Niemirów, gm. Monasterskie, par. kat. Bracław o 9 w. , ma 86 osad, 334 mk. , 934 dz. ziemi włośc, 61 cerkiewnej; cerkiew p. w. Podwyższenia Krzyża św. , wzniesiona w 1768 r. , ma 915 parafian. Wchodziła w skład sta rostwa bracławskiego. Dr. M. Święcice 1. wś i folw. nad rz. Pisią dopł. Bzury, pow. błoński, gm. Radzików, par, Rokitno, odl. 5 w. od Błonia, ma 325 mk. , wiatrak, cegielnię. W 1827 r. 11 dm. , 153 mk. W 1887 r. folw. Ś. rozl. mr. 1476 gr. or. i ogr. mr. 527, łąk mr. 66, past. mr. 81, lasu mr. 754, nieuż. mr. 46; bud. mur. 4, drewn, 20; płodozm. 8pol. , las nieurządzony. Wś Ś. os. 31, mr. 249; wś Kiełpieńszczyzna os. 8, mr. 243. Jestto starodawne gniazdo rodu Święcickich, którzy siedzą tu już za Zygmunta Augusta Lustr. , 4 92. 2. Ś. , w XV w. Szwienczycze, wś, pow. miechowski, gm. Nieszków, par. Słaboszów. W 1827 r. 18 dm. , 163 mk. W połowie XV w. Ś. należy do par. Słaboszów Slawoschow. Większa część wsi należy do klasztoru tynieckiego, który tu posiada piękny folwark, karczmę z łanem ziemi, dającą 2 grzyw. czynszu; cztery łany kmiece dawały klasztorowi czynszu po grzywnie z łanu, po 30 jaj, koguty, dwa kapłony, dwa sery. Były też dwie części szlacheckie w drugim opisie podaje Długosz za dziedzica Jana Opatkowskiego h. Jastrzębiec, który ma tu 4 łany z folwarkami, dwaj zagrod. z rolą, dający po groszu czynszu. Dziesięcinę z całej wsi pobierał klasztor Długosz, L. B. , II, 75 i III, 212. Według reg. pob. pow. ksiąskiego z r. 1490 wś S. miała 1 łan. W r. 1581 Stokowski i Domirchowski płacili od 6 półłan. km. , 3 zagr. bez roli, 2 kom. bez bydła Pawiński, Małop. , 440, 89. 3. S. Wróble i Archutówko dwa folw. i wś włośc, pow. płocki, gm. Święcice, par. Orszymowo, odl. 24 w. od Płocka, ma 24 dm. , 268 mk. W 1827 r. Ś. Wróble 6 dm. , 30 mk. ; S. Archutówko 7 dm. , 35 mk. W 1881 r. rozl. mr. 1153 fol. Ś. Wróble gr. or. i ogr. mr. 559, past. mr. 38, lasu mr. 93, nieuż. mr. 21; bud. mur. 4, drewn. 6; płodozm. 7 i l0pol. ; fol. Archutówko gr. or. i ogr. mr. 390v past. mr. 7, lasu mr, 35, nieuż. mr. 10; bud, drewn. 10; płodozm. 5 i 10pol. , las nieurządzony, wiatrak. Wś włośc ma około 200 mr. Ś. gmina należy do sądu gm. okr. IV, ma 19, 372 mr. obszaru 621 nieuż. , 439 dm. , 5451 mk. W gminie znajdują się dwa kościoły, kaplica, 2 szkoły, kasa wkładowozaliczkowa, 2 cegielnie, 4 karczmy, browar. W skład gminy wchodzą Arciszewo, Archutowo, Archutówko, Borzeń, BrodyMałe, Bielice, Cioćkowo, Cybulin, Gałki, Grodkowo, Grodkówko, Glinice, Główczyn, Karwowo, Kobylniki, Kiełtyki, Liwin, Lasocin, Maroyanna, MałaWieś, Murłowo, Nakwasin, NizdzinoDuplice, Orszymowo, Perki, Pozarzyn, Przykory, Pruszczyn, Rostkowice, Słomin, Święcice, Węgrzynowo Wielkie, Wilkanowo. Br. CL Świącichów al. Święcichowo, ob Święciehowo. Święcickie al. Wyganowickie, Wyganowskie, jezioro na zach. płn. krańcu pow. pińskiego, przy granicy pow. Słonimskiego, wchodzi w system wodny Ogiński, łącząc Jasiołdę ze Szczarą ob. Ogiński kanał i Szczara. Stanowi ono główny zbiornik dla systemu wodnego Ogińskiego, będąc położonem wyżej ponad okoliczne moczary; długie prawie 7 w. , szerokie 4 w. , bez żadnych dopływów; napełnia się wiosną wodami Szczary przez t. zw. kanał Północny, głębokość w zimie do 7 1 2 st. po nad bortnicą śluz, utrzymujących w jeziorze potrzebny poziom wody; kanał Południowy, idący ku Jasiołdzie, ma 42 w. , kanał Północny idący ku Szczarze, 2 w. i 15 sąż. Brzegi jeziora niedostępne, bagnistolesiste; zajmuje prawie 22 w. kw. ; bardzo rybne. Na przeciwległych brzegach jeziora leżą wsi Wygonoszcza i Święcice. Niegdyś jezioro leżało na granicy puszczy królewskiej, włości Wiaźskiej ob. Rewizya puszcz, str. 13. A. Jel. Świecie, osada młyn. , pow. łęczycki, ob. Krzyszkowice. Świącie, jezioro, pow. trocki, w dobrach Kowale. Leży nad niem wś Butkienie. Swięciec, w XVI w. Szwyanczyecz, wś i folw. poduchowny rząd. , pow. koniński, gm. i par. Kramsk, odl. od Konina 25 w. ; wś ma 11 dm. , 123 mk. ; folw. 2 dm. , 1 mk. Wieś ta powstała na obszarze ziemi, nadanym jako uposażenie kościołowi w Kramsku istniał już w XIII w. . Na początku XVI w. dawali kmiecie plebanowi czynsz po trzy i pół fertonów z łanu, po 2 kapłony, 10 jaj i robociznę konną i pieszą wedle wymagań plebana Łaski, L. B. , I, 223. Według reg. pob. pow. konińskiego z r. 1579 wś Ś. , w par. Krąbsko, miała 2 łany Pawiński, Wielkp. , I, 232. Swięcie, Światec, wś, pow. krzemieniecki, okr. pol. Jampol o 15 w. , gm. Święciec, par. kat. Teofipol o 9 w. , na płaskim stepie położona, bezleśna, w glebie bardzo urodzajnej. Największa wś w powiecie; w 1837 r. miała 320 dm. , cerkiew, piec wapienny. Około 1859 r. należała do Chodkiewiczów. Według wieści gminnej wś Ś. założyli Szwedzi po przegranej pod Połtawą. Święciec, pow. kościański, ob. Świniec. Święciechów, ob. Swieciechów. Święciechowa, niekiedy Święciechowo i Święciechów, Svecechov w r. 1258, Sveczcov r. 1333, Swanczechow r. 1366 i 1458, urzęd. Schwetzkau, miasto, pow. wschowski Leszno, o 6 klm. na zach. od Leszna i 12 klm. na płn.

Święcice

Swi ciec

Swięcie