na zach. od Świecia, nad znacznem jeziorem. Posiada agent. pocz. i szkołę kat. i ew. ; gleba piaszczysta. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem. Z wyb. Steinberg obejmuje 1188 ha 911 roli or. , 107 łąk; 1885 r. 93 dm. , 142 dym. , 773 mk. , 442 kat. , 316 ew. , 15 żyd. Kościół paraf. p. w św. Marcina, wzniesiony r. 1822 z cegły i tegoż r. przez dziekana Lakometzkiego benedykowany. Patronat przysługiwał kapitule włocławskiej, dziś koleją miesięcy do biskupa i rządu. Przy kościele bractwa szkaplerzne od r. 1746, Opatrzn. Boskiej od r. 1803 i trzeźwości od r. 1858. W skład par. dekan. świecki wchodzą Świekątowo, Świekatówko, Łąkie Niem. , Jania Góra, Zalesie, Lipienica, Żuławy, Steinberg, Szewno i Szewienko, Wyrębki, Tuszyny i Tuszynki, Antoninowo, Krupocin, Franciszkowo, Brunstplac, Błądźmin, Zacisz, Ostrowite, Huta i Jadwigowo, Słępiska, Dębowo, Sarniak, Jędrzejewo i Stanisławie. R. 1889 liczyła par. 2191 dusz. W okolicy wsi, w północnej stronie, istniały jeszcze r. 1866 mogiły kamienne; pod, jedną z nich znaleziono popielnice ob. Ossowskiego Objaśn. do mapy, str. 22. R. 1277 nadaje ks. Mestwin bisk. kujaw. Alberowi wś Skrobatowo, , et in terra Suetensi villam Sechotouo, t. j. Świekatowo, cum omni suo districtu ab antiquo habito, obie za 158 grzywien, które sam prawdopodobnie za zaległe dziesięciny z dóbr książęcych był winien ob. P. U. B. v. Perlbach, Nr 287, str. 244. S. przekazali biskupi już wcześnie kapitule, która je posiadała aż do r. 1772 ob. Majątki biskupie kś. Kujota, str. 33 i 56. R. 1669 było tylko 30 mr. pod pługiem, 2 ogrod, i 1 szewc; r. 1676 był rządcą Albert Rogala Popławski; włościańskich familii było 7 30 głów, zagrodn. 8 26 głów, karczmarz 7 osób. Według taryfy na symplę z r. 1682 i 1717 płaciło Ś. 4 zł. 5 gr. R. 1773 obejmowała wś 40 włók chełm. i 47 mr. roli gburskiej, dalej 31 dym. , 141 mk. kat 18 włościan na dzierżawie, 1 rzemieśl, 1 kupiec, ksiądz i nauczyciel luterski. Mesznego pobierał prob. od 12 poddanych ze Ś. po 1 korcu żyta i tyleż owsa, od pierwszego sołtysa zaś po l 1 2 kor. żyta i tyleż owsa; drugi sołtys płacił od swej włóki tak jak inni gburzy; rola proboszczowska obejmowała 1790 r. 4 włóki. Z wizytacyi Madalińskiego, pochodzącej z r. 1686, dowiadujemy się, że wówczas był tu kościół drewniany, r. 1644 zbudowany. Do par. należało Ś. , Zalesie, Błądzin, Ostrowite, Krupocino, Branica, Siewno, Łąkie i Stąszki. Dusz liczono około 405. We wsi szkoła paraf. i szpital str. 79. Proboszczami byli tu r. 1583 Franciszek de Gubin; 1686 Bartłomiej Pawłowski, zarazem prob. w Serocku; 1687 Mateusz Groniewski; 1712 Antoni Czapiewski; 1736 Michał Niezlinkowski, dawniej prob. w Jeżewie; 1747 Mściszewski Bronk ob. Borck Echo sepulchr. , II, 597; 1848 Stanisław Schulz; 1860 Andrzej Sterke; 1881 Antoni Milucki ob. Zeitsch. des Westpreuss. Gesch. Ver. , 1886, str. 307. Stan bydła był tu r. 1773 następny koni 43, wo łów 81, krów 44, jałowic 25, owiec 154, świ ni 22; wysiew żyta 249 korcy, jęczm. 86, owsa 51, grochu 36, tatarki 35, lnu 10; siana zebrano 21 fur. Kś. Fr. Świeklicze, wś i ferma, pow. kobryński, w 3 okr. pol. , gm. Antopol, o 32 i 33 wiorst od Kobrynia. Świekotki, osada niegdyś szlach. , siedziba Swiekotów, Świekotków i Świekockich, leża ła pod Głuszyną, ku płd. od Poznania, w miej scu dzisiejszych Świątniczek. W r. 1521 wy mieniona między osadami okolicznemi Pio trowo, Taczały, Kamionki, Daszewice, Głu szyna, Babki, Świątniki, graniczyła z Pio trowem. Nazwę Swiekotek podaje Pawiński Wielkop. , I, 13 w przypisku do Świątnik czyli świątniczek, w par. głuszyńskiej. Imię osobowe Świekot i zdrobniała nazwa Świekotki naprowadzają na domysł, że w tej oko licy istniała także osada Swiekoty. Jeżeli zaś w istocie Swiekotki przezwano Świątniczkami, to można nazwę Świekoty od nieść do Świątnik, leżących o 1 1 2 mili od świątniczek, w par. Rogalinek, zwłaszcza, że nie mamy pewności, czy Świątniki nosiły tę nazwę przed r. 1521. Bo Ś. odnosić należy występujących między r. 1387 i 1400 w ak tach grodz, wielkopol. Mikołaja, Dobiesława i Mirosława Świekockich ob. E. Calliera Akta grodzkie poznańskie z lat 1386 99, str. 42 44. E. Cal Świekszna, ob. Szweksznie, Świeligów al. Świeligowo, urzęd. Swüugoiv, wś, pow. odolanowski Ostrów, o 5 1 2 klm. na płd. od Raszkowa i nieco dalej na zach. płn. od Ostrowa; par. . Pogrzybów, poczta i st. dr. żel. w Ostrowie; ma 30 dm. , 224 mk. 184 kat. , 40 prot. i 197 ha 178 roli, 4 łąk. Ś. należał dawniej do dóbr Przygodzice; w r. 1597 rozgraniczono Ś. , Radłów i Jaskółki Akta ziemskie kaliskie. E, Cal. Świemirowo al. Siemirowo, niem. Selimie ran, w dok. Swemirove 1209, Simmvo, Swemirovo, wś nad zatoką pucką, pow. wejherowski, st. p. i gm. Sopot, par. kat. Oliwa. W 1885 r. 43 dm. , 719 mk. R. 1209 nadaje Mestwin wś tę norbertankom w Żukowie ob. P. U. B. V. Perlbach, Nr. 14, str. 13. R. 1245 nadaje bisk. kujawski Michał tymże pannom dziesięciny ze Ś. tamże, str. 79. Obszerne łąki na Nierzei należały do wsi tutejszej. Pomoważ Ś. leżało wśród majętności klasztoru oliwskiego, dlatego ustąpiły je panny r. 1316 cy

Świeklicze

Świemirowo