gminy a 64 w. od Dzisny, ma 8 dm. , 47 mk. kat. w 1865 r. 16 dusz rcwiz, ; należała do dóbr Swiła, Januszkiewiczów. 2. S. , zaśc, tamże, w 1 okr. pol. , przy b. drodze poczt, z Wilejki do Dzisny, ma 4 dm. , 22 mk. Stryildy, wś, pow. nowoaleksandrowski, w 3 okr. pol. , o 72 w. od Nowoaleksandrowska. Strynik al. Slrywniki, potok, wypływa w obr. gm. Hoszowczyka, w pow. lisieckim, na pln. wsch. stoku działu Żukowa 762 mt. . Płynie na pln. wsch. przez Hoszowczyk, nastepnie przez zachodni obszar Hoszowa, a połączywszy się na granicy Hoszowa z Jałowem od praw. brzegu z Pastownikiem, tworzy pot. Jasienkę. Długi 41 2 klm. Br. G. Stryniszki 1. wś, pow. święciański, w 1 okr. pol. , ma 11 mk. kat. i 22 starowierców. 2. S. , wś, pow. nowoalüksandrowski, w 3 okr. pol. , o 59 w. od Nowoaleksandrowska. Strynsul al. Strinsul szczyt lesisty w Kar patach bukowińskich, na płd. wsc. ód od wsi Walcputny, w pow. kimpoluńskim, na wsch. brzegu rz. Putny, u źródeł Tyuiszu, dopł. Putny, wzn. 1377 mt. npm. Br. G. Stryntura al. Strintura, wzgórze lesiste na płd. od wsi Kostyńca, w pow, storożynieckim, na wsch. brzegu pot. Brusieńki dopł. Bruśni cy, 453 mt. npm. ; na płn. od riego szczyt Roptura 466 mt. , a na pld. zach. Obczyna 480 mt. Br. G. Stryntura al. Strintura, przys. gm. Kostyniec al. Kostestie, w pow. storożynieckim, na płn. pochyłości góry t. n. Lr. G. Strypa rzeka, powstaje ze zlewu 4 strug S. Małej, S. Głównej, S. Wołczkowieckiej i S. Wschodniej, w obr. gm. Zborowa, w pow. złoczowskim, a S. Blaht, al. Zachodnia wypływa wo wsi Rykowic, pow. złoczowskim, w lesie Szczurewie i płynie na płn. wsch. do Sławny, ztąd w kierunku płd. podąża przez Pleśniany, Urłów do Zarudzia; tu zwraca się na płn. wsch. i płynie przez Korszyłow na Prosowce, gdzie u wzgórza Mogiły 393 mt. wygiąwszy się na pld. wsch. łączy się na płd. od Zborowa z drugiem ramieniem S. Główną, b S, Główna ma początek wc wsi Iwaczowie, w pow. złoczowskim, płynie łączkami podmokłemi na płd. przez Meteniów, Grabowce, Młynowce i Zborów. Długa 16 klm. c S. Wołczkowiecka, powstaje na płn. obszarze gm. Wołczkowce, w pow. złoczowskim i płynie na płd. przez Wołczkowce i Kabarowce a opłynąwszy od zach. Złotą Górę 413 mt. , wpada w Młynowcach do S. Głównej. Długa 11 klm. d S. Wschodnia powstaje we wsi Moniłówce, zkąd płynie na płd. wsch. przez Beremowce do Hudynowiec. a zwróciwszy się tu na płd. zach. podąża popod Kudobińce do Tustogłów a ztąd do Zborowa do S. Głównej. Długa 13 klm. Do S. Wschod, wpada pot. Zgnita. Ramię S. Głównej zowią także Hrebelką, U zlewu S. Głównej i Wschod, rozpostarł się staw Zborowski. Od Zborowa płynie wazką między wzgórzysta doliną z pln. ku płd. wsch. na obszerne stawy, stawiska i częste podmokłe rudy popod wsi Cecowę, Krasne, Głinnę, Płauczę Małą, Złoczówkę, Kaplińce, Medowę, Budylów, Płotyczte i Denysów. Odtąd podąża takąż samą doliną wprost na płd. popod Kupczyńce, Dworzyska, Iszczków, Bohatkowce, Siemikowce, Bieniawę, Rakowiec, Sosnów, Chatki, Sokołów, Sokolniki, Złotniki, Burkanów, Hajworonkę, Wiśniowczyk, Sapowę, Kujdano w, Bobulińce. Osowce, Petlikowce Stare, Przewłokę, Żurawińec, Rukomysz, Dźwinogród, Podzamiczek, Nagorzankę, miasto Buczacz, Zyżnomierz, Rusiłów i Jazłowicc, Duliby, Skomorochy, Żnibrody i Sokulec. Wreszcie na granicy Hubina i Beremiau wpada z lew. brzegu do Dniestru. Okolica źródłowisk leży na płd. wsch. stoku gór Woroniak, przechodzących nieznacznie tutaj w pasmo gór podolskich zwanych Miodoborami; aż do Sokołowa płynie przeważnie doliną podmokłą. Rozległe stawy rozlewały się dawniej pod Zborowom, następnie od Cecowej do Glinny, od Płauczy Małej do Kapliniec olbrzymi staw Płotycki, staw sięgający od Kupczynicc do Siemikowiee. W ogóle odlewała S. wraz ze swemi dopływami 41 stawów. Dziś pozostały z tych stawów tylko ślady lub stawiska. Jedynie na uwagę zasługują, obok pomniejszych, stawy jak pod Zboroweni, Glinną, Kaplińcami, staw Płotycki i pod Bohatkowcami. Od Sokołowa dno S. staje się coraz twardszem a miejscami i piaszczystem. Od Wiśniowczyka płynie głębokim jarem pomiędzy znacznemi wzgórzami aż do swego ujścia. Dolinę S. charakteryzuje bardzo bujna roślinność. Bukowe i grabowe gaje stykają się tu z czarnemi dąbrowami a lipinki czepiają się często po ścianach jarów. Wody S. mają znaczny spadek i należą do żywych wód podolskich, tryskających ze skalistych pokładów. Ztąd też zaliczamy S. do nawpół górskich rzek. Spadek wód wskazują liczby 380 mt. źródło S. Małej, 387 mt. źródło S. Głównej, 396 mt. źródło S. Wsch. , 340 mt. Zborów, 335 mt. staw Gliński, 329 mt. staw Płotycki, 320 mt. Bohatkowce, 317 mt. Wiśniowczyk, 300 mt. Kujdanów, 256 mt. Żyznomirz, 182 mt. Żnibrody, 170 mt. ujście. O geologicznych stosunkach doliny i dorzecza S. czytaj a Das Gebiet des Strypaflusses, w. , Jahrbueh d. geol. Reichsanstalt, Wien, 1880; b Kosmos rocznik 1880 i 1881. S. przyjmuje nieliczne dopływy. Ważniejsze są z lew. brzegu Gniła, Hrcbelka, Wosuszka

Stryndy

Str