cy są szlachtą, drugi raz III, 46 powiada, iż S. jest własnością Stanisława Zborowskiego h. Kornicz, ma 3 zagrody karczmę i predium. W 1581 r. Pawiński, Małop. , 64 S. zapisana została jako należąca do par. w Brze zin. Część Niewiarowskiej miała 4 półłanki km. , 2 zagr. bez roli i 2 kom. bez bydła; część wojew. kaliskiego 3 łany km. Kawki leżą na płn. od wsi. S. graniczy na płn. z Suchorabą, na zach. z Zabłociem i Zborówkiem, na płd. z Witowicami a na wschód ze Zborczycami. Mac. Surowy Taszłyk, ob. Taszłyk, Suroż al. Suroże, wś, pow. oszmiański, w 3 okr. pol. , gm. Lipniszki, okr. wiejski Roubowicze, o 4 1 3 w. od gminy, 17 w. od Dziewieniszek a 50 w. od Oszmiany, ma 10 dm. , 71 mk. kat. ; w 1865 r. należała do dóbr Berdowszczyzna, Umiastowskich. Suroż dawna nazwa obecnego mka Sudaku, na południowym brzegu Krymu, zkąd też i dzisiejsze morze Azowskie nosiło niegdyś nazwę morza Surozkiego. Surpiły, jezioro i wś, ob. Szurpiły, Surrogatka, futor obok mta Szarogrodu, pow. mohylowski. Surski, drugi poroh Dnieprowy, niewspomniany u Konstantego Porfirogenity, w granicach pow. i gub. ekaterynosławskiej, o 7 w. od poprzedzającego go porohu StaroKodac kiego niewłaściwie Kojdackiego, na wprost wsi Wołoskoje, u ujścia rzki Mokrej Sury. U samego ujścia Sury leży wyspa Surska. Poroh składa się z 2 ław, ma spadek 3 1 2 st. na przestrzeni 300 st, ; jest łatwym do przebycia, Por. Dniepr II, 46. Surucz, rzka w gub. witebskiej, dopływ jez. Lubań. Surupata, potok górski, w pow. kossowskim, lewy dopływ Kosmacza. Surupin, wś, pow. grodzieński, w 4 okr. pol, gm. Żydomla, o 22 w. od Grodna. Surutany, dobra, pow. wiłkomierski, par. Uciany, własność dawniej Łappów, po exdywizyi rozdzielono pomiędzy kredytorów, fundum zostało w ręku córki, zamężnej Dubilewskiej. Surweyte, pow. elbląski, ob. Spittelho. Surwiele, folw. szlach. nad potokiem t. n. , pow. trocki, w 2 okr. pol. , 40 w. od Trok, 1 dm. , 15 mk. kat. Surwieliskie, jezioro, w pow. święciańskim, niedaleko folw. t. n. , ma do 5 w. długości, około 1 w. szerokości. Surwile, wś, pow. telszewski, w 4 okr. pol. o 14 w. od Telsz. Surwile, dobra, pow. rastemborski, st. p. Dryfort, 23 dm. , 136 mk. , 357 ha. Surwiliciany, dobra, pow. wiłkomierski, gm. Rogowo, o 35 w. od Wiłkomierza. Surwiliszki 1. w spisie urzęd. Surwieliszki, mczko pryw. nad rzką Baranką, pow. oszmiański, w 3 okr. pol. , gm. Traby, okr, wiejski Czeniewicze, o 28 w. od Oszmiany, 13 w. od Dziewieniszek a 65 w. od Wilna, ma 5 dm. , 30 mk. kat. i 9 żyd. Posiada ko ściół kat. p. w. św. Trójcy, pierwotnie w r. 1591 z drzewa wzniesiony przez kasztelano wę Różę Gajkowską, a uposażony w 1603 r. przez Bohdana Koryznę; obecny, fundacyi je zuitów, pochodzi z 1758 r. Parafia kat. , dek. Wiszniewskiego, 3435 wiernych. Kaplica w Klewicy. Obok mka leży fol. S. , mający 23 mk. kat. i 7 żyd. , gorzelnię i młyn wodny. Własnośc niegdyś Hilarego Połubińskiego, marszałka w. ks. litew. , który dobra te w r. 1678 darował jezuitom wileńskim. Po zajęciu dóbr jezuickich na fundusz komisy i eduka cyjnej w 1781 r. sprzedane Józefowi Kazi mierzowi Stypułkowskiemu, skarbnikowi i pi sarzowi grodzkiemu pow. lidzkiego, który dał ewikcyę na dobrach Kasperowszczyzna w pow. lidzkim. Intrata oznaczona była na 6400 złp. Obecnie mczko i dobra należą do Popławskich. 2. S. , folw. nad jez. Surwiliszki, pow. swięciański, w 3 okr. pol. , gm. i par. Komaje, okr. wiejski Korolewce, o 28 w. od Święcian, 1 dm. , 11 mk. kat. Należał do dóbr Maćkowicze. Własność niegdyś Rudominów, następnie Sulistrowskich, d. 17 maja 1741 r. prawem wieczystodarownem prze szedł od Michała Sulistrowskiego, stolnika oszmiańskiego, do Barbary z Sulistrowskich i Tomasza Czechowiczów, pozostawał w posia daniu rodziny Czechowiczów do 1867 r. , w którym sprzedany generałowi Mawros. 3. S. , mko rząd. na praw. brzegu Niewiaźy, pow. kowieński, w 3 okr. pol. , gm. i par. Surwiliszki, o 70 w. od Kowna, przy trakcie han dlowym poniewieskim, ma 15 dm. , 250 mk. , zarząd gminy, szkoła wiejska. Kościół paraf. p. w. Ukrzyżow. J. Chr. , w 1640 r. z drzewa wzniesiony przez bisk. Jerzego Tyszkiewicza. Na cmentarzu pod temże wezwaniem kaplica drewniana z 1800 r. Parafia kat. , dek. kroskiego, 4862 wiernych. Filia w Podbrzeziu, kaplica w S. , Mieganach, Kałnoberżach i Bewindonach. Gmina S. należy do 2 okr. pok. do spraw włośc, 4 okr. sądowego i 2 rewiru konskrypcyjnego, składa się z 2 okręgów sta rostw wiejskich, obejmuje 16 wsi, mających 1067 mk. włościan w 1878 r. . 4. S. , do bra nad jez. Oknista, pow. wiłkomierski, gm. i par. Dobejki, o 52 w. od Wiłkomierza; wła sność Grotkowskich. W 1859 r. 47 mk. , go rzelnia, 1102 dzies. 5. S. Skomoroki wś, pow. wiłkomierski, gm. Traszkuny, o 51 w. od Wiłkomierza. J. KrzSurwiły 1. wś, pow. swięciański, w 4 okr. pol. , gra. , okr. wiejski i dobra dawniej

Surowy Baszłyk

Surowy

Suroż

Surpiły

Surrog

Surski

Surucz

Surupata

Surupin

Surutany

Surweyte

Surwiele

Surwieliskie

Surwile

Surwiliciany

Surwiliszki

Surwiły