i owsa; zagrodnicy i karczmarze po groszu. Dział Karlikowo leżał w r. 1542 pustkami, I W r. 1578 było 5 śladów os. i 4 zagr. ; dział Wawrzyńczewy obejmował 1 ślad os. i 2 zagr. ; w r. 161820 było 5 ślad. os. , jeden półłanek, 4 zagr. , wiatrak i karczmarz. Około r. 1793 należał 8. i Suchoręczek do Franciszka Polewskiego, później do Wolszlegierów. Suclioręczek al. Suchoręcz Mały, urzęd. Klein Suchorencz, dwór, pow. szubiński, o 7 klm. na wschódpłn. od Kcyni, na wzn. 101 mt. npm. Graniczy z Suchoręczem; par. Wszeradów Szarado wo, poczta w Zalesiu, st. dr. żel. w Kcyni Exin; 5 dm. , 75 mk. 49 kat. , 26 prot. i 404 ha 329 roli, 12 łąk, 47 lasu. S. miewał dawniej tych samych co Suchoręcz dziedziców. Nazwa niemiecka Wilhelms bruch nie utrzymała się. Około r. 1523 składał S. proboszczom wszeradowskim takie jak Sachoręcz daniny; w r. 1578 były w S. 2 ślady os. i 2 zagr. , a w 1618 20 r. 3 ślady puste i 1 zagroda. E. Cal. Suchoros 1. Stary, wś, pow. szozycieński, st. p. Lipowiec; 13 dra. , 74 mk. , 135 ha. 2. S. Nowy, wś, tamże; 23 dm. , 138 mk. , 370 ha. Suchorów 1. al. Suchoropy, część Zamęczka, w pow. żółkiewskim. 2. S. , ob. Sitchorzów, Suchorowiec, wś, pow. szczycieński, st. p. Lipowiec; 37 dm. , 187 mk. , 472 ha. Suchorowszczyzna al. Sucharewszczyzna, zaśc, pow. święciański, w 4 okr. pol. , gm. Niestaniszki, okr. wiejski i dobra Chomińskich Dubrowlany, o 2 w. od gminy a 49 w. od Święcian, ma 1 dm. , 9 mk. kat. Suchoruki, grupa domów w Kamionce Wołoskiej, pow. Rawa Ruska. Suchorzec, fol. , pow. suwalski, gm. Czostków, par. Bakałarzew, odl. od Suwałk 18 w. ; ma 2 dm. , 27 mk. , 867 mr. Wchodzi w skład dóbr Czostków. W 1827 r. 2 dm. , 11 mk. , par. Filipowo. Suchorzeczka, rzka, bierzo początek na płn. od jez. Studzienicznego, w pow. augugustowskim, pod Suchą rzeczką wchodzi w jezioro Serwy i wyszedłszy łączy się z lewego brzegu z kanałem augustowskim. Suchorzew 1. al. Sucharzewo, niem. Troekau dawniej Salem, dwór, pow. mogilnicki, ku płn. od Mogilna st. dr. żel. , par. Parlin, poczta Dąbrowa Kaisersfelde; 7 dm. , 164 mk. 135 kat. , 29 prot. i 254 ha 227 roli, 13 łąk; chów i tucz bydła holenderskiego. 2. S, , wś i dwór, pow. pleszewski Jarocin, o 6 klm. na zach. od Pleszewa, nad Nerem, dopł. Prosny. Graniczy z Orpiszewkiem, Kowalewem, Baranowem, Pickarzewem i Kotlinem; par. , poczta i st. dr. żel. w Kowalewie pod Pleszewom, o 3 klm. W XIV w. składał się S. z 2 części polskiej i niemieckiej osadzonej na prawie niemieckiem. Sułko z Zawidowic sprzedał Wincentemu z Kępy, podkomorzemu kaliskiemu, S. niemieckie i dział na polskiem; czynność tę potwierdził król w r. l368 Kod. Wielk. , 1588. S. zlał się z biegiem czasu w jednę całość. Akta grodzkie i ziem. kaliskie z XVI w. zawierają liczne sprawy, odnoszące się do S. i dziedziców. W r. 1679 było tu 2 1 2 łan. 08. , 2 komor. i 1 pasterz; S. należał wówczas do Kacpra Suchorzewskiego; około r. 1620 do Małgorzaty Sławoszewskiej. W nowszych czasach dziedziczyli tu Tomiccy. Wś ma 11 dm. , 112 mk. 107 katol, 5 prot. i 96 ha 78 roli, 12 łąk. Dwór 10 dm. , 225 mk. 200 katol. , 25 prot. i 671 ha 516 roli, 50 łąk, 69 lasu. 3. S. al. Suchorzowo, urzęd. Sucharzewo, wś, pow. szremski, o 6 klm. na wschód od Czempinia st. dr. żel. pod Chaławami; par. Iłowiec, poczta w Szołdrach; 4 dm. , 44 mk. kat. i 86 ha 75 roli, 5 łąk, 3 lasu. Należało około r. 1773 do Zakrzewskich. 4. S. Według reg. pob. z r. 1557 1565 Pawiński, Wielkop. , II, 35, 37 i M. Boruckiego Ziemia kuj. , 161, 162 istniały na Kujawach, w pow. kruszwickim, wojew. brzeskiem, 2 osady t. n. jedna w par. gębickiej, druga w kruszwickiej. Pierwsza należała do Zakrzewskich, a drugą dziedziczyła Rokosowska w r. 1676. E. Cal. Suchorzewko wś i folw. , pow. pleszew ski Jarocin, o 9 klm. na płnzach. od Koźmi na st. dr. żel. . Graniczy z Strzyżewkiem, Ruskiem i Potarzycą; par. Rusko, poczta Go lina S. należało w końcu zeszłego wieku do Zarębów, później do Objezierskich, dziedziców Ruska. Wś ma dziś 14 dm. , 84 mk. kat, i 92 ha 90 roli. Folw. ma 7 dm. , 167 mk. ; wcho dzi w skład okr. dwor. Rusko; właścicielem jest Zygmunt hr. Czarnecki. E. Cal. Suchorzewszczyzna, folw. , pow. nowogrodzki, właśc. Suchorebszczyzna ob. . Suchorzów al. Sucharów, z Przewozem, wś, pow. tarnobrzeski, na praw. brzegu Wisły, 4 klm. na wsch. od Baranowa, przy gościńcu z Mielca do Tarnobrzegu. Zajmuje nieco wzniesiony obszar śród rozległej niziny 186 mt. npm. nadwiślańskiej i składa się z 138 dm. , 604 mk. Os. Przewóz ma 28 dm. u ujścia pot. Baranowskiego do Wisły, na płn. zach. od Suchorzowa. Wisła płynie tu szerokiem korytem z płaskimi brzegami, tworzy liczne kępy. Mieszkańcy, w liczbie 126, trudnią się przewoźnictwem do przykomorka i rybołówstwem. Obie osady liczą 718 mk. rzym. kat. i 12 izrael. Par. rzym. kat. w Baranowie. Według Skorowidza Piłata z r. 1890 jest w tej wsi karczma a posiadłość większa Stanisława Dolańskiego wynosi 73 mr. roli, 25 mr. łąk i 54 mr. lasu. Obszaru mniejszej posiadłości nic podają Skorowidze. Za Długosza L. B. , II, 310 312 obydwie osady należały do par. w Chorzelowie. Dziedziczył je Jan Ba

Suchoręczek

Suclioręczek

Suchoros

Suchorów

Suchorowiec

Suchoruki

Suchorzec

Suchorzeczka

Suchorzew

Suchorzewko

Suchorzewszczyzna

Suchorzów