leńskorówieńskiej, pomiędzy st. Wołcza o 23 w. a Sarny o 15 w. , odl. o 68 w. od Równego a 411 w. od Wilna. Kościół kat. p. w. św. Michała Archanioła, fundowany został w 1614 r. przez Janusza ks. Ostrogskiego, kaszt. krakowskiego, jak świadczy erekcya. Obecny z muru wzniesiony został w 1803 r. przez Stan. hr. Worcla. Podług wizyt. A. E. Wołłowicza, biskupa łuckiego, 1761 r. , kabał stepański w 1719 r. zapisał sumę 2500 złp. na kościół stepański, od której prowent corocznie płacić był obowiązany, a w 1724 r. od drugiej sumy 1000 rs. ; w 1726 r. wedle uniwersału Pawła Sanguszki, marszałka w. ks. litew. , do komisarzów i ekonomów stepańskich, miasto dawać miało na rzecz kościoła po kamieniu wosku; w 1753 r. Janusz Sanguszko, ostatni ordynat, znaczne poczynił zapisy na rzecz kościoła. Nadto znaczne były zapisy prywatno. Parafia katol. , dekanatu rówieńskiego, ma 1885 wiernych; kaplice w Zbużu, Stydyniu i Werben. Jest to stara osada, wymieniona w latopisach pod 1292 r. S. stanowił wówczas oddzielną dzielnicę, będącą w posiadaniu kn. Iwana Hlebowicza, po nim zaś objął ją syn jego Włodzimierz. W XV w. S. był w posiadaniu ks. Dąbrowieckich. W 1499 r. , przywilejem wydanym w Wilnie 2 maja, 2 indykta, w ks. lit. Aleksander na prośbę kn. Siemiona Juriewicza, ssty łuckiego, marszałka ziemi wołyńskiej, ustanawia jarmark na św. Spasa. Na prośbę ks. Anastazyi Semenowej Juric wieżowej, potwierdził Zygmunt 1510 r. jarmarki na Pokrowę i św. Afanas a na sejmie w Brześciu 18 czerwca, 14 indykta 1511 r. nadał zamok Stepań z miestom, i z ich bojary i z słuhami putnymi i z meszczany, i z danniki, ludźmi tiahłymy, z seły bojarskimi i t. d. ks. Konstantemu Iwanowiczowi Ostrogskiemu, hetmanowi w. litew. , sście łuckiemu, bracławskiemu, winnickiemu, marszałkowi ziemi wołyńskiej ob. Metr. Lit. , 191, str. 185 i 194, str. 740; porów. Baliński, t. II, str. 14123. W 1538 r. kn. Ilija Ostrogski zapisuje S. wraz z innemi dobrami żonie swej Beacie Kościeleckiej. Podług regestru pobor. z 1577 r. mto S. wniosło pobór od 28 uprawianych łanów w 1583 i 1589 r. od 36 łanów. Poszczególe wniosło z domów rynk. 30 po gr. 4, dom. ulicznych na pół dworzyszczach 56 po 10 gr. , ogrodników, którzy po trosze roli mają, 23 po gr. 4, dom. ubogich, którzy ogr. mają przy sobie, roli ani rzemiosł nie robią, 50 po gr. 2, dom. , które się rzem. żywią, 25, dali z rzemiosł po gr. 4, a z domu 1, przekupniów z przekupkami dom. 10, dali z przekup. po gr. 7, a z chał. 1, teże przekupn. i przekupki 10 ich z ogr. 1, domki ulicz. 41, roli ani rzemiosł nie robią, tylko ogr. przy sobie mają, l z dymu po gr. 2, a z ogr. 1, podsusiedków ubog. 20, co ani roli ani ogr. nie mają, a by dło mają, od bydła po gr. 4. Do zamku stepańskiego należało w t. r. 27 siół, nadto 12 siół ziemian stepańskich. Czopowe wynosiło 60 fl. W 1583 r. ks. wojewoda kijowski Kon stanty Ostrogski wniósł, ,Z dom. rynko wych 30 po gr. 6, dom. uliczn. 114 po gr. 4, z nędznych chałup 95 po gr. 2, z ogr. 95 po gr. 4, z ról mieskich 72 po gr. 15, z komom. 19 po gr. 6, z rzemieśln. 25 po gr. 15, z towarz. 3 po gr, 12, z prasołów 17 po gr. 30, kół 5 walnych, 3 rudne, 4 popów po fl. 2. Do włości należało 31 wsi. W 1589 r. z S. wybrano poboru szosu fl. 23 gr. ; 16, z ról miejskich fl. 36, z rzemieślników, targowców, z ogrodów, popów, komorników, z kół wal nych, z kół rudnych, z towarzyszów rudni ckich fl. 62 gr. 26, czopowo per arend. fl. 100. Summa flor. 221 gr. 12 Jabłonowski, Wo łyń i Podole, 39, 63, 83, 150. Rozległa włość stepańska, na dolnym Horyniu, słabo stosunkowo była zaludniona, na obszarze bo wiem 46, 9 mil kw. obejmowała miasto z zam kiem i 31 wsi, czyli na 1 milę zaledwo 0, 6 wsi i 3, 2 łanów, co się tem objaśnia, że osa dy trzymają się pilawie jedynie brzegów Horynia, oraz tem, że nietylko cała północnowschodnia polowa włości po prawej stronie rzeki, lecz i cały wazki rubież zachodni od włości Czartoryskiej aż do księztwa dubrowickiego i Słuczy stanowi całkowicie prawie pustynię leśną. W 1648 r. Stefan Czarniecki odniósł pod S. zwycięztwo nad kozakami. Na mocy tranzakcyi kolbuszowskiej ostatni or dynat ostrogski Janusz ks. Sanguszko, mar szałek nadw. litew. , darował klucz stepański ks. Józefowi Lubomirskiemu, podstolemu li tew. , pod obowiązkiem dostarczania 63 kon nych żołnierzy na potrzebę wojenną. W 1775 r. S. , własność Józefa Potockiego, krajczego koronnego, miał 521 dusz. Następnie ma jętność ta litała się własnością hr. Worcellów, z których szambelan Stanisław Grzegorz, kasztelanie halicki, otrzymał w 1780 r. przy wilej od Stanisława Augusta na zaprowadze nie jarmarków dwuniedzielnych nazajutrz po św. Pokrowie i na Fedorowice, podług ka lendarza zaś łacińskiego czterotygodniowy nazajutrz po św. Annie. W okolicznych ła nach znajdowało się niegdyś mnóstwo łosiów. Opis pomieścił J. I. Kraszewski w Wspom nieniach Polesia, Wołynia i Litwy str. 33 i następ. . J. Krz. Stepańce 1. wś u Pochilewicza mko, po obu brzegach rz. Rasawy, pow. kaniowski, w i okr. pol. , gm. Stepańce, o 15 w. od Kaniowa st. poczt, i telogr. , przy trakcie poczt. kijowskim, ma 2911 mk. podług spisu urzędowego z 1885 r. . W 1741 r. było tu 50 sa Stepańce Stepańce