5 dm. , 65 mk. ; 32257 ha 228, 92 roli, 54, 15 łąk. E. Cal. Stargard, ob. Starogard. Stargart, ob. Raciąż, pow. tucholski. Stawina, węg. Sztawina, wś, hr. Szaryskie Węg. nad rz. Popradem, niedaleko granicy Galicyi; kościół paraf. gr. katol. , lasy, 546 mk. Staritz, ob. Starzyca. Starka, rzeczka, prawy dopływ Kaspli, le wego dopływu Dźwiny. Starka, okolica szlach, nad rz. Wersoką, pow. lidzki, w 2 okr. pol. , gm. Ejszyszki, okr. wiejski Nowydwór, o 14 w. od Ejszyszek a 46 w. od Lidy, ma 2 dm. , 15 mk. katol. podług spisu z 1865 r. 5 dusz rewiz. . Starka 1. zdrój, na MałachowieWierzbi czanach, pow. gnieźnieński, w pobliżu Wiskowa. 2. S. , łacha rzeki Warty, pod Poznaniem, na północ od Luboni, naprzeciw Starołęki. Starkany, wś, pow. szawelski, gm. Poszwityń, o 40 w. od Szawel. Starkenberg niem. , ob. Słup. Starkenberg 1. wś, pow. welawski, st. p. Lindenau, 260 ha, 70 dm. , 327 mk. 2. S. , os. przy wsi Linkehnen; 6 dm. , 111 mk. Starkhuette, ob. Starkowa Huta. Starki 1. folw. dóbr Krasne ob, t. IV, 623. 2. S. , wś, pow. władysławowski, gm. i par. Syntowty. Odl. od Władysławowa 16 w. , ma 13 dm. , 84 mk. W 1827 r. 5 dm. , 63 mk. Wchodziła w skład dóbr rząd. Leśnictwo. Starkinia, dwór, pow. poniewieski, w 2 okr. pol. , o 40 w. od Poniewieża. Starkiszki 1. zaśc. , pow. wiłkomierski, gm. Kurkle. o 24 w. od Wiłkomierza. 2. S. , zaśc. , tamże, o 28 w. od Wiłkomierza. Starklidzie, dwór, pow. poniewieski, w 4 okr. pol. , o 77 w. od Poniewieża. Starków 1. al. Starkowo, Starchow r. 1305, Starcowo r. 1358; wś i os. wiejska, pow. babimoski, o 15 klm. na zach. połd. od Szmigla, 19 klm. na połn. od Wschowy st. dr. żel. i około 2 klm. od jez. Domnickiego, graniczy z Boszkowem, Radomirzem i Błotnikami; szkoła i kaplica w miejscu, par. i poczta w Przemęcie. Kaplicę z cegły p. w. św. Wawrzyńca wystawił w r. 1849 Wawrzyniec Ruta. Wś i os. Starkowska 8 dm. , 57 mk tworzy okrąg wiejski, mający 51 dm. , 348 mk. 336 kat. , 12 prot. i 401 ha 256 roli, 114 łąk, 12 lasu. S. było własnością klasztoru wieleńskiego, przeniesionego do Przemętu; zabrane przez rząd pruski, wcielone do domeny Kaszczor. W r. 1305 Wujko dziedzic miejscowy odstąpił tej posiadłości klasztorowi dla wynagrodzenia szkód, jakie syn jego był wyrządzał; nadanie to potwierdził Henryk, syn Konrada, ks na Głogowie; r. 1358 płaciło S. dziesięcinę bisk. pozn. Kod. Wielkop. ; w r. 1580 były tu 3 łany osiadłe, 1 pusty i 3 komor. Na obszarze S. wykopano popielnice czarne i lśniące, ampułki, czary i czarki, ozdobione malowidłami, tudzież spinki bronzo we. 2. S. , os. , pow. krotoszyński, tuż pod Krotoszynem, 3 dm. , 22 mk. 3. S. , ob. Starkówiec. E. Cal. Starkowa Huta 1685 r. u Kętrzyn. Siarkowo, 1780 Sztarkowa Huta niem. Starkhuette, al. Starkenhuette, wś włośc. na Kaszubach, wzn. 769 stóp npm. , pow. kartuski, zawiera 16 gburstw i 10 zagród, razem 584 ha 245 roli orn, , 22 ha łąk, 9 ha łąk. W 1885 roku 45 dm. , 45 dym. , 286 mk 22 kat. , 264 ew. , szkoła ew. , st. p. Szembark, par. kat. Goręczyn. R. 1710 płaciła wś prob. 2 fl. , organiście 15 gr. ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 18. R. 1780 było 39 ew. ob. Wizyt. Rybińskiego str. 227. W sprawozdaniu komisyi pruskiej z r. 1772 czytamy, że było 8 mk. ewang. pasterz, owczarz, komornik na 6 1 2 włók. Wysiew z włóki 10 korcy żyta, 3 jęczm. , 10 owsa, 1 4 lnu; czynsz wynosił 171 tal, 60 gr, pogłówne 10 tal. , 60 gr. ; hyberna 7 tal, 60 gr. ; do Garczyna 1 tal ob. Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. XV, 154. Starkowiec, jezioro istniejące niegdyś w pow. miechowskim, we wsi Goszcza ob. . Starkowiec, folw. nad rz. Wisłą, pow. lipnowski, gm. Ossówka, par. Czernikowo, odl. o 18 w. od Lipna, 2 dm. , 14 mk. , 73 mr. , go rzelnia. W 1827 należy do par. Bobrowniki. R. 1789 włościanie płacili 480 zł. czynszu do Steklina. Według reg. pob. pow. lipnowskiego z r. 1564, wś w par. Ciechocino, własność Kacpra Starkowieckiego, miała 4 łany. Pła cono pob. 3 fl. , 6 gr. , 1 sol. Pawiński, Wielk, I, 332. Br. Ch. Starkowiec l. dok. Starchovech, Starcovecz, Sthargovyecz i Starcov r. 1253, wś i dwór nad Ochlą dopł. Orli, pow. krotoszyński Koźmin, o 3 1 2 klm. na półn. od Kobylina st. dr. żel. , poczta. Graniczy z Łagiewnikami, Targoszycami, Wyganowem, Górką i Zalesiem; par. Wyganów. Komes Blizbor i inni współwłaściciele nadali S. klasztorowi lubińskiemu w r. 1166 Zeissberg, Kl. Gesch. Pol. 14, albo według nowszych badań sto lat później, t. j. w r. 1266 Papce i Kętrzyński w Pomn. Dz. Pol V, 581 i 647. Za tożsamością S. przemawia tylko nazwa równobrzmiąca. Z biegiem czasu przeszedł S. w posiadanie Mikołaja, woj. kaliskiego, który go wymienia, nadając w r. 1303 Kobylinowi prawo niemieckie. Przed r. 1303 odn. 1266, tudzież przed śmiercią Władysława Odonicza roku 1239 należał Starcow, que est sita iuxta Drozcici lagenarios nostros, ex altera parte habens villam domini Poznaniensia episcopi Stargard Stargard Stargart Stawina Staritz Starka Starkany Starkenberg Starkhuette Starki Starkinia Starkiszki Starklidzie Starków Starkowa Huta Starkowiec