Święta Góra, wyniosłość należąca do pasma wzgórz otaczających dolinę Bugu na obszarze gm. Czeremoszni, w pow. złoczowskim. Wznieś. 373 mt. npm. Święta Góra 1. niem. Heiligenberg, zwinię ty już folw. do Płochocina należący, w pow. świeckim; istniał jeszcze r. 1782 Zeitschr. des Westpreus. Gesch. Ver. , 1886, str. 211. 2. Ś. G. , wyb. do Krzywin, pow. świecki, dziś nieistniejące. Kś. Fr. Swięta Góra, niem. Heilsberg, miasto pow. na Warmii, ob. Lidzbark Święta Góra, wyniosłość około 200 stóp na obszarze wsi Chylonii, w pow. wejherowskim, odl. około pół mili od brzegu morskiego. Święta Góra, wyniosłość, wznies. 839 st. npm. , na obszarze miasta Pollnów w Pomeranii, pow. Sławiński. Stał tu kościół i odbywały się pobożne pielgrzymki. Święta Góra Gostyńska, w pow. krobskim, ob. Gostyń. Święta Górka, wyniosłość pod Śmiłowiczami, w pow. ihumeńskim, przy gościńcu do Lady, na obszarze wsi WierchLes, obrosła wiekowemi sosnami, w których mnóstwo bar ci; na lewym cyplu góry widnieje kupka ka mieni; pośrodku nich większy z małem zagłę bieniem. Kamienie te są otoczone mnóstwem krzyżów i krzyżyków lub obrazków świę tych. Lud opowiada, że szły tędy trzy Bohorodicy, jedna się zwróciła do Dudzicz, druga do Nowosiołek a trzecia przed odej ściem do Lady miejsce cudowne odpoczy wała na kamieniu największym i zostawiła odciski swej stopy. Lud składa tu kwiaty i stawia krzyże. A. Jel. Święta Helena, folw. do Brodów, w pow. bukowskim, na płd. wschod. wybrzeżu jez. Zgierzynki; ob. Helena t. III, 54. Święta Katarzyna, wś i klasztor, na stokach Łysicy wzn. 1908 st. npm. , szczytu tworzącego kraniec zachodni pasma Łysogór, pow. kielecki, gm. i par. Bodzentyn. Mała ta wioska leży u stóp Łysicy, ze strony zach. , na płd. od wsi Wilkowa, nad strumieniem, będącym jednym ze źródłowych dopływów Czarnej Nidy. W 1827 r. . było tu 4 dm. , 44 mk. , należała do par. Wzdół. Wznies. wsi wynosi zapewne około 930 st. Krajno u płd. podnóża Łysicy wzn. 924 st. . Klasztor bernardynek z kościołem stoją na stokach Łysicy, niedaleko szczytu. Zdaje się, że obszar Łysicy należał do dóbr biskupów krakowskich. U płd. stoku góry leży bowiem Krajno, dawna wieś biskupia. Że zaś przez górę Łysicę prowadziła droga z Kielc do klasztoru św. Krzyża, więc zapewne już w XIV w. biskupi wznieśli tu kapliczkę dla pielgrzymów. Być może iż tu, podobnie jak na Łysej górze, odbywały się w epoce przedchrześciańskiej i później jeszcze obrzędy religijne pogańskie. Według kś. Łętowskiego Katalog biskupów krakow. Jan Rzeszowski 1478, biskup krak. , wystawił tu kościółek pod wezw. św. Katarzyny i osadził przy nim bernardynów około 1478 r. . Według rękopisu benedyktyna Szepińskiego z 1764 r. istniał tu pierwotnie przy kościółku św. Katarzyny osobny dom emerytów, który opat klasztoru świętokrzyskiego Maciej z Pyzdr od 1490 r. nadał w końcu XV w. wraz z kościołem bernardynom, z obowiązkiem, ażeby w większe uroczystości przybywali do św. Krzyża słuchać spowiedzi. Tenże opat zawiązał z całym zakonem bernardyńskim t. zw. filadelfią, t. j. uczestnictwo zasług duchownych Kś. Gacki Benedyk. klasztor na Łysej Górze, str. 84. Ubogi klasztorek niewielu zapewne mieścił zakonników. Gdy w 1817 r. spłonął klasztor bernardynek w Drzewicy opoczyńskie, zakonnicy ustąpili swej górskiej pustelni siostrom, które tu osiadły i dotąd pozostają. W kościele odnowiony 1847 r. znajdują się groby rodziny Broniewskich. Błędne niewątpliwie, z ustnych źródeł czerpane szczegóły podaje o tej miejscowości Połujański Opisanie lasów, t. I, 231. Opis i rysunek kościółka podał Tyg. Illust. r. 1860, II, 587. Br. Ch. Święta Lipa, niem. Heilige Linde, miejscowość, pow. międzyrzecki, tuż pod Pszczewem. Święta Lipka, niem. Heiligelinde, wś kość. , w pow. rastemborskim, st. poczt. Reszel, ma kościół par. kat. dek. reszelski, z cudownym obrazem Matki Boskiej, ściągającym na tutejsze odpusty licznych pielgrzymów z Warmii i Prus. Wś ma 65 dm. , 313 mk. , 147 ha. Leży w malowniczej lesistej okolicy, pomiędzy jeziorami Denau i Werbel. W pobliżu kościoła, na wzgórzu, stoi kolumna około 13 st. wysoka, na której umieszczona wykuta z kamienia lipa i statua Matki Boskiej. Sam kościół, okazała budowla z dwoma wieżami, stoi pomiędzy jeziorami, otoczony wieńcem lip. Ma on 150 st. długości i 75 szerokości. Dokoła galerye z arkadami, 294 st. długie, 190 szerokie. Miejsce to, jak świadczy przywilej w. mistrza Marcina v. Weterhausen z r. 1477, należało do niejakiego Piotra Vogler; ten sprzedał je Janowi Langerbein, któremu w r. 1491 w, mistrz Jan v. Tieffen wydał przywilej świadczący, że już wtedy stała kapliczka, a przy niej kapelan, który jeżeli był z zakonu krzyżaków, to markę bonam marcam czynszu miał pobierać od posesorów gruntu, a jeśli inny ksiądz, to czynsz miał należeć do magistratu w Rastemburgu. Obraz Matki Boskiej zasłynął cudami w początkach XVII w. Niejaki Zadorski wzniósł wtedy kościółek czy też obszerniejszą kaplicę. Ponieważ okoliczna ludność była prze

Święta Góra

Swięta