Snchyiwórt miejscowość w dawniejszym pow. wejherowskim, w spisach urzędowych niepodana. Należała w 1807 r. do dóbr klasztoru oliwskiego ob. Oliwa t. VII, 800. Suchygroń, szczyt pod Kozubową, przys. Tylmanowy, w dziale górskim ciągnącym się od Łącka w pow, sądeckim. Wzn. 945 mt. Z pod szczytu wypływa pot. Klepowski, lewy dopł. Dunajca. Ob. Dunajec t. II, 222. SuchyGrunt 1. wś i fol, pow. rypiński, gm. Okalewo, par. Skrwilno, odl. o 19 w. od Rypina, ma 6 dm. , 150 mk. , 695 mr. W 1827 r. 6 dm. , 63 mk. Folw. należy do dóbr Okalewo; wś ma 21 mr. obszaru. 2. S. G. , os. pow. augustowski, gro. Sztabin, par. Krasnybór, odl. od Augustowa 12 w. , 1 dm. , 15 mk. Suchy Grunt, wś, pow. dąbrowski, w pia szczystej równinie 171 mt. npm. , nad pot. Upustem, dopł. Brenia, odl. 8 klm. na płd. wschód od Szczucina. Graniczy na płn. z Dą browicą, na zach. z Zabrniem i Brzozówką, na płd. z Małcem a na wschód z Wadowską Wo lą; wbrew nazwie ma podmokłe grunta, obra cane na łąki i osuszone kanałem. Obszar więk. pos. folw. i karczma liczy 252 roli, 363 łąk, 2 ogr. , 42 past. i 241 mr. lasu; pos. mn. 260 roli, 147 łąk i 100 mr. past. Na obu obsza rach stoi 66 dm. i mieszka 386 osób 30 izr. . Par. rz. kat. w Szczucinie. Mae, Suchy Jar, w 1748 r. Suchy Chutor, wś nad rzką Torczycą, pow. taraszczański, w 2 okr. pol. , gm. Strzyżawka, o 44 w. od Taraszczy, rzeczką oddzielona od Strzyżawki, rozrzucona wśród gliniastych jarów, ma 807 mk. 1863 r. 552 mk. , 1717 dzies. ziemi. Posiada cerkiew Pokrowską, wzniesioną w 1774 r. i uposażoną 40 dzies. ziemi. W1863 r. wraz z Wasilichą należała do Józefiny z Walewskich Giżyckiej. Suchy Kahorlik al. Kahorłyk, al. Kahorlik Suchy. Suchy Kał, część lasu na Tarcach, w pow. pleszewskim. Suchy Kierz, os. les. , pow. włocławski, gm. Łęg, par. Włocławek. Nalcży do dóbr LisekBłaźejewo. Suchy Las, nazwa dawana obrębom leśnym, a następnie i utworzonym na nich osadom. Na obszarze zajętym przez warszawę nazwa ta z obrębu Iesnego przeszła na osadę, a ostatecznie na jeden z domów przy nlicy Długiej. Suchy Las 1. wś, pow. kolski, gm. Lubotyn, par. Mąkolno, odl. od Koła w. 26; ma 3 dm. , 23 mk. W 1827 r. 4 dm. , 32 mk. 2. S. L. , kol. , pow. kolski, gm. Czołowo, par. Dębno Królewskie, odl. od Koła 3 w. ; ma 14 dm. , 28 mk. 3. S. L. , przyl. dóbr Niwiska, w powiecie siedleckim. Suchy Las 1. Zuchilless r. 1218, Suchilas w r. 1388, wś, pow. poznański, o 8 klm. ku płn. od Poznania, przy trakcie obornickim. Graniczy z Złotnikami, Strzeszynem, Piątkowem i Morawskiem, w okolicy wzgórzystej par. Chojnica, poczta w Poznaniu, st. dr. żel, na Złotnikach o 5 1 2 klm. ; 29 dm. , 321 mk. 135 kat. , 183 Prot. , 3 żyd. i 719 ha C57 roli, 10 ląk, 25 lasu; czysty doch. z ha roli 6, 66, z ha łąk 13, 71, z ha lasu 1, 17 mrk. Bisk. poznański Radwan 1170 przekazał dziesię cinę z S. kawalerom św. Jana jerozolimskiego w Poznaniu; nadanie potwierdzili biskup Pa weł w r. 1218 i Władysław Laskonogi w 1225 Kod. Wielkp. , 104, 115. W r. 1388 wchodziła osada w skład opola chojnickiego Akta gr. wielkp. , I, 392. Kawalerowie posiadali S. jeszcze przy schyłku zeszłego wieku. Za brany następnie przez rząd, wcielony został do domeny Swarzędz. W r. 1580 było w S. 6 pólłanków os. , 1 pusty, 1 sołtysi i 1 karcz. , 1 zagr. i komor. ; dzierżawił wieś Aleksander Mokronoski. 2. S, al. Suchylasek, leśniczów ka do Kuklinowa, w pow. krotoszyńskim Koźmin. L. Cal Suchy Lasek, ob. Suchy Las 2. Suchylasek, wś, pow. lecki, st. p. Wydmi ny; 114 dm. , 553 mk. , 894 ha. Michał v. Eysak, ststa straduński, sprzedaje r. 1550 Mar cinowi i Janowi Masłom z Gryz na prawie chełmińskiem 5 włók sołeckich, włókę za 30 grzyw. , celem założenia wsi dannickiej na 50 włókach. W S. znajduje się r. 1600 ludność tylko polska. Ad. N. Suchy Lutol al. Lutolek, Suche Lutole, Lynthol, urzęd. Duerrlettel, wś i st. dr. żel. w pow. międzyrzeckim dawniej poznański, o 3 1 2 klm. ku wsch. od Brojec, na krzyżujących się traktach ŚwiebodzinTrzciel i ZbąszyńMię dzyrzecz, graniczy z Łagowcem, Chociszewem i Brojcami; par. kat. Chociszew Kutschkau, prot. Bukowiec Bauchwitz, poczta i st. dr. żel. w miejscu. Wraz z st. dr. żel. 3 dm. , 23 mk. , odl. o 2 1 5 klm. ku wsch. , tworzy okr. wiejski, mający 95 dm. , 707 mk. 28 kat. , 679 prot. i 1580 ha 1013 roli, 80 łąk, 362 lasu. S. Lutol istniał równocześnie r. 1231 z Mokrym. W r. 1400 prawowała się Agnieszka Komorowska z Peczkiem Smolką ob. Akta gr. wielkp. , II, n. 2612; r. 1449 ograniczono Trzciel, Chociszew, Mokry Lutol i Suchy; w r. 1564 było tu 20 łanów osiadł. , z których płacono 8 fl. biskupom pozn. Reg. pob. z r. 1580 Pawiński, Wielkp. , I, 19 wykazują tu panią Filipowską, płacącą od 20 łan. , 13 zagr. , 5 rzeraieśl. , 9 komor. i owczarza z 87 owcami. Nie wiadomo, kiedy wieś przeszła na własność królewską; wchodziła bowiem w skład ststwa międzyrzeckiego. R. 1788 było tu, prócz 20 łan. km. , sołtystwo i posiadłaść dziedziczna; kmiecie płacili od łanu 2 dukaty, 2 kapłony albo 2 grosze, 30 Suchydwór Suchy Suchy Grunt Suchy Jar Suchy Kahorlik Suchy Kał Suchy Kierz Suchy Las Suchy Lasek Suchy Lutol