208 mk. , 156 kat. , 49 ew. , 3 żyd. Hodowla owiec i mlekarnia. Kś. Fr. Starogóreckie Holendry, urzęd. AltKo cialkowagurkaHauland, w pow. średzkim, par. Iwno, o 5 klm. na płn. wschód od Kostrzyna i 2 klm. ku zach. od Kociałkowej Górki ob. . Starogostońska Kolonia al. Napoleonowo, kol. , pow. słupecki, gm. Ostrowite, por. Giwartów, odl. od Słupcy 15 w. , ma 4 dm. , 21 mk. Ob. Gostoń. Starograd, folw. , pow. rohaczewski, własność Chmyzowskich, posiada stajnię rozpłodową perszerony i rysaki. Starogród, wś i fol. nad rz. Świder, pow. nowomiński, gm. Łukowice, par. Latowicz, odl. 14 w. od Mińska, ma 427 mk. W 1827 r. 35 dm. , 236 mk. W 1874 r. fol. S. rozl. mr. 767 gr. or. i ogr. mr. 205, łąk mr. 141, past. mr. 47, lasu mr. 357, nieuż. mr. 27; bud. mur. 1, drewn. 18; płodozm. 11pol. , las nieurządzony, pokłady torfu. Wś S. os. 60, mr. 633. Jestto stara osada, wchodząca niegdyś w skład starostwa osieckiego. Br. Ch. Starogród, rus. Starohorod, wś, pow. sokalski, 15 klm. na płn. płn. zach. od sądu powiat, i st. kol. w Sokalu, 8 klm. na wschód od urz. poczt, w Uhrynowie. Na płd. wschód leżą Pieczygóry, na płd. Wojsławice, na zach. Tuturkowice, na płn. i wschód przypiera wieś do pow. włodzimierskiego gub. wołyńskiej. Wzdłuż granicy wsch. płynie Bug od płd. na płn. zach. Własn. więk. ma roli or. 284, łąk i ogr. 140, past. 7, lasu 167 mr. ; wł. mn. roli or. 628, łąk i ogr. 189, past. 60, lasu 1 mr. W r. 1880 było 67 dm. , 409 mk. w gminie, 9 dm. , 56 mk. na obsz. dwor. 396 gr. kat. , 40 rz. kat. , 29 izrael; 416 Rusinów, 48 Pola ków, 1 Niemiec. Par. rz. kat. w Uhrynowie, gr. kat. w Tuturkowicach. We wsi jest cer kiew i szkoła filialna. Właścicielka Leonia z Pohoreckich zamężna za Mikołajem Kalikstem Pachniewskim. Lu. Dz. Starogród Wielkopolski, urzęd. Starygrod, łac. Antiquum Castrum, majętność z kościołem paraf. , pow. krotoszyński Koźmin, dek. koźmiński, o 7 1 2 klm. na płn. zach. od Krotoszyna, na lew. brzegu Orli, przy ujściu strugi ustkowskiej. Graniczy z Benicami, Wielowsią i Kuklinowem; par. w miejscu, poczta w Kuklinowie, st. drogi żel. w Krotoszynie; z Wrzoskami tworzy okrąg dworski, mający 10 dm. , 184 mk. 171 kai, 13 prot. i 431 ha 376 roli, 21 łąk; chów bydła Simmenthal, owiec Negretti, nierogacizny Yorkshire i ko ni trakeńskich; właściciel Franciszek Chełkowski. Kościół p. w. N. M. Panny Śnieżnej istniał tu już przed r. 1570; w miejsce stare go wystawił dziedzic Wojciech Żdżarowski nowy, poświęcony w r. 1668; w r. 1777 kazał go podmurować i upiększyć Paweł Sokolnicki; wieżę strąconą piorunem w r. 1850 wzniósł Aleksander hr. Mielżyński. W kościele tym przechowują sio groby Żdżarowskich i obraz św. Bartłomieja, tudzież dwa inne pędzla malarzy krajowych z XVI i XVII w. Księgi kościelne zaczynają się od r. 1640. Probostwo 2 dm. , 16 mk. wchodzi w skład okr. wieje. Romanów. Par. liczącą 845 dusz składają Franków, Kuklinów, Rojewo, Romanów, Starogród, Suchy Las i Wrzoski. Szkoła par. w Kuklinowie. Szkoła istniała w S. między r. 1641 i 1683. S. był grodem niegdyś, czołem opola i kasztelanii; leżał na trakcie handlowym z Torunia na Inowrocław, Kwieciszewo, Pyzdry i Mielicz do Wrocławia. Kasztelania starogrodzka graniczyła na wschodzie z kaliską, na płn. z wilkowyjską i ksiąską, na zach. z krobską. na płd, z dupińską i mielieką. Pierwszym kasztelanem był Niestąp w r. 1232, potem Jarosz 1244, Marcin 1263, Sykstus 1265, Wacław 1271, Janusz Dryja z Starozanowa 1352 65 i Mikołaj z Nojewa i Bytynia r. 1378 99 Kod. Wielkp. i Akta grodz. pozn. . W r. 1234 znalazł się S. w części Wielkopolski, zajętej przez Henryka Brodatego; przy zawieraniu ugody między Władysławem Odoniozem a Henrykiem, zastrzegli sobie pośrednicy, że wrazie zerwania jej Henryk ustąpi Starogrodu kościołowi poznańskiemu. Między r. 1242 i 1277 był S. czołem opola; w r. 1252 Przemysław I zatwierdził przywilej, którym Władysław Odonicz nadał klasztorowi henrykowskiomu na Szląsku posiadłości w pobliżu Starego Grodu; w r. 1258 Bolesław syn Odonicza wymienią między włościami klasztoru, S. z przyległościami, karczmami i mytem i wolnemi targami, a w r. 1262 nadaje posiadłościom kościoła św. Jana w Wrocławiu, leżącym w obrębie kasztelanii starogrodzkiej, te same przywileje, jakich używają wsie i poddani kościołów gnieźn. i poznańskiego. W r. 1279 występuje łowczy starogrodzki. Benedyktyni lubińscy mając różne zatargi z synami dziedzica Jerki, sprzedali w r. 1412 S. Mikołajowi z Lubiatowa, podstolemu poznańskiemu, za 650 grzywien z warunkiem, ażeby nabywca uwolnił ioh od dalszych nagabywań. Późniejsi dziedzice zwali się Starogrodzkimi; z nich znamy Stanisława w r. 1462, Bogumiła i Małgorzatę, która w r. 1488 wiodła spory z Piotrem Jutroskim o swoje wiano, zabezpieczone na 8. W r. 1532 dziedziczył tę majętność Jerzy Konarski, kaszt. kaliski, 1640 Piotr Sieniuta, który ją sprzedał Wojciechowi Zdźarowskiemu z Kuklinowa; potem nastali Wałknowscy, około r. 1737 Marcin Umiński, kasztelanie krzywiński, którego wdowa wyszła za Kazimierza Sokolnickiego; około 1777 r. Paweł Sokolnicki, następnie Pruscy, Bro Starogóreckie Holendry Starogóreckie Holendry Starogostońska Kolonia Starograd Starogród