1 pług z żelaztwem, 2 jarzma na woły, 2 kadzie do piwa, 2 węborki, 1 szondy, 1 siekiera, 1 motyka, 1 półbeczek do piwa, 8 kor. żyta na zimę wysianego; plebania z 4 izbami dobra. Stodółka stara, stajnia, szopka dla bydła mizerna, chałupa organisty pomierna, z stajenką tamże, str. 65. Proboszczami byli Dymus od 1607 r. , Albert Warszawski 1659, Jan Brądwicz 1685, Marcin Żuromski 1710, Andrzej Michał Gurlicki 1721, Jan Gliński 1742, Maciej Wroński f 1756, Jan Musiarski 1766, Jan Malotka 1775, Wincenty Kubin, Franciszek Żórawski od 1871 r. , Franciszek Łabuński od 1887 r. W starym kościele znajdowało się kilka grobowców z napisami, zawierającemi ciekawe wiadomości o rodzinie Heidensteinów. Za wielkim ołtarzem nagrobek z napisem Fundator ecclesiae hujus Solenczynensis Generosus Dominus Reinholdus Heidenstein Secretarius Regiae Maj. Tenutarius Zajączkoviensis et Montaviensis. Obiit a. salutis 1620, aetatis yero suae 67mo, die 24 Decembris. Non multo post in Ecclesiam Monasterii Olivensis honorifice delatus ibique 4 Februarii non sine moerore suorum terrae traditus decumbit. Oretur pro eo. Po lewej stronie tegoż ołtarza, drugi Magnifica et Generosa Theresia de Konarzyn Heidensteinowa, uxor olim Magnificii et Gen. Reinoldi Heidensteinii, Seoretarii Regii, matura annis et virtutibus, vetustae Familiae suae adjciens vitae suae et viduitasis per 38 annos, laudabiliter actae decora, Żarnovcii Resurrectionis Christi festo resurgit coelo, moritur mundo, Anno D. 1658 die 21 Aprilis, aetatis suae 76. Olivam translata a. eodem die 11 Julii tu mulo infertur proprio. Vade in pace et dum vivis mortuorum memento. Wprzypisku dodaje Borck Echo sepulchr. , manuskr. w Peplinie, str. 606, że myli się Niesiecki t. II, fol. 353 i 374 nazywając ją Ertmudis, była bowiem córką Jana Konarskiego i Żelisławskiej; bawiła w Żarnówcu u swej córki Zofii, ksieni tamtejszego klasztoru. Trzeci napis brzmi Generos. D. Joannes Heidenstein in Solenczyno et Pamiętowo Haeres, et Gen. Dna Barbara de Zdzarowiti Heidensteinowa conjuges Communis sortis memores hoc conditorium sibi successoribusque suis vivi fabricari curarunt, Ne mortui posteris crederent cederent. Anno D. 1642 die 18 Febr. . Czwarty nagrobek był po za wielkim ołtarzem Collator ecclesiae hujus Solenczynensis Ilustrissimus Dom. Joannes Heidenstein, Castellanus Gedanensis, in Solenczyno et Pamiętowo Dominus et Haeres, Tenutarius Zaiączkoviensis et Montaviensis obiit A. D. 1673 die 13 Febr. aetatis vero 63. Hic 18 Julii non sine moerore suorum terrae traditus decumbit. Oretur pro eo, W przy pisku powiada Borck, że Niesiecki wiele mylnych o nim podaje wiadomości. ,, Nam in Corona Polona fol. 246 scribit, illum a. 1679 post Michaelem Działyński ad castellaniam culmen. promotum, factum Gedanensem castelianum, cum ille ante triennium jam obivitDe inde vocat eum Reinholdum, non Joannem, alibi vero nimirum tom. II, fol. 353 cum fecit binomium, nempe Joannem Reinholdum, quod tarnen minime subticuissent bina epitaphia jam recitata. Uxor illius primo voto fuit Barbara de Zdzaroviti sive Zdzarowska; 2do vero voto fuit Catharina Witosławska. Piąty nagrobek znajdował się po prawej stronie wielkiego ołtarza Scire desideras Magnifica et Generosa Domina Catharina Heidensteinowa ex antiqua Vitoslaviorum de Sielec progenita domo. Primum Joanni Smoszevio Castellano Santocensi, deinde Joanni Heidensteinio, Succamorario Marienburgensi, nupta, hic quiescit in pace, Pietate, prudontia, foecunditate insigni uxori, moestus maritus ultimum dicit et deponit vale. Obiit Gedani A. D, 1659 die 16 Maji; sepulta Solenczyni A. eodem 6. Nov. . W przypisku dodaje Borck, że Jan był mężem uczonym, ponieważ Historiam de hello Moschovitico sub Stephane rege a Reinholdo patre editam, ille auxit ex manuscriptis ejus et in lib. 12 distribuit ediditque Francof. 1672 in fol. ; edidit Gedani, 1637 in 4 Normam civis in Republica boni; Orationem in funere Sigism. III Lowanii in fol. , 1633. Post hunc vero 1742, Dantisci prodiit Opus de dignitatę et officio cancellarii Regni Pol. ob. str. 609. S. jest starożytną osadą. R. 1887 odkryto tu w płd. zach. stronie, na wyniosłej górze, 6 grobów skrzynkowych z wielu popielnicami. Pięć odesłano do Muzeum Tow. przyrodniczego w Gdańsku ob. Objaśnienia do mapy Ossowskiego, str. 52. W XIII w. należał S, do kaszt. chmieleńskiej. R. 1365 wystawia w. mistrz Winryk v. Kniprode Piotrowi z Rusocina przywilej na dobra tutejsze, nadając mu je na prawie chełm. , zakon pobierał ztąd od każdej włóki osiadłej po 1 korcu owsa ob. Zeitsch. d. Westpr, Gesch. Vor, , VI, 39. Za czasów polskich należał S. do pow. mirachowskiego, W XVII w. dzierżyli dobra te Heidensteinowie, do których należało i Pamiętowo w pow. tucholskim. Po Reinholdzie pisze się dziedzicem 8. Jan, kaszt. gdański f 1673; w ręku tej familii pozostał S. aż do r. 1751, w którym zmarła ostatnia z rodu Barbara imo voto Działyńska, 2do Marwiczowa, 3 tio Wolska ob. Borck, 1. c, str. 603. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrójną, płacił tu Heydenstein od 6 włók osiadł. , 2 kół młyńa. , ile nie podano ob. Rocz. T. P.

Suleczyn