wś na praw. brzegu Piły, na wschód od Czaplinka; należała do ststwa drahimskiego, pow. szczecinkowski ob. Pow. wałecki p. Calliera, str. 50; zdaje się, że to są szczątki starej warowni Pielburg ob. Zeitsch. des Westpr. Gesch. Ver. , XVI, str. 117. Zannoni ozna cza tę wś mylnie na płd. wybrzeżu Izbiczna. Wś leży nad kanałem, łączącym jez. Izbiczno z Długiem niem. DolgenSee. Na zachod. stronie tego kanału, niedaleko wsi, leżały dawniej między jeziorami trzy okopy okrą głe, od których osada wzięła nazwę. Po wy kopaniu kanału zostały te wały zniesione, a ziemię popiołem, węglami i gruzami napeł nioną wysypano na łąki. Przy tej okazyi znaleziono miecz, puginał i ostrze dzidy, wszystko z żelaza ob. Beschr. d. Vaterl. Alterthueraer im Neustettiner Kr. v. Kasiski, str. 21. Kś. Fr. Stary Wiatrak, wzgórze na płn. od mka Chocimirza, w pow. horodeńskim, po zachod. stronie gośc. tlumackiego, w paśmie wzgórzy zwanych ogólnie Bałaurami al. Bałahorami lub Bałachanami, przeciągającem się na Po kuciu pomiędzy korytami Dniestru i Prutu, jako poprzeczne pasma Karpat wschodnich, w dziale skolsko delatyńskim, a opadającem do porzecza pomienionych rzek, na zach. od Wilczej góry 322 mt. . Tu i w okolicy licz no kurhany i mogiły, już to zaorane, już też rozkopane. W obrębie gm. Chocimierza była mogiła na Średnich Honach, następnie na Ciupkach z otaczającemi mniejszemi kurhana mi, po części już zaoranemi, wreszcie mogiła za Wiatrakiem zwana. Mogiły na Ciupkach i za Wiatrakiem rozkopano r. 1874 czer wiec. Są one wszystkie grobowe. Kurhanów za Wiatrakiem rozkopano trzy i jeden wię kszy nasyp grób królewski; we wszystkich trzech znaleziono dobrze zachowane kościo trupy w rumowisku gipsowem i kredowem, nogami ku wsch. zwrócone, z czaszką, twa rzą na prawy bok skręconą, prawą ręką na piersiach i lewą prosto przy boku położoną, z ozdobami bronzowomi około uszu i podobnemi splotami bronzowomi na palcach. W je dnym z tych grobów znalazły się też guziki na piersiach złotem emaliowane małe i pa ciorki. Kościotrup w większej mogile leżał w skrzynce wyłożonej drzewem grubem dębowem, w kwadrat rzniętem i dokładnie w ro gach spojonem. Przedmioty tu znalezione znajdują się w zbiorach Akademii umiejętno ści w Krakowie. Wznies. Starego Wiatraku 304 mtt npm. szt. gen. . Br. G. Stary Wierch 1. szczyt bezleśny w półn. rozgałęzieniach Magóry spiskiej, w obrębie gm. Łapszanki, w pow. magórzańskim, w hr. spiskiem Wegry, na płd. od wsi, tuż nad granicą jurgowską, na płd. wschód od Piłatowego wierchu 1007 mt. , na zach. od Kobylca 1036 mt. , na płn. od Krzyżowego wier chu 933 mt. , na płn. wschód od Zadniego wierchu 928 mt. . Wznosi się 987 mt. szt. gen. . 2. S. Wierch, szczyt w paśmie Rozłucza i Wołczego, w pow. turczańskim, na prawym brzegu Dniestru górnego, wzn. 875 mt. npm. Br. G. Stary Wislok, dawne koryto Wisłoka, ob. Wisłok. Stary Zamek, łotew. Wacmujża wś i do bra, pow. lucyński, w 4 okr. pok. do spraw włośc. , gm. Domopol, par. Birże odl. 3 4 w. , w 1863 r. 203 dusz rewiz. Leżą na skraju Łotwy katolickiej, pomiędzy rz. Kiejbą, dopł. Wiskuły al Iki i ujściem tejże do Ewikszty, której początek odgranicza katolicką Łotwę pow. lucyńskiego, od protestanckiej Łotwy pow. wendeńskiego. Dobra te są własnością Jadwigi hr. Manteuffel. S. Z. i jego okolica należą do najżyźniejszych części pow. lucyń skiego. W obrębie dóbr leży t. zw. Złota góra, tworząca niewysoką lecz długo cią gnącą się wyniosłość, złożoną z czerwonej gliny, na której pszenica wydaje do 20 ziarn. Inna wyniosłość, rozłożystemi drzewy ocie nioną, nosi miano Góry orzechowej. Tu miał się niegdyś wznosić zamek, po którym nie pozostało jednak śladów, tylko podania. U stóp wzgórza przepływa strumień Paukla, wpadający do Wiskuły. Dobra Stary Zamek składają się z folwarków i zaścianków Kiejbiniki, Toki, Skubynowo i Giejlisze. Obszar ogólny wynosi 4351 1 1 dzies. , w tej liczbie 2525 dz. lasu, 164 3 4 dz. grutów orn. , sadów i ogrodów, 277 3 4 dz. sianożęci, 53 3 4 dz. pastwisk, 35 1 2 dz. pod rzekami i strugami, 16 dz. dróg, 1034 dz. nieużytków. G. M. Stary Zwierzyniec, zaśc. poradziwiłłowski nad rzką Miranką, pow. nowogródzki, w 4 okr. pol. i gm. Mir o 3 w. na płn. , par. kat. dawniej Mir, teraz Połoneczka, ma 4 osady. Staryca, zatoka w kotlinie Prypeci, zwana jeziorem, pow. mozyrsld, o 4 w. na płd. zach. od Lemieszewicz; bardzo rybna. A. Jel. Staryca 1. folw. poradziwiłłowski, pow. miński, w okolicy Więckowszczyzny, w 3 okr. pol. kojdanowskim. 2. S. , dobra, powsiebieski, w 4 okr. pok. do spraw włośc. , gm. Klejewo, w 1863 r. 260 dusz rewiz, A. Jel. Staryca 1. mto powiat, gub. twerskiej, po obu brzegach Wołgi, przy ujściu do niej rzki Starycy, pod 56 31 płn. szerok. i 52 36 wschod. dług. , odległe o 72 w. na płdwschód od Tweru. Ma 672 dm. 99 murowanych, 5075 mk. 33 katol. , 9 protest. , 71 żydów, 7 mahomet. , 10 cerkwi murow. , monaster męzki Uspieński, 140 sklepów 95 murow. , 40 kuźni, szpital miejski, szkołę powiatową, parafialną i duchowną, st. poczt. , dr. żel. i Stary Wiatrak Stary Wiatrak Stary Wierch Stary Wislok Stary Zamek Stary Zwierzyniec Staryca