na płd. 207 mt. , najwyższe na zach. 365 mt. góra Na Krywem. Doliną Dawidówki bie gnie tor dr. żel. ; stacya niedaleko granicy południowej. Własn. więk. Romana hr. Po tockiego ma roli or. 701, łąk i ogr. 90, past. 100, lasu 722 mr. ; wł. mn. roli or. 1046, łąk i ogr. 221, past. 213, lasu 22 mr. W r. 1880 było 186 dm. , 1185 mk. w gminie, 13 dm. , 117 mk. na obsz. dwor. 892 obrz. rz. kat. , 312 gr. kat, 61 wyzn. mojżesz. , 77 innych wyznań; 1022 Polaków, 273 Rusinów, 7 Niem ców. Par. rz. kat. w miejscu, dek. Świrz, archidyec, lwowska. Do par. należą Budków, Dźwinogród, Hlebowice, Hryńców, Hu ta, Łopuszna, Olchowice, Podmanasterz, Suchodół, Szołomyja, Wodniki i Wołoszczyzna. Parafią fundował w r. 1454 Jan Zawisza de Garbów al. de Staresioło, ststa kołomyjski. Kościół murowany, konsekrowany w r. 1752 p. w. św. Mikołaja i szkoła etat. lklasowa. W dawnym zamku starosielskim istnieje dziś browar, założony na początku XIX wieku. obszerną monografią ogłosił A, Sartoryusz Schneider p. t. Staresioło pod Lwowem Dod. miesięczny do Gaz. Lwow. , 1872, t. II. Praca ta wyszła także w osóbnej odbitce z ryciną przedstawiającą zamek starosielski. 2. S. , wś, pow. cieszanowski, 18 klm. na płd. zach. od Cieszanowa, 14 klm. na zach. od sądu powiat. w Lubaczowie, 7 klm. na płd. zach. od st. kol. i urz. poczt. w Oleszy cach. Na płn. leży Zabiała przys. Oleszyc Starych, na wschód Oleszyce Stare, na płd. zach. Wólka Zapałowska, na zach. Kurmanówka wś pow. jarosławskiego i Miłków. Wieś leży w dorzeczu Wisły za pośrednic twem Bachorki al. pot. Bachorskiego, dopł. Lubaczówki. Najwyższe wzniesienie Łysa góra na płn. , 277 mt. , najniższy punkt na płd. 208 mt. Do wsi należą przysiołki Bachory, Czeterboki, Ihnaszy, Lichacze, Lipina, Onyszki, Tomsy i Zalesie. Własn. więk. ks. Ada ma Sapiehy ma roli or. 923, łąk i ogr. 182, past. 27, lasu 1916 mr. , wł. mn. roli or. 2008, łąk i ogr. 336, past. 655, lasu 6 mr. W r. 1880 było 420 dm. , 2387 mk. w gminie, 10 dm. , 59 mk. na obsz. dwor. 2048 gr. kat. , 266 rz. kat. , 116 izrael. , 46 in. wyznań; 2048 Rusinów, 266 Polaków, 162 Niemców. Par. rz. kat. w Oleszycach, gr. kat. w miejscu, dek. oleszycki, dyec, przemyska. We wsi jest cerkiew i szkoła etat. 1klas. 3. S. , część Skopowa, w pow. przemyskim. Lu. Dz. Staresioły, pow. bobruj ski, ob. Kaczerycze. Starew, wś w pow. ihumeńskim, u źródeł rz. Hołowicy al. Hołowieszczy, dopł. Wiesiei. Starewo, wś, pow. słucki, w 1 okr. pol. starobiński, gm. Słuck, przy drożynie ze wsi Kuliki do Podoresia, ma 6 osad, grunta piasz czyste. A. Jel. StareWołosewicze, folw. , pow. borysowski, w 1 okr. pol. chołopienickim, dość dawna własność Eberlejnów. Za poddaństwa należało 51 włościan płci męz. ; po odseparo waniu włościan zostało 9 włók. A. Jel. StareZaponie al. Starozapunie. wś i folw. nad bezim. lewobocznym dopł. Poni, pow. borysowski, w 3 okr. pol. berezyńskim, gm. Witunicze, par. kat. Kiemieszewicze. Wś ma 6 osad; dość dawna własność Czechowiczów, około 3 włók, młynek wodny, kaplica katol. Starężyn, urzed. Starenzy, Starazano 1387, Starosino 1398, Sztharazyno 1521, Starezino 1577, mylnie Starczyn, wś i dwór, pow. wągrowiecki, o 9 klm. ku płn. od Janowa, na trakcie z Łekna do Żnina, graniczy z Turzą, Starężynkiem, Domasławiem; par. Juńcewo, poczta i st. dr. żel. w Domasławku Elsenau. Tożsamość osady Oserene Kod. Wielkop. , n. 373 pod r. 1259, której w skutek zaszłych sporów odstąpił klasztor łekneński synom Sławnika, nie da się stwierdzić. Z S. pisali się Zbilut w r. 1387 i Trojan w r. 1398. Występujący w r. 1391 Akta gr. pozn. n. 1055 w gronie szlachty okolicznej Świętosław Star ski mógł pochodzić z Starężyna. Późniejsi dziedzice zwali się Stąręskimi. Akta Kcyńskie z lat 1452 1474 zapisują różne czyn ności odnoszące się do S. i Starężynka. Da niny kościelne za arcyb. Łaskiego składały te osady raz do Juńcewa, drugi raz do Ko zielska Regestra poborowe z r. 1577 79 wykazują 2 części Starężyna, jedną Wyszko wy, drugą Wdowiny; pierwsza z nich miała 2 1 2 ślad os. a druga 2 1 4 ślad. ; obie po 2 odn. 3 zagrodników. W r. 1618 było w S. 4 1 2 łanów osiadł. , 4 zagrodn. , 2 komor. i wia trak. W końcu zeszłego wieku należał S. do Dorpowskich z Międzylesia, później do Jana Markiewicza. Wś ma 4 dm, , 36 mk. kat. i 38 ha obszaru. Dwór ma 5 dm. , 112 mk. 105 kat. , 7 Prot. i 413 ha 364 roli, 14 łąk; wła ścicielem jest Radoński. E. Cal. Starężynek, al. Starężynko, urzęd. Starenzynek, wś i dwór, pow. wągrowiecki, o 9 klm. ku półn. od Janówca i tyleż na wschód od Łekna, graniczy z Starężynem, Kozielskiem, Niemczynem i Kopaniną; par. Juńcewo, poczta i st. dr. żel. w Domasławku Elsenau o 3 klm. S. istniał już około r. 1452; między r. 1577 i 1618 było tu 6 1 2 ślad. osiadłych, 3 zagrodn. i 3 komor. Przy schyłku zeszłego wieku tworzył S. majętność, w której skład wchodziły Kołybki, Kopanina, Rakowo i S. ; dziedzicem był Tadeusz Trzciński, ststa kruszwicki; później przeniesiono dwór do Kopaniny, którą nabyli Sobierajscy. Wś ma 3 dm. , 20 mk. 11 katol. 9 prot. i 33 ha. Folw. wchodzi w skład okr. dworsk. Kopanina; ma

Stare Wołosewicze

Staresioły

Starew

Starewo

Stare

Starężyn

Starężynek