go stulecia należały do Piotra Trąmpczyńskiego. E. Cal. Stufczyńce, wś rządowa, pow. latyczowski, na pograniczu proskurowskiego, okr. pol. i sąd Międzyboz, gm. Bachmatowce, par. kat. Proskurów, ma 146 osad, 859 mk. , 2217 dz. . ziemi włośc. , 43 cerkiewnej; cerkiew p. w. św. Michała, wzniesiona w 1775 r. , ma 1300 parafian. Należała do klucza międzyboskie go dóbr ks. Czartoryskich. Dr. M. Stugier Stuher, folw. , pow. wołkowyski, w 2 okr. pol. , gm. Hornostajewicze, o 25 w. od Wołkowyska. Stugle może Stulgie, wś włośc. , pow. święciański, w 1 okr. pol. , ma 9 dm. , 79 mk. kat. Stugza, ob. Stołgza. Stuha, mylnie, zamiast Struha, nazwa po toku Gliniec. Br. G. Stuhlseiffen, wś nad rzką Dorfwaser, powiat bystrzycki, par. ew. Bystrzyca, kat. Rosenthal. W r. 1885 było 149 dm. , 633 mk. 2 ew. , 403 ha; kat. szkoła, 3 młyny wodne, 2 olejarnie. Stuhlweissenburg, ob. Białogórd. Stuhm niem. , ob. Sztum. Stuhmsdorf ob. Sztumska Wieś. Stuhna, rzeka w pow. wasylkowskim i kijowskim, prawy dopływ Dniepru, powstaje z połączenia kilku strug jarowych, wypływających z obszaru wsi Snitynki pow. wasylkowski. W górnym swym biegu zachowuje naprzód kierunek płd. wsch. , potem się zwraca ku wschodowi i stale już płysie w tym kierunku, przy ujściu do Dniepru, około wsi Złodijówki, przed Trypolem, ginie w zamuleniach, tworząc obszerne i nieprzebyte trzęsawiska. Długa około 60 w. , zwykła głębokość nie przechodzi 6 7 stóp. Od lewego brzegu przybiera Biełkę, Kruhlankę, Bugajewkę, Tichańkę a z prawej Chawradki, Mytnicę, Czertychę i Rakówkę. U wierzchowin przybiera nazwę Biełki. W Kopaczowie i okolicy płynie w szerokiej kotlinie, obydwa brzegi której są poryte przez wielkie wąwozy; lewy gdzieniegdzie jest stromo ścięty. S. jak dziś tak i przed wiekami musiała być zwykle rzeką drobnych rozmiarów, ale wskutek powodzi wiosennych stawała się nawet żeglowną. To też śpiewak pieśni o pułku Igora mówi, ,Ne tako li. .. reka Stuhna chudu struju imieja, Pozrszi czużi ruczji, I struhu rostre na kustu Nie tak jak Stuhna, co w mdłej pełznie cieczy, A skoro prądy pochłonęła cudze, O pień podwodny roztrzaskuje statki. Rzeka ta upamiętnioną jest w kronikach ruskich. Włodzimierz W. , ks. kijowski, w 991 r. stawia nad brzegami jej grody, które zapewne miały przeznaczenie strzedz od napadów Pieczyngów Letop. Ipat. , str. 83. W 1095 r. Światopełk, w. ks. kijowski, krwawą bitwę stacza z Połowcami nad brzegami S. , która Me bo tohda nawodniła się welmi; pobity atoli, ledwie sam ratuje się ucieczką; brata zaś jego Rościsława w przeprawie przez rzekę porywa nurt powodzi i topi tamże, str. 153. Nareszcie w 1150 i 1151 r. zachodzą tu znowu bitwy krwawe pomiędzy Izasławem, w. ks. kijowskim, a Jerzym Suzdalskim i Włodymirkiem, ks. halickim tamże, str. 279 301. W moc traktatu Andruszowskiego 1667 S. tworzyła granicę pomiędzy dwoma sąsiedniemi państwami. W traktacie tym rze ka ta mylnie została nazwaną Stulmą. W r. 1782 r. gdy ta granica została uregulowaną przez Komisyą umyślnie na to wyznaczoną, tak ze strony ruskiej jak i polskiej, wzdłuż rzeki powbijano słupy z herbami państw i numerami. Poustawiano również graniczne forpoczty Andrijewskij Istor. materiały, Kiew 1883, zesz. II, str. 1 62. Na grzbie cie gór blizko wsi Bezradycz nad rz. Stuhną jest wiele drobnych mogił, w których, jak powiadają, znajduje się dużo trupów nieprzy jacielskich, poległych w bitwie, więcej je dnak potopiło się wrogów w rzeczce, która jęczała stohnuła jakoby od ich wrzasków i jęczenia. Oprócz tego nad S. znajduje się wiele horodyszcz, mianowicie w Małej i Wiel kiej Sołtanowce, w Wasylkowie, Kopaczowie, Chotowie, Starych Bezradyczach i Chambikowie. W Chotowie jest uroczysko Siera ków był tu dawny historyczny Zwinigród; w Starych Bezradyczach zaś czyli w staro żytnym zaginionym Torczesku, siedzibie ple mienia Torków jest horodek, jar zamkowy i góra Tatarka; w Chambikowie góra Horodyca. Wody S. są zatamowane licznemi gro blami dla użytku młynów. Rzeka ta obfituje w ryby, zwłaszcza w miętusy. Rzączyński powiada, że nad Stuhną znajdowały się gony bobrowe. Edw. Rulikowski. Stuhowszczyzna, w dok. Słuhowszczyzna, Stahowszczyzna, wś, pow. owrucki, niegdyś we włości wielednickiej, na płn. wschód od mka Wielednik. Stuhrhof, dobra w Kurlandyi ob. t. II, str. 324. Stukajcie, wś, pow. telszewski, w 4 okr. pol. , o 28 w. od Telsz. Stukały, wś i dobra, pow. lidzki, w 3 okr. pol. , gm. Orla, okr. wiejski Stukały, o 66 w. od Lidy, 27 dm. , 271 mk. w 1865 r. 112 dusz rewiz. ; własność hr. Uruskich. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsi S. , Gołuby, Jarczaki, Moskale, Szościły Szestiły i Wola, oraz zaśc. Szymki, w ogóle 466 dusz rewiz. włośc. uwłaszczonych. Stukańce, wś, pow. wiłkomierski, gm. Traszkuny, o 40 w. od Wiłkomierza. Stukany 1. zaśc. nad jez. Bohiń, pow.

Stufczyńce

Stufczyńce

Stugier

Stugle

Stugza

Stuha

Stuhlseiffen

Stuhlweissenburg

Stuhm

Stuhmsdorf

Stuhna

Stuhowszczyzna

Stuhrhof

Stukajcie

Stukały

Stukańce

Stukany