . Kościół par. istniał już 1348 r. , obecny wzniesiony po pożarze r. 1575. Młyn wodny stał już 1353 r. 2. Ś, Małe, niem. S. Klein, wś, pow. trzebnicki, par. kat. Cerekwica Zirkwitz, ew. Massel, 14 dm. , 114 mk. 12 kat. , młyn wodny. 3. Małe, wś i dobra ryc, pow. kluczborski, par. kat. Świniary Wielkie, ew. Polska Wierzbi ca. W 1861 r. 19 dm. , 149 mk. 42 kat. , 640 mr. 4. Ś Wielkie, niem. S. Gross, 1401 Desertum Sweyner 1410 Wustin Sweinet 1412 Polnischin Sweinern wś i dobra ryc. , pow. kluczborski, kościół kat. należący do par. Włochy Wallendorf, szkoła ew. , par. ew. w Szymonkowie. W 1861 r. 22 dm. , 330 mk. 137 kat. . Dobra ryc. mają 1800 mr. , po kłady torfu; wś ma 1000 mr. Najświeższy urzędowy Gemeinde Lexikon z 1887 r. nie podaje wcale tej gminy zarówno jak i Ś. Ma łych. Opis szczegółowy jednak daje Triest w swem dziele Handbuch Ton Oberschlesien Wrocław, 1865. Być może, iż zosta ły wcielone do innych gmin, lub też otrzy mały świeże niemieckie nazwy, różne cał kiem od pierwotnych. 5. Ś. , niem. Schwinaren, 1496 Sweynem, wś, pow. górski, par. katol, i ewang. Ilerrnstadt; ma 563 ha 382 ha roli, 99 łąk, 47 lasu, 36 dm. , 242 mk. 16 kat. . Br. Ch Swiniarzewo, pow. nieszawski, dziś Siniarzewo ob. . Przemysław, ks. polski, potwierdzając r. 1280 nadanie Mieszka dla klasztoru w Lądzie, wymienia w liczbie wsi Svinarevo Ulanowski Dok. kujaw, , 357. Według reg. pob. pow. brzeskiego ź r. 1557 Makowiecki i Sobiesierski mieli tu 4 łany, 4 zagród. ; pleban 1 łan; Zakrzewscy 3 łany Pawiński, Wielkop. , II, 6. Świlliarzewo, w dok. Świnarzewo i Swynarzeio, osada, niegdyś w pow. nakielskim, w okolicy Mroczy, Więcborka i Koronowa. R. 1386 Ś. płaciło dziesięcinę klasztorowi by szewskiemu. W r. 1374 arcybis. gnieźn. Jan polecił niektórym proboszczom, ażeby ekskomuniko wali mieszkańców S. i innych osad w pow. nakielskim, którzyby nie chcieli płacić dziesięcin klasztorowi; podobne rozpo rządzenie wydał arcyb. Bodzanta z r. 1385; w r. 1377 zachodziły o dziesięcinę z Ö. spo ry, w których występują sołtys miejscowy i Jaśko, dziedzic Wąwełna. W r. 1380 prze szło Ś. na własność cystersów w Łeknie, którym działy swoje na S. darowali Jaśko z Woli, skarbnik kaliski, Jan Izdebka i Mścigniew de Pantkow; zaś r. 1386 opat cyster sów Henryk sprzedał S. klasztorowi by szew skiemu; czynność tę potwierdził kaliski Sędziwoj w r. 1388. R. 1309 opat łekneński Eberhard poświadcza, że odebrał od klasztoru byszewskiego pieniądze za sprzedane mu Ś. Kod. Wielkop. . Około r. 1440 leżałata osada pustkami. E, CaL Świniarzów, ob. Swiniarów, SwiniarzyMj Swinaryn Świniaryn sioło nad błotami źródeł Stochodu, pow. włodzimierski, na pograniczu kowelskiego, na płn. od mka Ozdziutycze. Podług rewizyi zamku łuckiego z 1545 r. należało w połowie do zamku włodzimierskiego, w połowie do łuckiego i nadane było przez króla Aleksandra Piotrowi Manatyczowi, który przekazał je podskarbiemu Bohuszowi. Obowiązane było do utrzymywania jednej horodni w zamku łuckim Jabłonowski, Rewizye, 54 83. Podług reg. pobór. pow. krzemienieckiego z 1570 r. własność Michała Działyńskiego Dzialinsky, który z imion swoich Rzewassek, Swirniaryna sic, Moczulek i z części Cernyewskiej płaci z 33 7 włók, 24 ogrodu, po 2 gr. , 1 i dym. , 4 dworz. , karczmy 12 gr. W 1577 r. w pow. łuckim własność Chwiedory Działyńskiej, ma 14 dym. , 12 ogród. Reg. pob. z 1583 r. wykazują wś Ś. w pow. włodzimierskim, jako własność kn. Aleksandra Prońskiego, stolnika w. ks. litew. , ststy łuckiego, który wniósł 20 fi poboru Jabłonowski, Wołyń, 34, 55, 125. Wchodziła potem w skład ordynacyi Ostrogskich. Ob. Ostróy VII, 687. Świnjasza pow. rudecki, ob. MoBty 3. . winica ob. Swinniea, Swinica wś włośc, nad rz. Zospoją, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , o 80 w. od Wilejki, gm. Łuczaj, 4 dm. , 42 mk. 2 praw. , 40 kat. . Świnice 1, wś włośc, i dobra, pow. błoński, gm. Radziejowice, par. Mszczonów, odl. 24 w. od Błonia, tuż pod Mszczonowem; posiadają fabrykę zapałek oznaczającą za swą siedzibę Mszczonów, młyn wodny, 84 mk. W 1827 r. U dm. , 67 mk. Dobra Ś. Marków składały się w 1885 r. z fol. Józefpol, rozl. mr. 731 gr. or. i ogr. mr. 602, łąk mr. 39, past. mr. 12, lasu mr. 2, w osadach wieozy

Świniary