1806 należała do bazylianów połockich, poczęm przeszła na własność arcybiskupów poockich, którzy tu mieli pałac drewniany, łęgród, stawy rybne, a w obszernych oficynach seminaryum dyecezyalne, w 1820 r. przeniesione do klasztoru bazylianów w Połocku. Bo 1821 r. przemieszkiwał w S. arcybiskup połocki Jan Damascen Jastrzębiec Krasowski. Od 1833 r. S. stanowiły uposażenie seminaryum połockiego. Sudzitówka 1. rzka w pow. kobryńskim, prawy dopływ Jasiołdy, ma źródła w okoli cach wsi Derewnia Derwiena na karcie Chrzanowskiego i u W. Pola, płynie w kierunku pln. wsch. , mija Sukacze, Leśniki, Markowicze i pod wsią Czerniewicze ma ujście. 2. S. , rzeczka w pow. rzeczyckim, drobny lewy dopływ Prypeci, zaczyna się w mocza rach za wsią Buda, w obrębie gm. Jurowicze, płynie w kierunku zachodniopołudniowym pod wś Tulhowicze i za nią ma ujście, przyjąwszy z lewej strony rzkę Staw. Długość biegu około 12 w. A. Jel. Sudzin, fol. , S. Duży, wś, i S. Mały al. Sudzinek, wś nad rz. Pilicą, pow. noworadomski, gm. i par. Maluszyn, 240 mr. r. orn. 86 mr. , 70 mr. łąk, 58 mr. past. . Fol. ma 2 dm. , 21 mk. , 199 mr. Wś S. Duży 13 dm. , 77 mk. , 15 os. , 141 mr. ; S. Mały Sudzinek 18 dm. , 127 mk. , 242 mr. W 1827 r. S. Duży miał 9 dm. , 60 mk. ; Sudzinek 12 dm. , 92 mk. Sudzinek wchodził w skład dóbr Maluszyn. Na począ tku XVI w. wsi te należały do par. Malu szyn. Łany kmiece i folw. w Sudzinie da wały dziesięcinę pleb. w Chełmie, a z Sudzinka brał kanonik gnieźnieński. Pleb. w Maluszynie dostawał tylko kolędę Łaski, L. B. , II, 202, 211. Według reg. pob. pow. sieradz kiego z 1552 r. w Sudzin Swidzyń, w par. Maluszyn, własność Życieńskiego, miała 8 osad. , 2 łany. S. Minor, własność Pukarzewskiego, ma 3 osad, , 1 łan Pawiński, Wielkp. , II, 276, 277. Br. Ok. Sudzinek, ob. Sudzin, Sudża, mto powiat. gub. kurskiej, nad rz. Sudżą i Olesznią, o 101 w. na płd. zach. od Kurska. Do mta przylegają słobody Gonczarnaja, Zaoleszynskaja, Podoi i Zamostie po drugiej stronie rz. Sudży. W 1870 r, było w mieście 3 cerkwie i również 3 w słobodach, 403 dm. 40 murow. w mieście i 731 w słobodach, 83 sklepy, szpital, szkoła duchowna i 2 świeckie, 4482 mk. w mieście i 5624 w słobodach. Dochód miejski w 1871 r. wynosił 7204 rs. W 1785 r. było tu 8 cerkwi, 733 dm. , 9 sklepów, 4 domy przytułku, 25 kuźni, 2 szynki, 3 młyny wodne; znajdowało się wówczas 333 rzemieślników, z zakładów zaś przemysłowych 1 potażarnia. I obecnie pod względem handlowym i przemysłowym miasto ma małe znaczenie; włościanie zajmują się przeważnie rolnictwem, mieszczanie zaś rzemiosłami. W 1869 r. było tu 393 rze mieślników 93 majstrów; kwitnęło zwła szcza kowalstwo. W 1871 r. było w mieście 9 fabryk, produkujących za 40940 rs. Targi odbywają się dwa razy tygodniowo w poniedziałki i piątki, jarmarki zaś cztery razy do roku. Nieznany jest rok założenia mta. Prawdopodobnie powstało ono w XVII w. Początkowo było miastem sotniezem pułku kozackiego sumskiego i było opasane wałem i rowem. W 1661 r. zniszczone prawie zupeł nie przez pożar. W 1708 r. przyłączone do gub. kijowskiej, od 1719 r. w prowincyi biełgorodzkiej tejże gub. , zostało w 1779 r. mtem powiat. namiestnictwa kurskiego. Sudżański powiat, leży w zachodniej części gubernii i po dług wymiaru Strjelbickiego zajmuje 80, 81 mil al. 3910, 4 w. kw. Powierzchnia powiatu pochyla się od płn. wschodu ku południoza chodowi. Najwyzsze wzniesienia 798 st. n. p. m. znajdują się w płn. wschod. zakątku powiatu, gdzie przechodzi dział wodny mię dzy dopływami Sejmu i Psła. Południowa część powiatu przedstawia równinę. Gleba przeważnie czarnoziemna, wyjątkowo tylko znajduje się gleba piaszczysta i kamienista. Pod względem hydrograficznym powierzchnia powiatu należy do systematurz. Sejmu i Psła. Pierwsza z nich przepływa po za granica mi powiatu i tylko przybiera biorące tu po czątek rz. Reut i Snagost. Druga przerzyna południową część powiatu i przybiera Rybicę, Koroczkę, Bielicę, Worożbę, Smierdzicę z Sudżą, Bobrowę, Ilek, Siennę i in. Błota i jeziora nieznaczne. Lasy zajmują mniej niż 25 ogólnej przestrzeni. W 1867 r. bez Su dży i Miropola było w powiecie 99606 mk. w tem 46 1 4 Małorusów, zamieszkuiących, oprócz miast, 163 osad 5 słobód, 4 słobódki, 57 siół, 8 siołek, 58 wsi i 31 chutorów. Mieszkańcy zajmują się przeważnie rolnictwem i hodowlą bydła, oraz sadownictwem, pszczelnictwem, uprawą lnu i tytuniu. Pod wzglę dem przemysłowym w 1871 r. było w powie cie 45 fabryk, zatrudniających 280 robotni ków i produkujących za 366450 rs. Najwa żniejsze z nich 3 młyny z produkcyą na 120000 rs. i 3 gorzelnie z produkcyą na 172759 rs. J. Krz. Suerchen 1. Gross, dobra i wś, pow. wołowski, par. ew. Dyhernfurth, kat. Wahren. W 1883 r. dobra miały 7 dm. , 123 mk. 21 kat. , 733 ha; wś 23 dm. , 120 mk. 4 kat. , 40 ha. 2. S. Klein, dobra i wś, tamże. W 1885 r. dobra miały 2 dm. , 45 mk. 20 kat. , 140 ha; wś 14 dm. , 94 mk. 13 kat. , 17 ha. Suerding 1. Gross, dobra i wś, pow. wrooławski, par. ew. Wiltschau, kat. Rothsuer Sudziłówka Sudzitówka Sudzin Sudzinek Sudża Suerchen