tycze; ma 433 mr. obszaru, 75 dm. , 266 mk. Szkoła początkowa, urząd gminny. W 1827 r. 25 dm. , 207 mk. Ad. Äz. Świniarów al. Świniarzów, 1210 Suinarovo, wś, pow. bocheński, w nizinie praw. brzegu Wisły, u ujścia pot. Drwinki, która tworzy staw, mający 7 mr. obszaru. Na granicy wsi uchodzi Raba do Wisły, tworząc u ujścia ob szerne podmokłe łąki. Nizkie położenie nara ża wś na wylewy Wisły i Raby. S. ma 80 dm. i 428 mk. , 411 rz. kat. a 17 izrael. Pos. wiek. rządowa wynosi 173 roli, 45 łąk, 22 past. , 40 lasu, 7 stawu, 6 nieuż, i 2 mr. pod budowlami, ogółem 295 mr. ; pos. mn. 164 roli, 46 łąk i ogr. , 8 past. i 38 mr. lasu. Wś była królewską; założona wśród puszczy niepołomskiej. Wincenty, bisk. krakowski, nadał 1214 r. dziesięciny ze Ś. klasztorowi w Miechowie Kod. Małop. ; II, 25. Graniczy na zachód z magazynami soli w Sierosławicach, na płd. z Niedarami i Podlesiem. Mac. Swiniarowo, ob. Siniarzewo i Świniarzewo, ŚwiniarskaWólka, wś, pow. węgrowski, gm. Ossówno, par. Wierzbno, ma 24 dm. , 178 mk. , 375 mr, Świniarski, potok, prawy dopływ Kwaczanki, w hr. liptowskiem. Świniarskie Holendry, urzęd. Schweinert Hauland, pow. międzychodzki Skwirzyna, rozłożyły się na praw. brzegu Warty, o 4 klm. na płn. wschód od Skwirzyny, pod Świniarami; par. kat. i poczta w Skwirzynie Schwe rin an der Warthe, par, prot. w Świniarach, st. dr. żel. na Santoku Zantoch o 16 kim. ; mają 29 dm, , 235 mk. 14 kat. , 221 prot. i 633 ha 245 roli, 109 łąk, 62 lasu. Około r. 1793 należały do Stefana Unruga, dziedzica Świniar. F. Cal Świniarsko Z Małą Wsią, r. 1283 Suinarsco, wś, pow. nowosądecki, w równinie, na lewym brzegu Dunajca, dzielącego się tu na trzy ramiona, o 4 3 kim. na płd. zaeh. od Nowego Sącza, u ujścia Trzetrzewinki do Dunajca, składa się z dwóch grup domów. Bliższa miasta jest Mała Wieś. Za Józefa II założono tu na gruntach poklasztornych kolonię niewielką protest, , którą nazwano Hutweide. Kolonia utrzymała się, koloniści jednak spolszczeli a tylko 21 zachowało dotąd luteranizm. Cała osada liczy 84 dm. i 514 mk. , 481 rz. kat. , 21 prot i 12 izr. Narodowość polska. Pos. wiek. funduszu religijnego ma karczmę i 3 mr. gruntu; pos. mn. 569 roli, 11 łąk i ogr. i 145 mr. past. Gleba namulista i przepuszczalna, ponieważ jest osłoniętą od wiatrów, przeto urodzajna. Par. rz. kat. w Nowym Sączu. Starożytna osada, miała w r. 1278 prawdopodobnie dworzec książęcy, tu bowiem wydała ks. Kunegunda przywilej uwalniający mieszczan Sącza od opłaty cła w Korczynie, Opatowcu i Wojniczu Kod. Małop, , I, 114; Kod. Pols. , III, 119; Morawski Sądeczy zna, I, 144. D. 6 lipca 1280 r. , mocą aktu erekcyjnego dla klasztoru klarysek w Starym Sączu wieś Suynarsoo paruum przeszła wraz z innemi 26 wsiami, tworzącemi oprawę św. Kingi, na własność klasztoru Kod. Ma łop. ,. 145, co zatwierdził papież Marcin V bulą 5 lipca 1283 r. W dok. Wacława króla czeskiego z 6 listop. 1292 r. , potwierdzającym nadania św. Kingi, podano nazwę Minor Suinarzczy. Klasztor posiadał tę wieś aż do r. 1785. Nazwa Świniary Małe odnosi się do Małej Wsi, w 1581 r. własności klasztoru są deckiego, dla odróżnienia od części połudn. , wówczas własności biskupa krak. Pierwsza miała 17 łanu kra. , druga 13 półłanków km. i 9 zagród z rolą Pawiński, Małop. , 126. Ś. graniczy na płd. z Podrzyoami, na zachód z Choohorowicami i Szymanowicami, na płn. z By czy cami. Mac, Świniary 1. pow. warszawski, ob. Or ino. 2. Ś 9 dawniej Świnary, wś i folw. , pow. kutnowski, gm. Krzyźanówek, par. Strzegocin, odl. 5 w. od Kutna, mają 12 dm. , 135 mk. W 1827 r. 11 dm. , 82 mk. , par. Łąkoszyn. W 1870 r. fol. Ś. rozl. mr. 391 gr. or i ogr. mr. 300y łąk mr. 20, past. mr. 14, lasu mr. 10, zarośli mr. 38, wody mr. 1, nieuż. mr. 8; bud. drewn. 6; płodozm. 13 pol. Wś Ś. os. 20, mr. 49. Na początku XVI w. były tu same łany folwarczne, dające dziesięcinę pleban, w Strzegocinie Łaski, L. B II, 486. Według reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576 siedziało tu kilkunastu drobnych posiadaczy na 10 łanacli Pawiński, Wielkp. , II, 140. 3. Ś, 9 kol. w pobliżu Wisły, pow, gostyński, gm. Czermno, , par. ew. Gombin, ma 23 dm. , 183 mk. ew. , 209 mr. Na obszarze wsi jezioro 6 morgowe, zarybione. Sady owocowe, oprawa buraków cukrowych i wierzby, wyrób sera holenderskiego. W 1827 r. li dm. , 108 mk. , par. Życk, Na początku XVI w. dziedzic Ś. i Życka, Andrzej Życki, zabezpieczył na Ś. 4 grzyw, dla altarył św. Mikołaja przy kollegiacie łowickiej Łaski, L. B. , II, 252. W 1868 r. dobra Ś. składały się z fol. Juliszew, rozl. mr. 93 gr. or i ogr. mr. 50, lasu mr. 40, nieuż. mr. 3. W skład dóbr wchodziły wsi Ś. os. 85, mr. 766; Juliszew os. 12, mr. 156; Sady os. 34, mr. 809; Stokowo os. 6, mr. 90; Wiączemin Niemiecki os. 21, mr. 457; Wiączemin Polski os. 36, mr. 470; wś Nowosiodła os. 48, mr. 449; kol. Bobrza i Popielarka os. 3, mr. 28. ; Kalinowo Kozików 08. 14, mr. 203; Mirowice os. 18, mr. 169. 4. Ś. , wś, folw. i dobra nad rz. Wisłą, na granicy od Galicyi, pow. sandomierskij gm. i par. Łoniów, odl. od Sandomierza 18 w. , mają 103 dm. , 614 mk. W 1827

Świniarów